Παραινετικά

Γιὰ τὸ Φῶς τοῦ Κόσμου

«Μετεμορφώθης ἐν τῷ ὄρει Χριστὲ ὁ Θεός· δείξας τοῖς μαθηταῖς σου τὴν δόξαν σου καθὼς ἠδύναντο. Λάμψον καὶ ἡμῖν τοῖς ἁμαρτωλοῖς τὸ φῶς σου τὸ ἀΐδιον· πρεσβεῖαις τῆς Θεοτόκου, Φωτοδότα δόξα σοι» (Ἀπολυτίκιον τῆς Ἑορτῆς, ἦχος βαρύς).

(Ἐπιλεγμένα ἀποσπάσματα γιὰ τὴν Α´ Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, ἀπὸ τὸ βιβλίο
τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Μητροπολίτου Πενταπόλεως
«Αἱ οἰκουμενικαὶ σύνοδοι τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας»,
ἐκδοθὲν τὸ πρῶτον τὸ 1892)

 

Ὁ Ἄρειος

Πολλοὶ ἀπὸ τοὺς πιστοὺς δὲν εἶναι λιγότερο ἀπὸ τοὺς ἀπίστους προσκολλημένοι στὴν κακία. Μερικοὶ μάλιστα πολὺ περισσότερο ἀπὸ αὐτούς. Γι’ αὐτὸ καὶ σὲ ἐκείνους εἶναι ἀναγκαῖο νὰ εἰποῦμε: «Ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι (θὰ σὲ φωτίσει) ὁ Χριστός». Πρὸς αὐτοὺς ἁρμόζει νὰ εἰποῦμε καὶ τοῦτο: «Ὁ Θεὸς οὔκ ἐστι νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων». Ἐφ’ ὅσον λοιπὸν δὲν εἶναι Θεὸς νεκρῶν, ἄς ζήσουμε.

naos prokopiΤὸ 1834 κτίσθηκε στὸ Προκόπι τῆς Μ. Ἀσίας μεγάλος καὶ ὡραῖος Ναὸς τοῦ Μεγάλου Βασιλείου καὶ τὸ ἔτος 1845 ἀποφάσισαν ὁμόφωνα οἱ Χριστιανοὶ καὶ μετακόμισαν τὸ σῶμα τοῦ Ἁγίου στὴ νέα Ἐκκλησία, γιὰ νὰ πηγαίνουν πιὸ εὔκολα σὲ προσκύνησή του καὶ γιὰ καλύτερη σιγουριά. Ἀλλ’ ὁ Ἅγιος, ἐπειδή, ὡς φαίνεται, δὲν εἶχεν εὐχαριστηθῆ ἀπὸ τὴν μετακόμιση, τὴν νύκτα, ἐνῶ ἦσαν οἱ πόρτες κλειδωμένες, μετακομιζόταν στὴν Ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Γεωργίου (ὅπου ζῶντας ἔκαμνε τὶς ἀγρυπνίες καὶ τὶς προσευχές του).

Ὁσίου Νικοδήμου Ἁγιορείτου

σιακὴ πανήγυρις, πάντες οἱ δῆμοι τῶν Ὁσίων συνάχθητε. Μοναστῶν καὶ μιγάδων ἑορτὴ σήμερον εἰς τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν ἀνέτειλε· τὰ πλήθη τῶν μοναστῶν καὶ μιγάδων συνεορτάσατε.

Ἱεροῦ Θεοφυλάκτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀχρῖδος

ΚΑΙ προχωρῶντας εἶδε κάποιον τυφλὸ ἐκ γενετῆς· τὸν ρώτησαν οἱ μαθηταί του καὶ τοῦ εἶπαν· «Δάσκαλε, ποιὸς ἁμάρτησε αὐτὸς ἤ οἱ γονεῖς του γιὰ νὰ γεννηθῆ τυφλός;».

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος

[…]
5. ΤHN Πεντηκοστὴ ἑορτάζουμε καὶ τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ τὴν πραγματοποίηση τῆς ὑποσχέσεως καὶ τὴν ἐκπλήρωση τῆς ἐλπίδας. Τὸ μυστήριο, πόσο καὶ μεγάλο εἶναι καὶ σεβαστό! Τελειώνουν λοιπὸν ὅσα ἔχουν σχέση μὲ τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, ἤ μᾶλλον μὲ τὴ σωματικὴ παρουσία Του. Διότι διστάζω νὰ πῶ τὰ σωματικά, ἐφ’ ὅσον κανένας λόγος δὲν μπορεῖ νὰ μὲ πείσει ὅτι θὰ ἦταν καλύτερα νὰ εἶχε ἀπαλλαγεῖ ἀπὸ τὸ σῶμα [ὁ Χριστός]. Ἀρχίζουν δὲ ὅσα ἔχουν σχέση μὲ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.

ΕΠΕΙΔΗ τὸ κράτος εὐημεροῦσε γιὰ τὸν Κωνσταντῖνο, αὐξανόταν ἀνάλογα καὶ ἡ θρησκεία. Μετὰ τὸν πόλεμο κατὰ τοῦ Λικινίου σημείωσε τέτοιες ἐπιτυχίες στοὺς πολέμους κατὰ τῶν ἀλλοφύλων, ὥστε νίκησε τοὺς Σαυρομάτες καὶ τοὺς ἀποκαλούμενους Γότθους καὶ στὸ τέλος σύναψε χαριστικὴ συνθήκη μὲ τοὺς δεύτερους.

  1. Ὁμιλία στὴν Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος
  2. Ὁμιλία στήν Μεσοπεντηκοστή
  3. Λόγος εἰς τὴν Κυριακὴν τοῦ Παραλύτου
  4. Ὁ Ἅγιος Βασίλειος τοῦ Ὄστρογκ ὁ Θαυματουργὸς
  5. Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Τροπαιοφόρος καὶ θαυματουργὸς
  6. Πατερικὲς Ἐρωταποκρίσεις Ἁγίου Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου
  7. Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος Ε΄ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
  8. Διηγήσεις Μετανοίας
  9. Ἡ σημασία τοῦ ἀγῶνος τοῦ 1821 τῆς Ἀνεξαρτησίας
  10. Ἡ Ἐκκλησία καὶ ὁ ρόλος της στὴν Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση τοῦ 1821
  11. Γέροντος Χρυσάνθου: Πνευματικὴ νουθεσία καὶ θαυμαστὸ περιστατικὸ
  12. «Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις;»
  13. Λόγος περὶ μετανοίας καὶ περὶ τῆς ἐξορίας τοῦ Ἀδὰμ ἀπὸ τὸν Παράδεισον
  14. Ὁμιλία στὴν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ (Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ)
  15. Ἡ Πολιοῦχος τῶν Ἀθηνῶν Ἁγία Φιλοθέη
  16. Ἡ Μετάνοια ἀνοίγει τὴν πύλη
  17. Περὶ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου τοῦ Ναζιανζηνοῦ
  18. Κεφάλαια Περί Ἀγάπης Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ
  19. Εὐχαριστιακὴ πρόσκληση Ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας
  20. Στὰ ἅγια Θεοφάνεια