Παραινετικά

  2. Ἐνημέρωση
  3. Ἄρθρα
  4. Παραινετικά

Μία προφητικὴ διαπίστωση τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ γιὰ τοὺς ὀπαδούς Του διαχρονικὰ εἶναι καὶ ἡ γνωστὴ ρήση Του: «ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ Ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος οὗτος σωθήσεται» (Ματθ. ι’ 22).

Ἄθεος σὲ παραμεθόριο χωριὸ καταθρυμμάτισε θαυματουργὴ Εἰκόνα ἀλλὰ πέθανε τὴν ἑπόμενη ἡμέρα

Ἡ δύναμη τῆς θρησκείας μας καταφάνηκε γιὰ μία ἀκόμη φορὰ καὶ ἕνα ἀπίστευτο θαῦμα κρατεῖ σὲ ζωηρὴ συγκίνηση τὸν πληθυσμὸ παραμεθορίου περιοχῆς. Πρόκειται γιὰ τὸν θάνατο τοῦ Περικλέους Ἀργυρίου, ὁ ὁποῖος ἔλαβε χώρα στὸ χωριὸ Πράσινο ἤ Τύρνωβο τοῦ Νομοῦ Φλωρίνης. Τὸ ἱστορικὸ τοῦ θανάτου αὐτοῦ ἔχει ὡς ἑξῆς:

 [...] Ἰωακεὶμ καὶ Ἄννα, ἡ ἀρίστη ἐκείνη ξυνωρίς, τὴν Κόρην τὴν ἐξ ἐπαγγελίας δωρηθεῖσαν αὐτοῖς, τὸν μέγαν ἐκεῖνον θησαυρόν, τὴν μόνην χαρὰν τῆς καρδίας αὐτῶν, εὐθὺς μετὰ τὸν ἀπογαλακτισμὸν χαίροντες εἰς τὸν Θεὸν προσφέρουσι καὶ ὡς τριετίζουσαν δάμαλιν εἰς τὸν Ναὸν φέρουσι, νεάνιδες δὲ τῆς Σιὼν λαμπαδηφοροῦσαι ταύτην προπέμπουσι, καὶ ἐν ἀσυνήθει πομπῇ καὶ φαιδρότητι μοναδικῇ ταύτην συνοδεύουσι προδηλοῦσαι τὴν μεγάλην τῆς Παρθένου δόξαν.

Περὶ Ἀγάπης

Πρὶν ἤ ὁ Θεὸς ἐμφυσήσῃ τῷ Ἀδὰμ τὸ πνεῦμα τῆς ζωῆς, ἐνέγραψε τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ τὸν νόμον τῆς ἀγάπης, ὅπως ἀγαπήσῃ Αὐτὸν καὶ τὴν δημιουργίαν Αὐτοῦ, καὶ ἐν ταύτῃ τῇ ἀγάπῃ διαβιώσῃ μακάριος. Ἡ ἀγάπη καθιστᾷ τὴν γῆν παράδεισον, διότι καθιστᾷ τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τῆς γῆς· ἄνευ τῆς ἀγάπης, ἡ δημιουργία ἅπασα εἶναι κόλασις ἐπίγειος. Ἡ ἀγάπη εἶναι τὸ φῶς τῶν τῆς ψυχῆς ὀφθαλμῶν, δι΄ ἧς αὕτη καθορᾷ τὴν εἰκόνα τοῦ θείου Δημιουργοῦ θείῳ δακτύλῳ ἐπὶ τῆς θείας δημιουργίας ἐγγεγραμμένην, καὶ χαίρει χαρὰν ἀνεκλάλητον. (Ἀπὸ τὴν «Χριστιανικὴν Ἠθικήν»)

Μὲ θεῖο ἐνθουσιασμὸ ὁ Ποιητὴς ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανοὺς κατὰ τὴν Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς ἀνακράζει: «Τὸ στάδιον τῶν ἀρετῶν ἠνέωκται, οἱ βουλόμενοι ἀθλῆσαι εἰσέλθετε, ἀναζωσάμενοι τὸν καλὸν τῆς νηστείας ἀγῶνα· οἱ γὰρ νομίμως ἀθλοῦντες δικαίως στεφανοῦνται..., ὡς τεῖχος ἄρρηκτον κατέχοντες τὴν πίστιν, καὶ ὡς θώρακα τὴν προσευχήν, καὶ περικεφαλαίαν τὴν ἐλεημοσύνην· ἀντὶ μαχαίρας τὴν Νηστείαν, ἥτις ἐκτέμνει ἀπὸ καρδίας πᾶσαν κακίαν».

Ἀπὸ τὸ «Ἐγκώμιον» τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου*

ag Symeon Neos Theologos

ΙΔΙΟΝ εἶναι τῆς κατὰ Χριστὸν ἀγάπης καὶ τοῦ θείου ἔρωτος, νὰ κάμνῃ ἔξω τοῦ ἑαυτοῦ των τοὺς ἐραστάς, καθὼς λέγει ὁ Ἀρεοπαγίτης Διονύσιος ἀπὸ τὸ ἕνα μέρος:

  1. Ψυχωφελῆ Σαλπίσματα
  2. Ἡ Πνευματικὴ Θέρμη τῆς Νοερᾶς Προσευχῆς
  3. Θεολογικοί σχολιασμοί καί Πατερικές θέσεις στήν Θεομητορική ἑορτή τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου
  4. Εἰς τὴν Σεπτὴν Κοίμησιν
  5. Περὶ Ἁγνείας
  6. Εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν
  7. Περὶ δημοσίας προσευχῆς
  8. Περὶ Θείας Προνοίας
  9. Ὁ Παπαδιαμάντης κατὰ τῆς Ἡμερολογιακῆς Καινοτομίας
  10. Στὴν Ἁγίαν Πεντηκοστὴν
  11. Ἐκδήλωσις Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ - Ἐπίλογος
  12. Η μίμηση του Χριστού κατά τον άγιο Γρηγόριο Παλαμά
  13. Ὀρθόδοξη πίστη ἤ κατασκευασμένη πίστη;
  14. Περὶ Προηγιασμένης Θείας Λειτουργίας
  15. Ἡ ἀνάγκη τῆς ἐσωτερικῆς μετανοίας καὶ καθάρσεως καὶ ἡ προϋπόθεσις τῆς Πνευματικῆς Εὐθύτητος
  16. Ἀντίσταση καὶ Ἀνάκαμψη
  17. Τὸ πνεῦμα τῆς Ἀποστασίας στοὺς ἐσχάτους καιροὺς κατὰ τὴν ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου*
  18. Ἐπιβατήριος Λόγος Σεβ. Μητροπολίτου Φιλίππων και Μαρωνείας κ. Ἀμβροσίου
  19. Ἀπόσπασμα Ἐγκωμίου εἰς τὴν Ἁγίαν Μεγαλομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ Μαρῖναν
  20. ΚΘ´ ΙΟΥΝΙΟΥ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ

Αναζήτηση