Παραινετικά

Εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου Δάφνης τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν, φυλάσσεται φορητὴ Εἰκὼν μεγάλου μεγέθους τοῦ Ἁγίου Ἀντωνίου μὲ τὴν ἀφιερωματικὴν σημείωσιν κάτω δεξιά: «Ἀφιέρωσις Ἱερέως Κωνσταντίνου Παπαντωνίου ἁμαρτωλοῦ, εὐγνωμοσύνης ἕνεκεν».

ΚΑΘΕ ἀναφορὰ στὸν Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη († 1911), τὸν κορυφαῖο λογοτέχνη πεζογράφο τῆς Πατρίδος μας, ἔχει βαρύτητα καὶ σοβαρότητα μεγίστη, καὶ ὡς ἐκ τούτου πρέπει νὰ γίνεται μὲ δέος καὶ εὐσυνειδησία.

ἔλευση τῆς Ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου καὶ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ στὴν Ἐκκλησία μας εἶναι κατὰ τὴν Ὑμνολογία της γεγονὸς ἀγαλλιάσεως καὶ εὐφροσύνης οὐρανοῦ καὶ γῆς. Διότι ὅσοι Ὀρθόδοξοι Χριστιανοὶ προσέρχονται στοὺς Ναοὺς γιὰ νὰ τὸν κατασπασθοῦν μὲ εὐλάβεια καὶ φόβο Θεοῦ, λαμβάνουν ἁγιασμὸ χάριτος.

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου

ΦΑΙΔΡΑ σήμερον ἡ πανήγυρις καὶ λαμπροτέρα σήμερον ἡ συνάθροισις. Ἀλλὰ ποία εἶναι ἡ αἰτία; Ἐγὼ γνωρίζω ὅτι τῆς νηστείας εἶναι τὸ κατόρθωμα τοῦτο, ὄχι τῆς παρούσης, ἀλλὰ τῆς προσδοκωμένης νηστείας. Ἐκείνη κατὰ ἀλήθειαν, ἐκείνη μᾶς ἐσυμμάζωξε πρὸς τὸν πατρικόν μας οἶκον· ἐκείνη καὶ τοὺς προτήτερον ῥαθυμοῦντας, τοὺς ἐπανήγαγε σήμερον πρὸς τὰς μητρικὰς ἀγκάλας.

(Α΄ Κορινθίους ΙΑ΄ 1-16)

ἀπόστολος Παῦλος, ὁ κῆρυξ τῶν ἐθνῶν, τό στόμα τοῦ Κυρίου, ὅπως τόν ἀποκαλεῖ ἡ Ἐκκλησία· στήν πρώτη του πρός Κορινθίους ἐπιστολή συμβουλεύει τή νεόφυτη χριστιανική κοινότητα τῆς Κορίνθου, ἰδιαιτέρως δέ τίς γυναῖκες μέ πολλή διάκριση καί ἀγάπη, ἀλλά πάντοτε σύμφωναμέ τούς νόμους τοῦ Θεοῦ καί τή χριστιανική θεολογία, γιά πράγματα καθημερινά καί ἁπλά, τά ὁποῖα παρ’ ὅλα αὐτά ἔχουν ἄμεση καί οὐσιαστική σύνδεση μέ τήν ἴδια τή σωτηρία μας καί μέ τίς ἀλήθειες πού μᾶς δίδαξε ὁ φιλάνθρωπος Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ. Ἡ σωτηρία γιά τόν καθένα μας ἐπιτυγχάνεται ἀκριβῶς μέ τήν ὑπακοή στό ἀλάνθαστο καί δίκαιο θέλημα Του.

Ἱεροῦ Χρυσοστόμου

[...] Ἄς γνωρίσωμεν τὴν φύσιν ἡμῶν τὴν φθαρτήν· ἄς ἐνθυμηθῶμεν τὰ ἁμαρτήματά μας· ἄς μάθωμεν ποῖοι εἴμεθα, δηλαδὴ πρόσκαιροι, καὶ φθαρτοί, καὶ φθάνει μόνον τοῦτο εἰς ὑπόθεσιν τῆς ταπεινοφροσύνης· διότι εἰς τοῦτο ὁ ἄνθρωπος γνωρίζει τὸν ἑαυτόν του, ὅτι δὲν ἦναι τίποτα· διότι δὲν εἶναι ἄλλος τρόπος, ὅπου νὰ κάμῃ τις φίλον τὸν Θεόν, ὡς νὰ μετρᾷ τὸν ἑαυτόν του μικρότερον ἀπὸ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους· διατὶ λέγει ὁ Χριστός: «Δεῦτε πάντες πρός με, καὶ μάθετε ἀπ΄ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷος εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ»!

