Ἡ τελευταία του ἐπίσκεψις
ΜΕΤΑ τὴν μακαρία Κοίμησι τοῦ ἀοιδίμου Πρωθιεράρχου μας Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου (7/20.9.1955), δημοσιεύθηκε στὴν «Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» (ἀριθ. 218/3.10.1955, σελ. 6) κείμενο περὶ τῆς τελευταίας ποιμαντικῆς ἐξορμήσεώς του, ἡ ὁποία συνέβη λίγες μόλις ἡμέρες πρὸ τῆς ἀποβιώσεώς του. Ὁ μακαριστὸς Ἡγέτης διήνυε τὸ 85ο ἔτος τῆς ἡλικίας του καὶ μετέβη γιὰ τὴν Ἑορτὴ τῆς Ἀποτομῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου καὶ Βαπτιστοῦ Ἰωάννου, τὴν 29.8/11.9.1955, στὴν Πανήγυρι τοῦ ἱστορικοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ στὸ Λουτουφὶ Θηβῶν. Ἡ περιγραφὴ ἐκείνη, τόσο ζωντανὴ καὶ συγκινητική, ἀποδεικτικὴ τῆς πατρικῆς μερίμνης τοῦ Ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου, ἀναδημοσιεύται ἐδῶ εἰς μνημόσυνον Αὐτοῦ ἐπὶ τῇ συμπληρώσει τῆς Ἐπετείου τῶν 60 ἐτῶν ἀπὸ τότε.
Ὁ Ἱερὸς Ναὸς τῆς Ἀποτομῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου στὸ Λουτουφὶ ὅπως εἶναι σήμερα.
ΤΗΝ εὐτυχίαν ποὺ αἰσθάνεται μία οἰκογένεια, ὅταν φιλοξενεῖ τὸν πατέρα της ἤ τὴν μητέρα της, ἐφόσον βέβαια ὑπάρχει ἔντονο τὸ αἴσθημα τῆς στοργῆς, τὴν ἰδίαν εὐτυχίαν αἰσθάνονται καὶ τὰ διάφορα Παραρτήματά μας ὅταν ἔχουν κοντά τους τὸν Ἅγιον Πρόεδρον.
Μεταξὺ λοιπὸν τῶν Παραρτημάτων, ποὺ ἔζησαν λίγες ὧρες πνευματικῆς χαρᾶς καὶ εὐφροσύνης, εἶναι καὶ τὸ Λουτουφί. Μικρὸ χωριό, μὲ εὐγενικοὺς κατοίκους, εὐσεβεῖς καὶ ἐναρέτους Χριστιανούς. Σύσσωμο τὸ χωριὸ ἀνήκει εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς διωκομένης Ὀρθοδοξίας. Ἀπέχει ὀλίγον ἀπὸ τὰς Θήβας. Πάντως ὅμως μερικὲς ὧρες κουραστικῆς πορείας μὲ τὸ αὐτοκίνητο ἀπὸ τὰς Ἀθήνας.
Καὶ ὅμως ὁ πάλλευκος Ἡγέτης δὲν ἐσκέφθη τὴν ἀπόστασιν αὐτήν. Ἕνα αἴσθημα πατρικῆς στοργῆς καὶ συμπόνοιας πρὸς τὰ ἀγωνιζόμενα παιδιά του τὸν ἔφερε τὴν 29ην Αὐγούστου, μνήμην τῆς Ἀποτομῆς τῆς Τιμίας Κεφαλῆς τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου εἰς τὸ Λουτουφί, μὲ τὴν συντροφιὰν τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Μερκουρίου Καλοσκάμη, τοῦ Ἱερομονάχου Γρηγορίου Παπαβλάχου καὶ τοῦ Ἱεροδιακόνου Σπυρίδωνος Ἑρμογένους.
***
Στὸ Λουτουφὶ ἡ ὑποδοχὴ προσλαμβάνει τὴν μορφὴν παλλαϊκῆς ὑποδοχῆς. Ὅλοι, μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν Πρόεδρον καὶ τὸ Κοινοτικὸν Συμβούλιον τὸν καλοσωρίζουν. Ὁ Ἑσπερινὸς γίνεται μὲ κατάνυξιν ἐνῶ εἶναι ὅλα ἕτοιμα ἀπὸ τὸν ἀκούραστο Ἐφημέριο τοῦ χωριοῦ τὸν πατέρα Ἀντώνιον.
***
Ἡ ἀγωνία τῆς προσμονῆς κάνει τὴν Κυριακὴ ἀξημέρωτη. Ἀλλὰ ἐπὶ τέλους αἱ ἀλεκτοροφωνίαι εἰδοποιοῦν τοὺς σχεδὸν ἀγρύπνους κατοίκους, ὅτι πλησιάζει ἡ ὥρα τῆς μεγαλοπρεποῦς Λειτουργίας.
Ἔτσι πρὶν ἀκόμη ὁ ἥλιος πλημμυρίσει μὲ τὸ φῶς του τὴν χαρούμενη φύσι, ὅλοι συνωστισμένοι εὑρίσκονται εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Ἡ Ἐκκλησία ἔχει πανηγυρικὴν ὄψιν. Ὁ ἀείμνηστος Ἅγιος Πρόεδρος λειτουργεῖ, συμπαραστατούμενος ἀπὸ τοὺς Ἱερεῖς π. Μερκούριον, π. Ἀντώνιον, π. Γρηγόριον, π. Χρυσόστομον καὶ τὸν Διάκονον Σπυρίδωνα.
Ὅποιος βρέθηκε σ’ αὐτὴ τὴν Λειτουργία θὰ εἶχε δίκηο νὰ πιστέψῃ ὅτι βρίσκεται στὸν Οὐρανό. Μιὰ ἀγγελόφωνη βυζαντινὴ χορωδία μὲ δέκα καὶ πλέον μέλη (πρωτοφανὲς γιὰ τὸν κύκλο μας) ἁμιλλᾶται μὲ τὰ Χερουβὶμ στὴν ὑμνωδία. Ὁ ἀείμνηστος Ἅγιος Πρόεδρος μετὰ τὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἀφοῦ ὡμίλησε κατανυκτικώτατα, ἐδευτερολόγησεν ἐξάρας τὴν τέχνην τῶν Ἱεροψαλτῶν.
Τὸ ἀπόγευμα ὁ ἀλησμόνητος Ἅγιος Πρόεδρος μετέβη εἰς Μπάλτσα, ὅπου ἔλυσε ἐπιτοπίως διάφορα ζητήματα καὶ διώρισε Ἐφημέριον τὸν πατέρα Γρηγόριον. Ἐπίσης εἰς Παραπούγγια.
Ὁ ἀείμνηστος Ἱεράρχης μετέβη ὡσαύτως εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου, ὅπου ἐτέλεσεν ἐπιμνημόσυνον δέησιν ἐπὶ τοῦ τάφου τοῦ ἀειμνήστου Ἡγουμένου πατρὸς Γερασίμου, ὅστις πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν καὶ ἀφοῦ προσέφερε τεραστίας ὑπηρεσίας εἰς τὸν ἱερὸν Ἀγῶνα, ἐξεδήμησε εἰς Κύριον.
Ἀξίζει ἔπαινος εἰς τὸ Παράρτημα τοῦ χωρίου Λουτουφί, στὸν δραστήριο Πρόεδρο κ. Ἀναγνώστου καὶ εἰς ὅλους τοὺς Ἀδελφούς.