Στους μεγάλους εκείνους χρόνους και τα παιδιά ήταν συντονισμένα στον παλμό της πρώτης γραμμής με τη σκέψη τους, τη δράση τους και την καρδιά τους δοσμένες στο μέτωπο. Γι’ αυτό με μία φωνή, μια πνοή, μια θέληση, από την πρώτη ημέρα σηκώθηκαν στο πόδι.

+Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος

Σεβασμιώτατε, ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί·

Ἡ μεγάλη καὶ σημαντικὴ Ἐπέτειος τῶν 200 ἐτῶν ἀπὸ τὴν ἔναρξη τῆς Ἐπαναστάσεως τοῦ 1821 ἀποτελεῖ εὐκαιρία ἀναβαπτισμοῦ μας στὸ «πνεῦμα» της καὶ στὸν δυναμισμό της. Τὰ ἀποτελέσματά της ἦταν καὶ εἶναι ἐκπληκτικά, τὰ δὲ μηνύματά της τόσο πολλὰ καὶ κεφαλαιώδη, ὥστε νὰ καθίσταται ἀδύνατον νὰ καλυφθοῦν καὶ νὰ ἀναλυθοῦν σὲ μία σύντομη Εἰσήγηση.

Ἐπικοινωνία μὲ τὸν Μεγάλο Ἐξόριστο

ΠΑΡΑΘΕΤΟΥΜΕ σὲ πρώτη δημοσίευση ἕνα σύντομο Ὑποκεφάλαιο (6ο) μὲ τὸν ὡς ἄνω τίτλο ἀπὸ τὸ Κεφάλαιο ΙΕ’ («Ἡ δύσκολη καὶ ἔνδοξη περίοδος ἕως τῆς Κοιμήσεως τοῦ Ἁγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου») τοῦ πρὸς ἔκδοσιν Τόμου Β’ τοῦ ἔργου τοῦ Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος: Ἐπίσκοπος Μαγνησίας Χρυσόστομος Νασλίμης (1910-1973) - Ἀκατάβλητος Ἀγωνιστὴς Πίστεως καὶ Ὑπομονῆς, προκειμένου νὰ τιμήσουμε τὴν μνήμη τοῦ Ὁμολογητοῦ Πατρὸς καὶ κορυφαίου τῆς Ὀρθοδοξίας ἀναστήματος Ἁγίου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου (+7-9-1955), ἐπικαλούμενοι τὶς θεοπειθεῖς Αὐτοῦ πρεσβεῖες ὑπὲρ τῶν κατὰ πνεῦμα τέκνων του.

Οἱ Ἕλληνες Ἀνατολικοθρακιῶτες, Μικρασιάτες καὶ Πόντιοι Μάρτυρες

100 ἔτη: Μνήµη Ὀδύνης

Mία ἀπὸ τὶς ἀποφράδες ἡµέρες τοῦ Ἑλληνισµοῦ ὑπῆρξε ἡ 19η Μαΐου 1919 (6 Μαΐου µὲ τὸ παλαιὸ ἡµερολόγιο), κατὰ τὴν ὁποία ἀφίχθη στὴν Ἀµισὸ (Σαµψοῦντα) τοῦ Πόντου ὁ Τοῦρκος στρατηγὸς Μουσταφᾶ Κεµάλ, µὲ διαταγὴ τῆς Κυβέρνησης τῆς Κωνσταντινούπολης νὰ πατάξει τὸ ἐθνικιστικὸ κίνηµα ποὺ ἀµφισβητοῦσε τοὺς ὅρους ἀνακωχῆς τῆς Τουρκίας µὲ τοὺς Συµµάχους καὶ νὰ διαλύσει ὅλες τὶς ἀνταρτικὲς τουρκικὲς ὀργανώσεις, ποὺ δολοφονοῦσαν, καταδίωκαν καὶ καταλήστευαν τοὺς Ἕλληνες τοῦ Πόντου.

Εἰσαγωγὴ

Τὸ ἔτος 2019 συμπληρώνονται 50 ἔτη ἀπὸ τὴν ἐπίσημη Συνοδικὴ ἀναγνώριση τῶν ἐπισκοπικῶν χειροτονιῶν τῶν Ἀρχιερέων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀπὸ μέρους τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Διασπορᾶς (ΡΟΕΔ), ὑπὸ τὸν Ἅγιο Μητροπολίτη Φιλάρετο, τὸ ἔτος 1969.

ΤΟ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΟΝ ΤΩΝ ΓΝΗΣΙΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ

ΕΙΣ ΑΓΙΑΝ ΜΑΡΙΝΑΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΟΙ ΕΚΦΩΝΗΘΕΝΤΕΣ ΛΟΓΟΙ ΤΩΝ ΑΡΧΙΕΡΕΩΝ

Εἰσαγωγικὸ σημείωμα

Μετὰ τὴν ἀνάληψη τῆς ἡγεσίας τοῦ Ἀγῶνος τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἀπὸ τοὺς τρεῖς γνωστοὺς Ὁμολογητὲς Ἀρχιερεῖς τὸν Μάϊο τοῦ 1935 καὶ τὰ γεγονότα ποὺ ἐπακολούθησαν, οἱ ἐξελίξεις ἦταν σημαντικές. Οἱ δύο ἐξόριστοι Ἀρχιερεῖς Δημητριάδος Γερμανὸς καὶ Πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος ἐπανῆλθαν ἀπὸ τὴν ἐξορία ποὺ τοὺς ἔστειλαν τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1935, μετὰ πεντάμηνη ταλαιπωρία, ἀλλὰ ἡ Πολιτεία ἀνακοίνωσε ὅτι μέχρις ἐκδώσεως πορίσματος ἀπὸ τὴν Ὁλομέλεια τοῦ Νομικοῦ Συμβουλίου τοῦ Κράτους σχετικὰ μὲ τὸ συνταγματικὸν ἤ ὄχι τῆς ποινῆς τοῦ σωματικοῦ περιορισμοῦ τους, ποὺ εἶχε ἀποφασίσει ἐναντίον τους ἀπάνθρωπα ἡ Νεοημερολογιτικὴ σύνοδος, αὐτοὶ δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ ἱεροπρακτοῦν, διότι θὰ κινδύνευαν ἄμεσα μὲ νέα ἐξορία.

 Εἰσαγωγικὲς Σκέψεις

Στὸ ἐπίσημο Περιοδικὸ τῆς Ἐκκλησίας μας «Ἡ Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας», τεῦχος 1ον (Β΄ Περιόδου) τοῦ ἔτους 1936, στίς 22 Ἰουνίου, σελ. 4, ὑπάρχει δημοσιευμένο ἄρθρο τοῦ Ἁγίου Χρυσοστόμου πρ. Φλωρίνης, τὸ ὁποῖο σχολιάζει τὸ ζήτημα ἐπιχειρουμένης τότε τροποποιήσεως τῶν περὶ Θρησκείας ἄρθρων τοῦ Συντάγματος.