Παραινετικά

Κήρυγμα Ἁγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς (+1985)

«Τῆς μετανοίας ἄνοιξόν μοι πῦλας, Ζωοδότα»!

 

Σεῖς καὶ ἐγὼ ἀκούσαμε γιὰ πρώτη φορὰ αὐτοὺς τοὺς λόγους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία κατὰ τὸ παρὸν λειτουργικὸ ἔτος. Ἀθέλητα οἱ σκέψεις γυρίζουν πίσω. Ἕνα χρόνο πρίν, προσευχηθήκαμε μὲ τὰ ἴδια αὐτὰ λόγια, ὅμως πόσο πολλοὶ ἔχουν στὸ μεταξὺ ἀπέλθει ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ ἀπὸ ἐκείνους ποὺ τότε προσευχήθηκαν μαζί μας!

ορτάζοντες τὰ ἅγια Θεοφάνεια ὀρθοδόξως, ἐκφράζουμε τὴν εὐχαριστία μας γιὰ τὴν μεγάλη αὐτὴ δωρεὰ τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας! Πρόκειται γιὰ ἡμέρα λαμπρᾶς εὐφροσύνης καὶ ἁγιασμοῦ τῶν ὑδάτων, ἀλλὰ καὶ ὅλης τῆς κτίσεως.

 

Ἀπόσπασμα ἐκ τῆς ἐργασίας «Περὶ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου τοῦ Ναζιανζηνοῦ» 

τοῦ Ἀειμνήστου κυροῦ Χρυσοστόμου Ἐπισκόπου Μαγνησίας

 

Εἰσαγωγικὰ

ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΜΕ, εἰς τιμὴν καὶ μνήμην τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, τοῦ μεγίστου τούτου Πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας, ἕνα χαρακτηριστικὸ ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ἐξαίρετη ἐκτενῆ Βιογραφία του, ἡ ὁποία δημοσιεύθηκε σὲ 21 συνέχειες (!) στὸ ἐπίσημο ὄργανο τῆς Ἐκκλησίας μας «Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» πρὸ μισοῦ καὶ πλέον αἰῶνος (ἔναρξις: ἀρ.φ. 414-415/1.4.1963· ὁλοκλήρωσις: ἀρ.φ. 445/8.6.1964).

Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἡ Ζωή, ἡ Βοήθεια καὶ ἡ Ἐλπὶς τῶν ἀπηλπισμένων, ὁ χορηγῶν ἴασιν τοῖς εἰς Σὲ ἐκ ψυχῆς καταφεύγουσιν, ὁ στηρίζων τοὺς ἀδυνάτους καὶ τοῖς ὀλιγοψύχοις παραμυθίαν διδούς, ὁ τοὺς ἐν θλίψεσιν ἐνισχύων καὶ ἰώμενος τοὺς ἐν ἀσθενείᾳ κατακειμένους, ἐπάκουσον τὰς ἱκεσίας καὶ δεήσεις τῶν δούλων Σου καὶ ἀπάλλαξον αὐτούς τε καὶ ἡμᾶς ἀπὸ τῆς ὀλεθρίου ἐπιβουλῆς τοῦ θανατηφόρου ἰοῦ, τοῦ καλουμένου κορωνοϊοῦ.

Ο ΑΓΙΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΟΜΟΛΟΓΗΤΗΣ εἶναι ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους Πατέρες τῆς Εκκλησίας. Ἔζησε καί μαρτύρησε τόν ζ΄ αἰ. (580-662), ἀφοῦ ἀντιτάχθηκε σθεναρά στήν αἵρεση τοῦ μονοθελητισμοῦ. Τό ἐκτεταμένο καί πολυσχιδές ἔργο του διαβάστηκε πολύ, ἀφομοιώθηκε δημιουργικά ἀπό μεταγενέστερους συγγραφεῖς καί ἄσκησε τεράστια ἐπίδραση στή διαμόρφωση τῆς θεολογικῆς σκέψης. Στίς τέσσερις ἑκατοντάδες «Κεφαλαίων περί Ἀγάπης» ἀποφαίνεται ὅτι χωρίς ἀγάπη ἡ σωτηρία εἶναι προβληματική. [Μερικά ἀπό τά Κεφάλαια παρατίθενται ἐνταῦθα]

