Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας 2019
Συνοδικὴ Ἐκδήλωσις
Ἡ Συγκρητιστικἠ Αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ
Οἰκουμενικὴ Κίνησις καὶ «Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν»
● Μέρος Α´. 1948-2018.
«Παγκόσμιο Συμβούλιο Ἐκκλησιῶν»
Σύναψις μιᾶς Οἰκουμενιστικῆς Διαθήκης.
● Μέρος Β´. Συγκρητισμός.
Διαθρησκειακὸς Οἰκουμενισμός.
Πρὸς ἕνα «Παγκόσμιο Συμβούλιο Θρησκειῶν»;
● Μέρος Γ´. Ὑψώθηκε ὁριστικὰ πλέον τὸ «τεῖχος»
μεταξὺ Γνησίας καὶ νόθου Ὀρθοδοξίας
Ὁμιλία Σεβασμ. Μητροπολίτου Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ
Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας 2019-Συνοδικὴ Ἐκδήλωσις
Ἡ καθοριστικἠ συμβολὴ τῆς ἐν Ἑλλάδι ἐπισήμου Ἐκκλησίας στὴν θεμελίωσι καὶ ἐξέλιξι τῆς Οἰκουμενικῆς Κινήσεως
Α ́. «Αἰχμαλωσία» ἢ «Νόσος» ὁ Οἰκουμενισμός;
Β ́. Αἰτιώδης συνάφεια Οἰκουμενισμοῦ - Ἡμερολογιακοῦ.
Γ ́. Ὁ Μεταρρυθμιστὴς τοῦ 1924: πρωτοπόρος Οἰκουμενιστής.
Δ ́. Κρήτη: « τὸ ἔσχατον πτῶμα».
τοῦ Σεβασμ. Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Δημητριάδος κ. Φωτίου
Ἀρχιγραματέως Ἱερᾶς Συνόδου
Ἀπάντηση στὴν ἀπὸ 06-10-2018 γνωμοδότηση τοῦ κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου πρὸς τὰ ἀποτειχισμένα ἤδη (ἀπὸ τὴν 26-10/8-11-2016) μέλη τοῦ Δ.Σ. τοῦ σωματείου ΘΕΟΚΓΟΧΝΜ[1]καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς, περὶ τοῦ Νόμου 4301/2014, γιὰ τὴν ἐκ τῶν ὑστέρων «δογματικὴ θεμελίωση» τῆς ἀποτειχίσεώς τους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος.
Σεβ. Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Φωτίου
Ἀρχιγραματέως Ἱερᾶς Συνόδου
Πρὶν προχωρήσουμε στὸ Β´ μέρος τῆς ἀπαντήσεώς μας «ΟΙ ΚΑΤΑ ΦΑΝΤΑΣΙΑΝ ΟΜΟΛΟΓΗΤΕΣ» στὴν ἀπὸ 06-10-2018 Γνωμοδότηση τοῦ κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου περὶ τοῦ Ν.4301 (στὸ ἑξῆς ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ), ὀφείλουμε μία σύντομη ἀπάντηση στὴν «ἀνταπάντηση» τοῦ κ. Καθηγητοῦ στὸ Α´ μέρος. Σὲ αὐτὴν τὴν «ἀνταπάντηση» ὁ κ. Καθηγητὴς ἀντὶ νὰ ἀπαντᾶ, μᾶλλον θέτει νέα ἐρωτηματικά. Πάντως, τουλάχιστον, τώρα ἔχει υἱοθέτησει μία στοιχειώδη διάρθρωση καὶ διαίρεση σὲ ἑνότητες τοῦ κειμένου του (κατ᾽ ἀντιστοιχίαν τοῦ Α´ μέρους τῆς ἀπαντήσεως ἡμῶν) γιὰ νὰ εἶναι κάπως εὐκολοδιάβαστο. Εἶναι μία πρόοδος αὐτό. Ἀπαντοῦμε.
Σεβασμ. Μητροπολίτου Γ.Ο.Χ. Δημητριάδος κ. Φωτίου
Ἀρχιγραμματέως Ἱερᾶς Συνόδου
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Ἀπάντηση στὴν ἀπὸ 06-10-2018 γνωμοδότηση τοῦ κ. Κυριάκου Κυριαζόπουλου πρὸς τὰ ἀποτειχισμένα ἤδη (ἀπὸ τὴν 26-10/8-11-2016) μέλη τοῦ Δ.Σ. τοῦ σωματείου ΘΕΟΚΓΟΧΝΜ καὶ τοὺς σὺν αὐτοῖς, περὶ τοῦ Νόμου 4301/2014, γιὰ τὴν ἐκ τῶν ὑστέρων «δογματικὴ θεμελίωση» τῆς ἀποτειχίσεώς τους ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος.
Μόσχα καὶ Κρήτη: ἐκκλησιολογικὴ ταυτότης πέραν τῆς Πατερικότητος
Ποιός διχάζει τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ;
ΠΡΟΣΦΑΤΑ, στὴν Ἑορτὴ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου μὲ τὸ Νέο Ἡμερολόγιο, κατὰ τὴν ὁποίαν ἑορτάζεται ἡ «Θρονικὴ Ἑορτὴ» τοῦ Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, γιὰ ἄλλη μία φορὰ τηρήθηκε αὐτὸ ποὺ οἱ Οἰκουμενιστὲς ἔχουν καθιερώσει ἐδῶ καὶ μισὸ περίπου αἰῶνα ὡς «ἱερὸν ἔθος»: στὴν «Πατριαρχικὴ καὶ Συνοδικὴ Λειτουργία» στὸν Ἅγιο Γεώργιο στὸ Φανάρι, παρέστη συμπροσευχόμενη ἐπίσημη ἀντιπροσωπεία τῆς Ρώμης ὑπὸ τὸν Καρδινάλιο Κοὺρτ Κόχ, «Πρόεδρο τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου γιὰ τὴν Χριστιανικὴ Ἑνότητα» (βλ. «Ἡ Θρονικὴ Ἑορτὴ στὸ Φανάρι», στὸ διαδικτυακὸ Πρακτορεῖο «Ὀρθοδοξία News Agency» τῆς 30-11-2018).
ΕΔΩ καὶ δεκαετίες ἔχει τεθεῖ ἡ ἄποψη μὲ τρόπο σοβαρὸ καὶ ἐν πολλοῖς τεκμηριωμένο, ὅτι ἡ ἐποχή μας εἶναι προδρομικὴ τοῦ Ἀντιχρίστου μὲ ἰδιάζοντα τρόπο. Τὸ σοβαρὸ σύμπτωμα, ὅσον ἀφορᾶ τὴν πίστη, σχετίζεται μὲ τὴν προφανῆ «ἀποστασία» (Β’ Θεσ. β’ 3), μέσῳ τῆς κακοδοξίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ.