Παραινετικά

Δημοσιεύουμε παλαιότερο κείμενο γιὰ τὸν Μέγα Ἐθνο-ιερομάρτυρα Ἅγιο Γρηγόριο Ε΄ Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ἐπὶ τῇ ἐπετείῳ τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τῆς Ἑλληνικῆς Ἐπαναστάσεως καὶ τοῦ ἐνδόξου Μαρτυρίου του (10-4-1821), τῶν 150 ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐλεύσεως τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου του στὴν Ἀθήνα ἐξ Ὀδησσοῦ καὶ τῶν 100 ἐτῶν ἀπὸ τῆς ἐπισήμου Διακηρύξεως τῆς Ἁγιότητός του ἐκ μέρους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.

πὶ τῇ ἑορτῇ τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Χρυσάνθου καὶ Δαρείας (19 Γ΄), προβαίνουμε στὴν δημοσίευση πνευματικῶν νουθεσιῶν ἀπὸ ἐπιστολὴ τοῦ μακαρίου Γέροντος Χρυσάνθου Βρέτταρου (+1981), ὅπως καὶ ἑνὸς θαυμαστοῦ περιστατικοῦ ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ ἔχουν διασωθεῖ καὶ καταγραφθεῖ.

Θαυμαστὰ περιστατικὰ ἀπὸ τὸν Γέροντα Χρύσανθο Βρέτταρο (+1981)

 

ΗΜΟΥΝΑ ἕνα βραδάκι στὸ Γέροντα καὶ ἐκεῖ ποὺ καθόταν παραμιλοῦσε καὶ ἔλεγε συχνά:
‒Σκυλάραπα, δὲν θὰ σοῦ πετράσει!
Ὕστερα ἀπὸ καμμιὰ μισὴ ὥρα, βλέπω μιὰ κοπέλα νὰ ἔρχεται δειλὰ καὶ νὰ ρωτάει:
‒Ὁ π. Χρύσανθος εἶναι ἐδῶ;
‒Ἕλα, κόρη μου, καὶ σὲ περίμενα. Πόση ὥρα κάνεις βόλτες ἀπ’ ἔξω;
‒Μιάμιση μὲ δύο ὧρες.

Ἁγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς (+1985)

 

ἁγία Ἐκκλησία μᾶς ὑποδεικνύει ὅτι στὸν Μεγάλο Κανόνα τῆς Μετανοίας, τὸ κεντρικό του σημεῖο εἶναι τὸ Κοντάκιο, τὸ ὁποῖον ἀρχίζει μὲ τοὺς λόγους: «Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις; Τὸ τέλος ἐγγίζει καὶ μέλλεις θορυβεῖσθαι…».

Διονυσίου Ἀ. Κοκκίνου

[Ἱστορικοῦ, Ἀκαδημαϊκοῦ, Λογοτέχνου, Δημοσιογράφου, +1967]

χουν συμπληρωθῆ ἑκατὸν δέκα ἓξ ἔτη [τὸ κείμενο εἶναι τῆς 24-3-1954], ἀφ’ ἧς ἐγένετο τὸ πρῶτον ἡ τελετὴ τῆς Ἐθνικῆς Ἑορτῆς εἰς τὸν ναὸν τῆς Ἁγίας Εἰρήνης, κατὰ τὴν 25η Μαρτίου τοῦ 1838, καθιερωθείσης διὰ βασιλικοῦ διατάγματος τῆς ἡμέρας αὐτῆς ὡς Ἐπετείου τῆς ἐνάρξεως τοῦ Μεγάλου Ἀγῶνος.

Ἅγιος Συμεὼν ὁ Νέος Θεολόγος-Ὁμιλία στὴν Κυριακὴ τῆς Τυρινῆς

 

δελφοὶ καὶ πατέρες, εἶναι καλὸν πρᾶγμα ἡ μετάνοια καὶ ἡ ὠφέλεια ποὺ προέρχεται ἀπὸ αὐτήν. Αὐτὸ γνωρίζοντας καὶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Θεός μας, ὁ ὁποῖος ὅλα τὰ γνωρίζει ἐκ τῶν προτέρων, εἶπε: «Μετανοεῖτε, ἤγγικε γὰρ ἡ Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν». Θέλετε δὲ νὰ μάθετε ὅτι χωρὶς μετάνοια, καὶ μάλιστα μετάνοιαν ἀπὸ τὸ βάθος τῆς ψυχῆς καὶ τοιαύτην ὅπως ὁ Λόγος τὴν ζητεῖ ἀπὸ ἐμᾶς, εἶναι ἀδύνατον νὰ σωθοῦμε; Ἀκοῦστε τὸν ἴδιον τὸν Ἀπόστολο ποὺ λέγει: «… πᾶσα ἁμαρτία ἐκτός τοῦ σώματός ἐστιν· ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει…». Καὶ πάλιν: «παραστῆναι δεῖ ἡμᾶς ἔμπροσθεν τοῦ βήματος τοῦ Χριστοῦ, ἵνα ἀπολήψεται ἕκαστος τὰ διὰ τοῦ σώματος πρὸς ἅ ἔπραξε, εἴτε ἀγαθὰ εἴτε φαῦλα».

