Ἱερὸς Καθεδρικὸς Ναὸς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Πειραιῶς,
Τρίτη, 18.11/1.12.2015

Ἡ Θ’ Οἰκουμενικὴ Σύνοδος τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας

+ Ἐπισκόπου Γαρδικίου Κλήμεντος
Γραμματέως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου

Μακαριώτατε,
Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Ἀγαπητοὶ Πατέρες καὶ Ἀδελφοί·

1. Εἰσαγωγικὰ

Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ καὶ ἡ σημασία τοῦ θέματος περὶ τῶν θεωρουμένων ὡς Η΄ καὶ Θ΄ Οἰκουμενικῶν Συνόδων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας εἶναι πάρα πολὺ μεγάλη σήμερα, ἐν ὄψει μάλιστα τῆς προκλήσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.

ΕΠΙ μνήμη τοῦ Ἁγίου Μητροπολίτου Φιλαρέτου (+8/21.11.1985) τῆς Ρωσικῆς Διασπορᾶς, τοῦ Νέου Ἀσκητοῦ καὶ Ὁμολογητοῦ Ἱεράρχου τῆς ἁγίας Ὀρθοδοξίας μας, παραθέτουμε ἀπόσπασμα ἀπὸ ἐκδοθὲν πρὸ μηνῶν βιβλίο Ἀρχιερέως μας, σχετικὰ μὲ τὴν ἀντιμετώπισι τῆς αἱρετικῆς «Ὁμολογίας Θυατείρων», ἑνὸς οἰκουμενιστικοῦ κειμένου ἐγκριθέντος συνοδικῶς ὑπὸ τοῦ πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, ὥστε νὰ καταυγασθοῦμε ἀπὸ τὸν ἔνθερμο ζῆλο τοῦ μεγάλου αὐτοῦ συγχρόνου μας Ἁγίου Πατρὸς τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ εὐχηθοῦμε νὰ ἀκολουθήσουμε τοῖς ἴχνεσιν Αὐτοῦ, στὴν ὁδὸ τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας, ἑπόμενοι στὰ σωτηριώδη παραγγέλματά του.

ΕΠΙ τῇ μνήμῃ τοῦ ἐπισήμως Διακηρυχθέντος πρὸ ἔτους ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Σύνοδό μας Ὁσίου Ἱερωνύμου τῆς Αἰγίνης (+3/16.10.1966), δημοσιεύουμε τὴν «Νεκρολογία» περὶ τῆς Κοιμήσεώς του, ἡ ὁποία ἐγράφη ἀπὸ Πνευματικό του τέκνο καὶ παρετέθη στὸ ἐπίσημο Περιοδικὸ τῆς Ἐκκλησίας μας «Ἡ Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» (ἀριθ. 504 / 1.11.1966, σελ. 7). Πρόκειται γιὰ μία σημαντικὴ μαρτυρία περὶ τῆς μορφῆς τοῦ Ἁγίου Γέροντος. Τὸ κείμενο συνοδευόταν ἀπὸ φωτογραφία τῆς Ἐξοδίου Ἀκολουθίας, τὴν ὁποίαν ἐπίσης παραθέτουμε, ὅπου ἐνώπιον τοῦ ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ὁσίου Γέροντος καὶ ἐν μέσῳ πνευματικῶν του τέκνων, διακρίνεται ὁ προεξάρχων τῆς Ἀκολουθίας Ἐπίσκοπος Διαυλείας κ. Ἀκάκιος, ὁ μόνος ἐπιζῶν μέχρι σήμερα ἐκ τῶν παλαιῶν Ἀρχιερέων τῆς Ἐκκλησίας μας.

Εἰς τὸ περιθώριον τῆς Ἱστορίας

 Καταπληκτικὸν Θαῦμα

 Σεπτέμβριος 1925

Καὶ πάλιν τὸ κατάστημα τοῦ παλαιμάχου ἀγωνιστοῦ κ. Ἀνδρέα Βαπορίδου εἰς συναγερμόν!

Ἐπέκειτο ἡ ἑορτὴ τῆς Παγκοσμίου Ὑψώσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Ποῦ λοιπὸν θὰ ἑωρτάζετο;

Κατὰ τὴν ἐκταφὴν τῶν ὀστῶν τοῦ Ἁγίου πρώην Φλωρίνης
κυροῦ Χρυσοστόμου Καβουρίδου ἐκ τοῦ τάφου ἐξῆλθεν εὐωδία.

Τὸ ἀνεμέναμεν. Καὶ οὕτω δὲν μᾶς ἐξέπληξεν. Ὁλόκληρον τὴν ζωήν του ἐθυσίασεν εἰς τὸν βωμὸν τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Ἔθνους. Ἡ ἰδιωτικὴ ζωή του ἦτο ἁγία. Πρᾶος, ἀνεξίκακος, συγχωρῶν τοὺς πάντας. Ἡ καρδία του ἦτο πλημμυρισμένη ἀπὸ ἀγάπην. Τὴν Ὀρθοδοξίαν τὴν ἔζησεν ὡς ἀγάπην.

ΤΟΝ Σεπτέμβριο τοῦ 1960, πέντε ἔτη ἀπὸ τῆς Κοιμήσεως τοῦ μακαριστοῦ Πρωθιεράρχου ἡμῶν Μητροπολίτου πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου, ἔγινε ἡ Ἀνακομιδὴ τῶν Λειψάνων Αὐτοῦ στὴν Ἱερὰ Γυναικεία Μονὴ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Θρακομακεδόνων Ἀττικῆς, ὅπου εἶχε ταφῆ.

Εἰσαγωγικὸ σημείωμα ἐπιμελητοῦ

ΜΕ συντριβή, ἀλλὰ καὶ παλμὸ Χριστιανικῆς Ἐλπίδος, τὸ ἀπορφανισθὲν ἡρωϊκὸ καὶ μαρτυρικὸ Ποίμνιο τῆς Γνησίας Ὀρθοδοξίας προέπεμψε τὸν ἀκατάβλητο Ὁμολογητὴ καὶ Ἡγέτη του Ἅγιο Πρόεδρο πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομο Καβουρίδη (+7.9.1955 π.ο.η.) στὴν τελευταία κατοικία του. Ἐπὶ 20ετίαν ὅλην, παρὰ τὸ βάρος τῆς ἡλικίας του, τὶς δεινὲς ἱστορικὲς συγκυρίες καὶ τὶς ἀπίστευτες δοκιμασίες ἐξωτερικοῦ ἀπηνοῦς διωγμοῦ καὶ ἐσωτερικοῦ θλιβεροῦ σπαραγμοῦ, ὁ ἀνυποχώρητος Πρωθιεράρχης παρέμεινε σταθερὸς ἐπὶ τὴν Πέτραν τῆς Πίστεως, γιὰ νὰ λάβη παρὰ τοῦ μισθαποδότου Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ τὸν ἀμαράντινον τῆς Νίκης Στέφανον.

ΜΕΤΑΞΥ τῶν ἀναριθμήτων κειμένων, τὰ ὁποῖα συνέταξε ὁ μακαριστὸς Ἡγέτης καὶ Πρόεδρος τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν Μητροπολίτης πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος Καβουρίδης (+7.9.1955), τὰ περισσότερα ἐκ τῶν ὁποίων ἀσχολοῦνται μὲ τὸ πρόβλημα τῆς Ἑορτολογικῆς Καινοτομίας, εἶναι καὶ τὸ ἀναδημοσιευόμενο ἐνταῦθα μὲ τὸν ὡς ἄνω τίτλο.