Παραινετικά

Ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῆς Κοιμήσεως τοῦ ἀειμνήστου Ἐπισκόπου Μαγνησίας Χρυσοστόμου σὰν σήμερα πρὸ 44 ἐτῶν (+13-7-1973 ἐκ.ἡμ.), δημοσιεύουμε ἐνδιαφέρον κείμενό του ἀπὸ τὸν Ἡμεροδείκτη τοῦ 1967, τὸν ὁποῖον εἶχε διανθίσει μὲ σοφὰ ρητά του, εἰς τιμὴν τῆς μακαρίας μνήμης τοῦ ἐξαιρετικοῦ αὐτοῦ Ἀρχιερέως τῆς μαρτυρικῆς Ἐκκλησίας μας. Τὸ ἀπόσπασμα εἶναι παρμένο ἀπὸ τὸ βιβλίο: Ἐπισκόπου Χρυσοστόμου, 365 Ψυχωφελῆ Σαλπίσματα, ἔκδ. Ἱερᾶς Γυναικείας Μονῆς «Ὑπαπαντὴ τοῦ Χριστοῦ», Ἐλευθερούπολις, Θεσσαλονίκη 1978, σελ. 68-74.

ΚΑΘΕ ἀναφορὰ στὸν Ἀλέξανδρο Παπαδιαμάντη († 1911), τὸν κορυφαῖο λογοτέχνη πεζογράφο τῆς Πατρίδος μας, ἔχει βαρύτητα καὶ σοβαρότητα μεγίστη, καὶ ὡς ἐκ τούτου πρέπει νὰ γίνεται μὲ δέος καὶ εὐσυνειδησία. 

Σεβ. Μητροπολίτου Θεσσαλονίκης Γρηγορίου

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ. Καλλίνικε.

Σεβασμιώτατοι Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς, σεβαστοὶ πατέρες, ἐκλεκτοὶ μοναχοὶ καὶ μοναχὲς, ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

Σήμερα Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας, εἶναι ἡμέρα ἑόρτιος καὶ πανηγυρικὴ γιὰ τὴν Ἐκκλησία μας. Ἱστορικὲς μνῆμες μὲ ἀγῶνες καὶ θυσίες καλούμαστε σήμερα νὰ τὶς περιγράψουμε καὶ νὰ τὶς θυμηθοῦμε. Ὁ κάθε ἕνας ἀπὸ ἐμᾶς ἐδῶ μέσα ποὺ εἶχε τὴν εὐλογία σήμερα τὸ πρωὶ νὰ συμμετάσχει ἐνεργῶς στὴν Θεία Εὐχαριστία, σὲ ἕνα σημαντικὸ ποσοστὸ βίωσε μὲ μυστηριακὸ τρόπο τὴν λειτουργία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στὴν καρδιά του. Ἐπίσης, θυμήθηκε κατὰ τὴν ἀνάγνωση τοῦ Συνοδικοῦ τῆς Ὀρθοδοξίαςὀνόματα, ἐποχές, γεγονότα καὶ θυσίες Ἁγίων προσώπων.

 

ΚΑΤΑ τὴν μεγάλην ἡμέραν τῆς Πεντηκοστῆς συνηγμένοι ἦσαν οἱ μαθηταὶ τοῦ Σωτῆρος ἐν Ἱερουσαλήμ, ἀναμένοντες τὴν ἐξ ὕψους δύναμιν μιᾷ καρδίᾳ καὶ ψυχῇ, ὅτε περὶ ὥραν τρίτην τῆς ἡμέρας ἠκούσθη ἦχος ἐκπληκτικὸς καὶ πρωτοφανής, «ἦχος ἐξ οὐρανοῦ, ὥσπερ φερομένης βιαίας πνοῆς» (Πράξ. Β’ 2), ὡς ὁ θεηγόρος Λουκᾶς ἐξιστορεῖ, ὅμοιος δηλ. πρὸς βιαίαν ἀνέμου πνοήν· «καὶ ὤφθησαν αἰτοῖς διαμεριζόμεναι γλῶσσαι ὡσεὶ πυρὸς» (αὐτόθι, 3), ἐφάνησαν γλῶσσαι πυροειδεῖς, καὶ ἑκάστη αὐτῶν ἔμενεν ἐπὶ ἕνα ἕκαστον τῶν μαθητῶν, δηλοῦσαι τὸ χάρισμα τῆς γλωσσομαθείας, ὅπερ εἰς πάντας ἐγένετο τότε καταληπτόν, διότι οἱ πνευματέμφοροι Ἀπόστολοι ἤρξαντο λαλεῖν ἑτέραις γλώσσαις τὰ μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ.

Πρόκειται γιὰ Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία περιλαμβάνει Ἀκολουθία Ἑσπερινοῦ καὶ Κοινωνία τῶν Τιμίων Δώρων ἀπὸ τοὺς πιστούς. Τελεῖται μόνον κατὰ τὴν περίοδο τῆς νηστείας τῆς Μ. Τεσσαρακοστῆς, τὶς καθημερινές, ἐκτὸς Σαββάτου καὶ Κυριακῆς, καὶ μάλιστα τὴν Τετάρτη καὶ τὴν Παρασκευή, μὲ Ἅγιο Ἄρτο, ἤτοι Σῶμα Χριστοῦ, ἐμβαπτισμένο μὲ Ἅγιο Αἷμα, ποὺ ἔχει καθαγιασθεῖ στὶς προηγηθεῖσες πλήρεις Θεῖες Λειτουργίες τοῦ Σαββάτου ἤ τῆς Κυριακῆς.

ὑπὸ τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Φωτίου

Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,

Σεβαστοὶ Πατέρες,

γαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί,

Κατ' ἀρχήν, ἐπιτρέψτε μου νὰ σᾶς μεταφέρω τὶς εὐχὲς καὶ εὐλογίες τοῦ Μακαρ. Ἀρχιεπισκόπου κ. Καλλινίκου, ὁ ὁποῖος γιὰ λόγους ἀνωτέρας βίας δὲν κατέστη δυνατὸν νὰ εἶναι ἐδῶ μαζί μας παρὰ τὴν πρὸς τοῦτο μεγάλη του ἐπιθυμία. Πάντως εἶμαι βέβαιος ὅτι ἂν καὶ εἶναι φυσικῶς ἀπών, ὁπωσδήποτε εἶναι νοερῶς παρὼν καὶ συγχαίρει ὅλους ἐμᾶς γιὰ τὴν ἐπιτυχία τῆς παρούσης ἐκδηλώσεως.

+Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος

να σοβαρό ζήτημα στήν πνευματική μας ζωή εἶναι ὄχι μόνον νά μετανοοῦμε γιά ὅσες ἁμαρτίες διαπράξαμε, ἀλλά καί νά προφυλαγόμαστε ἀπό μελλοντικές πτώσεις. Διαφορετικά, δέν θά ἔχουμε μόνιμη ἐγκατοίκησι καί διαμονή τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ μέσα μας. Γιά τόν λόγο αὐτό, ὁ μετανοημένος Προφήτης Δαυΐδ, τό ὑπόδειγμα τῆς Μετανοίας ἀνά τούς αἰῶνες, παρακαλεῖ τόν Κύριο στόν περίφημο Ψαλμό τῆς Μετανοίας του καί γιά τά ἑξῆς μεταξύ τῶν ἄλλων: «Καρδίαν καθαράν κτίσον ἐν ἐμοί ὁ Θεός, καί Πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου» (Ψαλμ. ν´ 12).

τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Φιλίππων καί Μαρωνείας κ. Ἀμβροσίου

Σεβασμιώτατε άγιε Θεσ/νίκης κ. Γρηγόριε,

Άγιοι Αρχιερείς,

Ευλαβείς Πρεσβυτέροι και Διάκονοι,


Χορεία των Ιεροψαλτών,


Αξιότιμοι κύριοι Πρόεδροι και Μέλη των Δ/κών Συμβουλίων των Ιερών Κοινοτήτων,


Λαέ του Θεού ηγαπημένε·          

Στο εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς, Αρχιεπίσκοπος Θες/νίκης, εορτάζει στις 14 Νοεμβρίου∙ ημερομηνία κατά την οποία εκοιμήθη τον ύπνο του δικαίου σε ηλικία εξήντα τριών ετών το 1359. Εννέα χρόνια μόλις μετά  τον  θάνατό  του,  μετά  την  κοίμησή  του, το 1368  με  Συνοδική  απόφαση  του Πατριαρχείου Κων/πόλεως για πρώτη φορά η μνήμη του αναγράφηκε στο ημερολόγιο του Μεγάλου Ναού της του Θεού Σοφίας και καθιερώθηκε να εορτάζεται και τη δεύτερη Κυριακή των Νηστειών, γιατί η σημερινή ημέρα είναι προέκταση της Κυριακής της Ορθοδοξίας, είναι η συνέχεια της νίκης της Εκκλησίας εναντίον της πλάνης και των αιρέσεων.

  1. Τὸ πνεῦμα τῆς Ἀποστασίας στοὺς ἐσχάτους καιροὺς κατὰ τὴν ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Ἐπισκόπου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου*
  2. Ἐπιβατήριος Λόγος Σεβ. Μητροπολίτου Φιλίππων και Μαρωνείας κ. Ἀμβροσίου
  3. Ἀπόσπασμα Ἐγκωμίου εἰς τὴν Ἁγίαν Μεγαλομάρτυρα τοῦ Χριστοῦ Μαρῖναν
  4. ΚΘ´ ΙΟΥΝΙΟΥ ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΣ ΟΙ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ
  5. Ὁµιλία κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν ἐπὶ τῇ Διακηρύξει
  6. Λόγος στὸν Ἑσπερινὸ Ἁγιοκατατάξεως τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου τοῦ Νέου Ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου
  7. Περὶ τοῦ Θαύματος τοῦ Ἁγίου Ὁσιομάρτυρος Νικολάου τοῦ Νέου τοῦ ἐν Βουνένοις
  8. Εἰς τὸν Εὐαγγελισμὸν τῆς Παρθένου
  9. Μὴ ἀναβάλῃς τὸν καιρὸν τῆς Μετανοίας
  10. Φεῦγε τὴν Ὑπερηφάνειαν
  11. Φρικτὸν τὸ ἔγκλημα τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ σχίσματος
  12. «Περὶ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου τοῦ Ναζιανζηνοῦ» (β’)
  13. Εἰς τὴν Περιτομὴν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν
  14. Η Σφαγὴ τῶν ῾Αγίων Νηπίων ὑπὸ τοῦ ῾Ηρώδου
  15. Ἡ Πίστις τῶν Χριστιανῶν εἶναι φωτεινή, διότι ἀναπτύσσει θερμὴ Ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστὸ καὶ ὁδηγεῖ στὴν ἀληθινὴ γνῶσι τοῦ Θεοῦ
  16. Πρέπει νὰ συμμορφοῦται ἡ Ἐκκλησία πρὸς τὰς ἀπαιτήσεις τῆς συγχρόνου ἐποχῆς;
  17. Ὁμιλία γιὰ τὴν Γ’ Ἐμφάνιση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ
  18. ΛΟΓΟΣ Εἰς τὸν Ἅγιον Νέον Ἱερομάρτυρα Ἰωσὴφ τὸν ἐκ Δεσφίνης
  19. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος. Ὁ πρῶτος μετὰ τὸν Ἔνα
  20. Περὶ τοῦ Ὀρθοδόξου Ζήλου τῶν Σαμοσατέων