ἑλληνικὴ ἐπανάσταση τοῦ 1821 ἀποτελεῖ σηµεῖον ἀντιλεγόµενον γιὰ τοὺς νεοέλληνες, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἀνίκανοι νὰ διακρίνουν στὸ κοσµοϊστορικὸ αὐτὸ γεγονὸς τὸ στοιχεῖο ἐκεῖνο τῆς ἱερότητας, ὅπως ἔλεγε ὁ Φώτης Κόντογλου, ποὺ ἀναδεικνύει τὴν ἐπανάσταση σὲ κάτι τὸ ξεχωριστό, τὸ µοναδικὸ καὶ τὸ ἀνυπέρβλητο. Καὶ εἶναι σηµεῖο ἀντιλεγόµενο, διότι συνδέεται πολὺ στενὰ µὲ τὴν ἐκκλησία, ἡ ὁποία ὄχι µόνο πρωτοστάτησε στὴν ἐπανάσταση, ἀλλὰ οὐσιαστικὰ τὴν προκάλεσε καὶ τὴν καθοδήγησε, τιθεµένη ἐπικεφαλῆς της.

1.Τὴν περασμένη Κυριακὴ ἡ Ἐκκλησία μνημόνευσε τὴν ἀπερίγραπτη φιλανθρωπία τοῦ Θεοῦ πρὸς ἐμᾶς ποὺ παρουσιάζεται μὲ τὴν παραβολὴ τοῦ σεσωσμένου ἀσώτου. Τὴν σημερινὴ Κυριακὴ διδάσκει περὶ τῆς μελλούσης φρικωδεστάτης κρίσεως τοῦ Θεοῦ, χρησιμοποιώντας μιὰ καλὴ τάξι καὶ ἀκολουθώντας τὶς προφητικὲς φωνές· διότι, λέγει, «θὰ σοῦ ψάλω, Κύριε, ἔλεος καὶ κρίσι», καὶ «μιὰ φορὰ ἐλάλησε ὁ Θεὸς καὶ ἄκουσα τὰ δυὸ αὐτά, ὅτι τὸ κράτος εἶναι τοῦ Θεοῦ καὶ ἰδικό σου, Κύριε, τὸ ἔλεος, διότι ἐσὺ θ’ ἀποδώσης στὸν καθένα κατὰ τὰ ἔργα του».

  1. Ἡ Πολιοῦχος τῶν Ἀθηνῶν Ἁγία Φιλοθέη
  2. Ἡ Μετάνοια ἀνοίγει τὴν πύλη
  3. Περὶ τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου τοῦ Ναζιανζηνοῦ
  4. Κεφάλαια Περί Ἀγάπης Ἁγίου Μαξίμου τοῦ Ὁμολογητοῦ
  5. Εὐχαριστιακὴ πρόσκληση Ἁγίου Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας
  6. Στὰ ἅγια Θεοφάνεια
  7. ΕΥΧΗ ΕΠΙ ΤΗ ΠΑΡΟΥΣΗ ΘΛΙΨΕΙ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΙΑ
  8. Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ σὲ Ναό του κατὰ τὴν μνήμη του μὲ τὸ Πάτριο Ἑορτολόγιο
  9. ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ «Εἴμαστε Ναὸς Θεοῦ»
  10. Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Γεωργίου ὑπὲρ τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου στὴν Κύπρο
  11. Ἀπὸ τὸν Βίο τοῦ Ἁγίου νέου ὁσιομάρτυρος Ἰακώβου
  12. Ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος Α’ Πατριάρχης Κων/πόλεως
  13. Εἰς τὸν Ἅγιον Μεγαλομάρτυρα καὶ Μυροβλύτην Δημήτριον
  14. Τὸ μεγάλο πρόβλημα τῆς κατακρίσεως
  15. Ἀποσπάσματα ἀπὸ τὸν Λόγο στὴν Πάνσεπτο Κοίμηση τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου
  16. Γιὰ τὴν Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος
  17. Ἀγγελικὴ ὑμνωδία τῆς Μεταμορφώσεως μὲ τὸ Πάτριο στὴν Κέρτεζη τὸ 1924
  18. Ἐπετειακὸ κείμενο
  19. «Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ‒ Ἀναφορά στήν κλήση του, στή ζωή του, στήν θερμή ἀγάπη καί λατρεία του στό Χριστό και στήν φυλακή του»
  20. Γιὰ τὴν Νηστεία τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καὶ τὴν παράβαση τῶν Νεοημερολογιτῶν