Ε Ι Σ Η Γ Η Σ Ι Σ

Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας κ. Χρυσοστόμου Στὴν ΣΤ’ Πανελλήνια Ἱερὰ Σύναξη Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος

Κηφισίαν Ἀττικῆς, 10/23 Μαΐου 2019

 

 

Μακαριώτατε Πάτερ καὶ Δέσποτα, Ἀρχιεπίσκοπε τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, κ. Καλλίνικε,

Σεβασμιώτατοι, Θεοφιλέστατοι, Ἅγιοι ἀδελφοὶ Ἀρχιερεῖς,
Τίμιον Πρεσβυτέριον,
Διακονία τοῦ Χριστοῦ,
Χριστὸς Ἀνέστη!


Ἀναστὰς Ἰησοῦς Χριστὸς ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν.
ἱδρυθεῖσα κατὰ τὴ νέα περίοδο τῆς ἱστορίας τῆς ἀνθρωπότητας, τἡ μετὰ Χριστόν, ἡ Μία, Ἁγία, Καθολικὴ καὶ Ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, τῆς ὁποίας ἀποτελοῦμε μέλη καὶ τὴν ὁποία μὲ πίστη καὶ αὐταπάρνηση συνειδητὰ ὑπηρετοῦμε, εἶναι τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Σῶμα ἑνωμένο καὶ ἀπολύτως ἐξαρτώμενο ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Υἱὸ καὶ Λόγο, ἐξαρτώμενο δὲ τόσο, ὅσο τὸ σῶμα ἀπὸ τὴν Κεφαλὴ «καὶ αὐτὸς ἐστιν ἡ κεφαλὴ τοῦ σώματος τῆς ἐκκλησίας»,(1) «ὑμεῖς δὲ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους»(2).

Παρατηρεῖται τὸ ἐντελῶς ἄτοπο φαινόμενο νὰ εἰσέρχονται στὸ Ἅγιο Βῆμα τῶν Ἱερῶν Ναῶν καὶ μάλιστα κατὰ τὴν διάρκεια τῆς θείας Λατρείας, διάφορα λαϊκὰ πρόσωπα, ἀνήλικα ἤ ἐνήλικα, δίχως κἄν τὴν ἀπαιτούμενη εὐλάβεια καὶ συστολή.

  1. Ἐπὶ τῇ Ἑορτῇ τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου ἐν τῷ Ναῷ
  2. Ἔλα εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ γενοῦ ἄνθρωπος!
  3. Ὁμιλία γιὰ τὴν Γ’ Εμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Ἱερὸς Ναὸς Παναγίας Προυσιώτισσας Ἀθήνα 17/30-09-2018
  4. Θεία προτροπὴ γιὰ ὑπερνίκηση τοῦ φόβου
  5. Θαῦμα τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς
  6. Περὶ τῆς ἐν ταῖς ἁγίαις Ἑορταῖς Ἀργίας
  7. Περὶ Νηστείας
  8. Εἰς τὴν ἀνόρθωσιν τῶν πεσόντων Παρθένον Μαρίαν
  9. Εἰς τὰ Εἰσόδια τῆς Θεοτόκου
  10. Ἀπὸ τὶς Διδαχὲς τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Πενταπόλεως
  11. Ἡ Ἀγάπη τοῦ Ἰησοῦ στὸν Ἅγιο Συμεὼν τὸν Νέο Θεολόγο
  12. Ψυχωφελῆ Σαλπίσματα
  13. Ἡ Πνευματικὴ Θέρμη τῆς Νοερᾶς Προσευχῆς
  14. Θεολογικοί σχολιασμοί καί Πατερικές θέσεις στήν Θεομητορική ἑορτή τοῦ Γενεσίου τῆς Θεοτόκου
  15. Εἰς τὴν Σεπτὴν Κοίμησιν
  16. Περὶ Ἁγνείας
  17. Εἰς τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν
  18. Περὶ δημοσίας προσευχῆς
  19. Περὶ Θείας Προνοίας
  20. Ὁ Παπαδιαμάντης κατὰ τῆς Ἡμερολογιακῆς Καινοτομίας