Η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ καὶ ἐπινοητικότητα τῶν Προπατόρων μας στὴν Γνησία Ὀρθοδοξία ἦταν ἀπὸ τὰ πρῶτα χρόνια τοῦ ἱεροῦ Ἀγῶνος ὑπὲρ τοῦ Πατρίου Ἡμερολογίου ἐντυπωσιακή. Ἐπὶ τῇ Ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, ἀναδημοσιεύουμε διήγησι αὐτόπτου μάρτυρος ἀπὸ τὸν ἑορτασμὸ τῆς Κοιμήσεως τοῦ 1926, ὅπως παρατίθεται στὸ ἐπίσημο περιοδικό μας «Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας», ἀριθ. 339/23.5.1960, σελ. 3. Ἡ Παναγία μας θέρμαινε τὸν ζῆλο τους, ὥστε νὰ ἀψηφοῦν τὶς διώξεις καὶ νὰ ἐμμένουν στὴν Ἀκαινοτόμητη Ὀρθοδοξία, καταισχύνοντας τοὺς θλιβεροὺς διῶκτες τους καὶ ὑπερασπιζόμενοι τοὺς γνησίους Λειτουργοὺς τοῦ Ὑψίστου. Τὸ κείμενο-μαρτυρία, ὑπογραφόμενο ἀπὸ τὸν Κ.Ν., ἔχει ὡς ἑξῆς:

   ΕΠΙ τῇ Ἑορτῇ τοῦ Ἁγίου Ἀρχιεπισκόπου Ἰωάννου Μαξίμοβιτς (+19.6.1966 π.ἡ.) τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, τοῦ Θαυματουργοῦ αὐτοῦ Ἱεράρχου καὶ Ἱεραποστόλου, τοῦ τιμηθέντος μὲ Ἀφθαρσία τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου του, προβαίνουμε στὴν δημοσίευσι δύο Ἐπιστολῶν του, ἀπὸ τὸ Ἀρχεῖο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου μας, οἱ ὁποῖες ἀπευθύνονται πρὸς Μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ ἀποδεικνύουν τὸ ἐνδιαφέρον καὶ τὴν ὑποστήριξί Του στὸν ἱερὸ Ἀγῶνα μας.

ΗΤΑΝΕ ἡ πρώτη χρονιὰ ποὺ γύρισε τὸ Παλαιὸ Ἡμερολόγιο. Μὲ τὸ καινούργιο εἴχαμε Χριστούγεννα καὶ μὲ τὸ Παλαιὸ εἴχαμε τοῦ Ἁγίου Σπυρίδωνος. Τότε κτυπούσανε οἱ καμπάνες 3 ἡ ὥρα τὴ νύκτα. Ἐμένα μοῦ ἄρεσε ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ μικρὴ καὶ λέω τῆς μαμᾶς μου, θὰ πάω στὴν Ἐκκλησία. Δὲν φοβᾶσαι, μοῦ λέει, τέτοια ὥρα; Ὄχι, τῆς λέω, ἀλλὰ δὲν ἤτανε πάρα πολλοί, λίγοι.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ ἐπιστολὴ ἀπὸ τὴν Ἐξορία στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ὑψηλοῦ Λέσβου τοῦ μακαριστοῦ Πρωθιεράρχου τῆς Ἐκκλησίας μας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου (+1955), κατὰ τὴν διάρκεια τοῦ μεγάλου διωγμοῦ ἐπὶ Σπυρίδωνος Βλάχου (1951-1952), πρὸς τὸν τότε Ἀρχιμ. π. Μερκούριο Καλοσκάμη, ἐκ τῶν ἀγωνιστῶν Κληρικῶν τοῦ Ἱεροῦ Ἀγῶνος, ὁ ὁποῖος μάλιστα ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος Κνωσσοῦ τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1979 καὶ ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ τὸν Ἰούλιο τοῦ 1980.

Ἡ Νεομάρτυς Αἰκατερίνη

Ἀναδημοσίευσις ἐκ τῶν ἱστορικῶν "ΠΑΤΡΙΩΝ" τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Πενταπόλεως Καλλιοπίου

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

ΕΠΙΣΚΟΠΟY ΓΑΡΔΙΚΙΟΥ ΚΛΗΜENTΟΣ
ΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Εἰσήγησις ἐνώπιον τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἱεραρχίας 

τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος

 τῆς 5ης/18ης Σεπτεμβρίου 2014 περὶ τῆς ἐπισήμου Διακηρύξεως

τῆς Ἁγιότητος τῆς Νεομάρτυρος Αἰκατερίνης Ρούττη (+15/28.11.1927)

Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν
οἴτοινες ἐλάλησαν
ὑμῖν τόν λόγον τοῦ Θεοῦ.
(Ἑβρ. 13,7)

Στίς 10 Αὐγούστου 2007 συμπληρώθηκαν 100 ἔτη ἀπό τήν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία τοῦ Μακαριστοῦ Πρωθιεράρχου τῆς Ἐκκλησίας μας Μητροπολίτου Δημητριάδος κυροῦ Γερμανοῦ. Ἐξ ἀφορμῆς τοῦ γεγονότος αὐτοῦ, ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας μας ἔκρινε ὡς ἱερό καθῆκον, ἐπιτακτική ἀνάγκη καί ἐπιβεβλημένο χρέος νά ἀφιερώσει τόν ἡμεροδείκτη ἐκείνου τοῦ ἔτους σ’ αὐτόν, ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε ὁ πρῶτος Πρόεδρος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῶν Γ.Ο.Χ.

Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἀποτίουσα φόρον τιμῆς πρὸς τὸν Μακαριστὸν Ἐπίσκοπον Ταλαντίου κυρὸν Ἀκάκιον Παππᾶν, καθηκόντως ἀπεφάσισε τὴν ἀφιέρωσιν τοῦ ἡμεροδείκτου τοῦ ἔτους 2003 εἰς τὸν ἀοίδιμον Πρωθιεράρχην τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐπί τῇ συμπληρώσει 40 ἐτῶν ἀπὸ τὴν εἰς Κύριον ἐκδημίαν του. 

Καί τοῦτο, διότι ἐπὶ τῶν ἡμερῶν του συνετελέσθη τὸ παράδοξον ἐκεῖνο θαῦμα, τὸ ὁποῖον ἐξέπληξε πολλούς, οἱ ὁποῖοι ἀνέμενον χαιρεκάκως τὴν διάλυσιν τοῦ ἱεροῦ ἡμῶν ἀγῶνος, ὅστις μετὰ τὴν κοίμησιν τοῦ ἀοιδίμου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου ἐστερεῖτο Ἐπισκόπων. Ἀντὶ ὅμως τῆς διαλύσεως, ὁ ἱερὸς ἀγὼν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος ἀνεγεννήθη ἐκ τῆς τέφρας του, καὶ ἀπέκτησεν πάλιν Ἀρχιερεῖς, πρὸς μεγάλην λύπην τῶν ἀντιμαχομένων αὐτόν.
Ὄργανον τῆς θείας χάριτος, διὰ τοῦ ὁποίου συνετελέσθη τό θαῦμα τοῦτο τῆς ἐπαναποκτήσεως Ἀρχιερατικῆς ἡγεσίας τοῦ Ἱεροῦ ἀγῶνος τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἐγένετο εἰς τὰ ἔσχατα τοῦ βίου του ὁ Μακαριστὸς Πρωθιεράρχης ἡμῶν.