Ἱστορικά

ΠΡΙΝ ἀπὸ 50 ἔτη, τὸ 1972, ὁ ἀείμνηστος Μοναχὸς γ. Βίκτωρ Ματθαίου, Καθηγούμενος, ὁ γνωστὸς Ἐκδότης τοῦ Μεγάλου Συναξαριστοῦ, προέβη στὴν ἔκδοση ἑνὸς βιβλιαρίου 48 σελίδων, ὡς ἀφιερώματος στὴν μνήμη ὀδύνης ἐπὶ τῇ 50ετίᾳ τότε τῆς Μικρασιατικῆς καταστροφῆς, μὲ τὸν χαρακτηριστικὸ τίτλο «Ἡ Λυχνία ἐκινήθη…».

 Ὑπὸ τῆς κ. Δήμητρας Μονιοῦ
Δρος Βυζαντινῆς Φιλολογίας Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν
 
 
Μικρασιατικὴ Καταστροφὴ ὑπῆρξε χωρὶς ἀμφιβολία μία τραγωδία γιὰ τὸν Ἑλληνισμὸ καὶ ταυτόχρονα μία ἀκραία ἐπίδειξη καταπάτησης κάθε στοιχείου ἀνθρωπισμοῦ. Ξεφυλλίζοντας τὸ ἱστορικό μας παρελθὸν συνειδητοποιοῦμε ὅτι τὸ βίαιο τέλος τῆς μικρασιατικῆς ἐκστρατείας μᾶς στέρησε ὄχι μόνο τὸ ὅραμα τῆς Μεγάλης Ἑλλάδας ἀλλὰ καὶ τόπους ἱεροὺς ποὺ κάποτε ἀναγεννήθηκαν καὶ γιγαντώθηκαν ἀπὸ τὸν ἀγῶνα χιλιάδων Χριστιανῶν καὶ κρυπτοχριστιανῶν καὶ ποτίστηκαν ἀπὸ τὸ αἷμα ὅλων ὅσων ἔπεσαν ὑπὲρ πίστεως.
 

Οἱ Ἕλληνες Ἀνατολικοθρακιῶτες, Μικρασιάτες καὶ Πόντιοι Μάρτυρες

 

100 ἔτη: Μνήµη Ὀδύνης

Mία ἀπὸ τὶς ἀποφράδες ἡµέρες τοῦ Ἑλληνισµοῦ ὑπῆρξε ἡ 19η Μαΐου 1919 (6 Μαΐου µὲ τὸ παλαιὸ ἡµερολόγιο), κατὰ τὴν ὁποία ἀφίχθη στὴν Ἀµισὸ (Σαµψοῦντα) τοῦ Πόντου ὁ Τοῦρκος στρατηγὸς Μουσταφᾶ Κεµάλ, µὲ διαταγὴ τῆς Κυβέρνησης τῆς Κωνσταντινούπολης νὰ πατάξει τὸ ἐθνικιστικὸ κίνηµα ποὺ ἀµφισβητοῦσε τοὺς ὅρους ἀνακωχῆς τῆς Τουρκίας µὲ τοὺς Συµµάχους καὶ νὰ διαλύσει ὅλες τὶς ἀνταρτικὲς τουρκικὲς ὀργανώσεις, ποὺ δολοφονοῦσαν, καταδίωκαν καὶ καταλήστευαν τοὺς Ἕλληνες τοῦ Πόντου.

Στους μεγάλους εκείνους χρόνους και τα παιδιά ήταν συντονισμένα στον παλμό της πρώτης γραμμής με τη σκέψη τους, τη δράση τους και την καρδιά τους δοσμένες στο μέτωπο. Γι’ αυτό με μία φωνή, μια πνοή, μια θέληση, από την πρώτη ημέρα σηκώθηκαν στο πόδι.

Εἰσαγωγὴ

Τὸ ἔτος 2019 συμπληρώνονται 50 ἔτη ἀπὸ τὴν ἐπίσημη Συνοδικὴ ἀναγνώριση τῶν ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν τῶν Ἀρχιερέων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπὸ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς (ΡΟΕΔ), ὑπὸ τὸν Ἅγιο Μητροπολίτη Φιλάρετο, τὸ ἔτος 1969.

 

+Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος

Σεβασμιώτατε, ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί·

μεγάλη καὶ σημαντικὴ Ἐπέτειος τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ἀποτελεῖ εὐκαιρία ἀναβαπτισμοῦ μας στὸ «πνεῦμα» της καὶ στὸν δυναμισμό της. Τὰ ἀποτελέσματά της ἦταν καὶ εἶναι ἐκπληκτικά, τὰ δὲ μηνύματά της τόσο πολλὰ καὶ κεφαλαιώδη, ὥστε νὰ καθίσταται ἀδύνατον νὰ καλυφθοῦν καὶ νὰ ἀναλυθοῦν σὲ μία σύντομη Εἰσήγηση.

ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

ΕΙΣ ΑΓΙΑΝ ΜΑΡΙΝΑΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΟΙ ΕΚΦΩΝΗΘΕΝΤΕΣ ΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ

 

Εἰσαγωγικὸ σημείωμα

Μετὰ τὴν ἀνάληψη τῆς ἡγεσίας τοῦ Ἀγῶνος τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀπὸ τοὺς τρεῖς γνωστοὺς Ὁμολογητὲς Ἀρχιερεῖς τὸν Μάϊο τοῦ 1935 καὶ τὰ γεγονότα ποὺ ἐπακολούθησαν, οἱ ἐξελίξεις ἦταν σημαντικές. Οἱ δύο ἐξόριστοι Ἀρχιερεῖς Δημητριάδος Γερμανὸς καὶ Πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος ἐπανῆλθαν ἀπὸ τὴν ἐξορία ποὺ τοὺς ἔστειλαν τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1935, μετὰ πεντάμηνη ταλαιπωρία, ἀλλὰ ἡ Πολιτεία ἀνακοίνωσε ὅτι μέχρις ἐκδώσεως πορίσματος ἀπὸ τὴν Ὁλομέλεια τοῦ Νομικοῦ Συμβουλίου τοῦ Κράτους σχετικὰ μὲ τὸ συνταγματικὸν ἤ ὄχι τῆς ποινῆς τοῦ σωματικοῦ περιορισμοῦ τους, ποὺ εἶχε ἀποφασίσει ἐναντίον τους ἀπάνθρωπα ἡ Νεοημερολογιτικὴ σύνοδος, αὐτοὶ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἱεροπρακτοῦν, διότι θὰ κινδύνευαν ἄμεσα μὲ νέα ἐξορία.

Ἐπικοινωνία μὲ τὸν Μεγάλο Ἐξόριστο


ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ σὲ πρώτη δημοσίευση ἕνα σύντομο Ὑποκεφάλαιο (6ο) μὲ τὸν ὡς ἄνω τίτλο ἀπὸ τὸ Κεφάλαιο ΙΕ’ («Ἡ δύσκολη καὶ ἔνδοξη περίοδος ἕως τῆς Κοιμήσεως τοῦ Ἁγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου») τοῦ πρὸς ἔκδοσιν Τόμου Β’ τοῦ ἔργου τοῦ Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος: Ἐπίσκοπος Μαγνησίας Χρυσόστομος Νασλίμης (1910-1973) - Ἀκατάβλητος Ἀγωνιστὴς Πίστεως καὶ Ὑπομονῆς, προκειμένου νὰ τιμήσουμε τὴν μνήμη τοῦ Ὁμολογητοῦ Πατρὸς καὶ κορυφαίου τῆς Ὀρθοδοξίας ἀναστήματος Ἁγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου (+7-9-1955), ἐπικαλούμενοι τὶς θεοπειθεῖς Αὐτοῦ πρεσβεῖες ὑπὲρ τῶν κατὰ πνεῦμα τέκνων του.

 Εἰσαγωγικὲς Σκέψεις

Στὸ ἐπίσημο Περιοδικὸ τῆς Ἐκκλησίας μας «Ἡ Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας», τεῦχος 1ον (Β΄ Περιόδου) τοῦ ἔτους 1936, στίς 22 Ἰουνίου, σελ. 4, ὑπάρχει δημοσιευμένο ἄρθρο τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου πρ. Φλωρίνης, τὸ ὁποῖο σχολιάζει τὸ ζήτημα ἐπιχειρουμένης τότε τροποποιήσεως τῶν περὶ Θρησκείας ἄρθρων τοῦ Συντάγματος.

  1. Ἡ ἀπόπειρα Συνταγματικῆς κατοχυρώσεως τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. τὸ ἔτος 1975
  2. Ἱστορικὸν Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν
  3. Σύντομο Ἱστορικό
  4. Φωνὴ ἀπὸ τὴν ἱστορία
  5. Συγκινητικὸν Θαῦμα τῶν Χριστουγέννων τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων στὴν Χαλκίδα κατὰ τὸ ἔτος 1958
  6. Μέγα ἄγνωστο Θαῦμα τοῦ Ἁγίου Νικολάου ὑπὲρ τοῦ Πατρίου Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου
  7. Ἡ μεταβολὴ τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Ἡμερολογίου διέσπασε τὴν Ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας
  8. Περὶ μιᾶς μεγαλοπρεποῦς Πανηγύρεως
  9. Πῶς κατελάβομεν τὴν Παναγίαν τὴν «Κατσιποδοῦ»
  10. Ἡ Ἱερὰ Μνήμη τῆς Η΄ Ἁγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου ἐπὶ Ἁγίου Φωτίου τοῦ Μεγάλου
  11. Ἡ Θ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας
  12. Ὁ Ἅγιος Μητροπολίτης Φιλάρετος κατὰ τῆς «Ὁμολογίας Θυατείρων»
  13. Ἡ Κοίμησις τοῦ Ὁσίου Γέροντος Ἱερωνύμου τῆς Αἰγίνης
  14. Μία ἄγνωστη διήγησις γιὰ τὴν Γ’ Ἐμφάνισι τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τὸ 1925
  15. ΜΕΓΑ ΘΑΥΜΑ
  16. Ἐπιμνημόσυνος Λόγος στὸν πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο
  17. Ἐπικήδειος στὸν πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο
  18. Ἱστορικὴ Ἀνασκόπησις τοῦ Ἑορτολογικοῦ Ζητήματος
  19. Ο ΑΓΙΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΙΣ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΛΟΥΤΟΥΦΙ
  20. Ὁ ἑορτασμὸς τῆς Κοιμήσεως τοῦ 1926