Δημοσιεύουμε Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ, ὅπως μᾶς μεταφέρθηκε ἀπὸ παλαιὰ ἐκπαιδευτικό, συγγενὴ γνωστοῦ στελέχους τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία ὑπηρέτησε στὴν Δεσφίνα Φωκίδος κατὰ τὰ ἔτη 1967-70, ὅπως τῆς τὸ διηγήθηκε ἡ ἴδια ἡ κυρία ποὺ τὸ ἔζησε:

Μέσα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησίας μας ἱερουργεῖται τὸ Μυστήριο τῆς κοινωνίας Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου. Ἐντὸς τοῦ ἁγίου Οἴκου αὐτῆς, καὶ μάλιστα κατὰ τὴν τέλεση τῆς Θ. Λειτουργίας, ἀναπτύσσεται θαυμαστὴ σχέση Ἀγάπης μεταξὺ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία παρομοιάζεται στὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο μὲ τὴν ἀπὸ κοινοῦ ἀπόλαυση ἑνὸς εὐφροσύνου Δείπνου.

 

Ἀριθμός Πρωτ. 3085.

 

Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί, τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά· 

 

ΑΠΟΤΕΛΕΙ τραγικὴ πραγματικότητα ἡ ἐπιβληθεῖσα καὶ πάλι ὑποχρεωτικὴ ἀπαγόρευση στοὺς πιστοὺς μεταβάσεως στοὺς Ναούς μας, προκειμένου νὰ προσκυνήσουν καὶ νὰ προσευχηθοῦν, ἀλλὰ καὶ νὰ συμμετέχουν -ἐντὸς τῶν ἕως τώρα δεδομένων- στὴν Θεία Λατρεία τῆς Ἐκκλησίας.

  1. Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ὑπὲρ τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου στὴν Κύπρο
  2. Ἀπὸ τὸν Βίο τοῦ Ἁγίου νέου ὁσιομάρτυρος Ἰακώβου
  3. Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος Α’ Πατριάρχης Κων/πόλεως
  4. Εἰς τὸν Ἅγιον Μεγαλομάρτυρα καὶ Μυροβλύτην Δημήτριον
  5. Τὸ μεγάλο πρόβλημα τῆς κατακρίσεως
  6. Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸν Λόγο στὴν Πάνσεπτο Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
  7. Γιὰ τὴν Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος
  8. Ἀγγελικὴ ὑμνωδία τῆς Μεταμορφώσεως μὲ τὸ Πάτριο στὴν Κέρτεζη τὸ 1924
  9. Ἐπετειακὸ κείμενο
  10. «Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ‒ Ἀναφορά στήν κλήση του, στή ζωή του, στήν θερμή ἀγάπη καί λατρεία του στό Χριστό και στήν φυλακή του»
  11. Γιὰ τὴν Νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τὴν παράβαση τῶν Νεοημερολογιτῶν
  12. Ἀπὸ τοὺς θησαυροὺς τοῦ Εὐαγγελίου
  13. Θανατηφόροι πνευματικοὶ ἰοὶ καὶ θεραπεία
  14. Ἡ παραχώρηση ἀπό μέρους τοῦ Θεοῦ τῆς πανδημίας.
  15. Ἐπὶ τῇ ἑορτῇ τῆς Ὁσίας Μαρίας τῆς Αἰγυπτίας
  16. Ἡ ἄληκτη μακαριότητα καὶ τὰ ἀγαθὰ τῆς «ἡτοιμασμένης ἡμῖν» Βασιλείας
  17. Ἡ Ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ
  18. «Ἅγιος Νεκτάριος Κεφαλᾶς, ὁ συνεχιστὴς τῆς πατρῴας ἡμῶν Παραδόσεως» (1846-1920)
  19. Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου ἐπιβεβαιωτικὸν τοῦ Ἱεροῦ ἡμῶν Ἀγῶνος
  20. Ὁ Παπαδιαμάντης κατὰ τῆς Ἡμερολογιακῆς Καινοτομίας