+Μητροπολίτου Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος Κλήμεντος

Πρόσφατα, ἀπὸ 18 ἕως 20 Μαΐου 2025, πραγματοποιήθηκε Οἰκουμενιστικὸ Συνέδριο στὴν Ἀθήνα ἀπὸ τὴν «Ἐπιτροπὴ Διεθνῶν Ὑποθέσεων» τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν» (ΠΣΕ), τὸ ὁποῖο φιλοξένησε ἡ ἐπίσημη Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος τοῦ Νέου Ἡμερολογίου. Ἐπρόκειτο γιὰ τὴν 60ὴ συνεδρίαση τῆς ἐν λόγῳ Ἐπιτροπῆς τοῦ «ΠΣΕ» ἀφιερωμένη στὴν Ἐπέτειο 100 ἐτῶν ἀπὸ τὴν Διάσκεψη τοῦ 1925 στὴν Στοκχόλμη τῆς Σουηδίας τῆς «Ζωῆς καὶ Ἐργασίας», τοῦ Οἰκουμενικοῦ δηλαδὴ ἐκείνου Ὀργανισμοῦ ποὺ στόχευε στὴν ἐξάσκηση τοῦ «πρακτικοῦ Χριστιανισμοῦ» χωρὶς ἐνδιαφέρον καὶ συζήτηση γιὰ τὶς διαφορὲς πίστεως τῶν μελῶν-«ἐκκλησιῶν» ποὺ συμμετεῖχαν.

 Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ὠρωποῦ καί Φυλῆς κ. Κυπριανοῦ

Α΄. Εἶναι γνωστὸν καὶ ἔχουν γραφῆ πολλά, ἔγκυρα καὶ ἀναμφισβήτητα περὶ αὐτοῦ, ὅτι ἐντεῦθεν τοῦ 1920 ἡ Ὀρθοδοξία δὲν ἀντιμετωπίζει κυρίως Ζήτημα Ἡμερολογίου, ἀλλὰ κυρίως Ζήτημα Οἰκουμενισμοῦ.

τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης & Πλαταμῶνος κ. Κλήμεντος

ΕΔΩ καὶ ἕναν αἰῶνα κηρύξεως τῆς κακοδοξίας τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐφαρμόζεται μὲ ἰδιαίτερο ζῆλο καὶ συχνότητα ἡ ἔκφρασή του διὰ κοινῶν συναντήσεων καὶ δράσεων, ὅπως καὶ διὰ κοινῶν τελετουργιῶν καὶ προσευχῶν ἀπὸ τοὺς συμμετέχοντας εἰς αὐτόν.

Μια απάντηση στο ανακοινωθέν του μητροπολίτου Κωνσταντίνου Τσίλη

του Οικουμενικού Πατριαρχείου που δημοσιεύτηκε στο FB

Από τον Jurayj (Γρηγόριο) Abdelmassih,

μέλους της Ινδονησιακής Ορθόδοξης Εκκλησίας

Προβαίνουμε στην αναδημοσίευση κειμένου από τα μέσα κοινωνικής δικτυώσεως, λόγω του ενδιαφέροντος που έχει σχετικά με το θέμα του θορύβου που ξέσπασε σε κύκλους του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, από την χειροτονία του Θεοφ. Επισκόπου Νικοπόλεως (Τζακάρτας) κ. Δανιήλ ἀπὸ την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας μας για την Ορθόδοξη Ιερασποστολή της Ινδονησίας, προς ενημέρωσιν των αναγνωστών.

+ Μητροπολίτου Λαρίσης καὶ Πλαταμῶνος Κλήμεντος

Α. Ἐκκλησιοµάχος Οἰκουµενισµὸς καὶ Ἡµερολογιακὸ Θέµα

ΩΣ ΓΝΩΣΤΟΝ, οἱ ἅγιες Οἰκουμενικὲς καὶ Τοπικὲς Σύνοδοι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας ἦταν ἀνέκαθεν Σύνοδοι τῆς Παραδόσεως, γιὰ τὸν λόγο δὲ τοῦτο εἶχαν τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν ἐπισφράγιση τοῦ Ἁγίου Πνεύµατος. Αὐτὸ ἀποτελοῦσε καὶ τὴν ἀσφάλεια τῆς µὴ παρεκκλίσεως καὶ ἐκτροπῆς στὴν πολύµορφη πλάνη τῆς ἀποστασίας.

Πρὸ ἑξαμήνου, πραγματοποιήθηκε ἕνα μεῖζον Οἰκουμενιστικὸ γεγονὸς πολὺ μεγάλης σημασίας καὶ βαρύτητος, τὸ ὁποῖο μᾶλλον δὲν προσέχθηκε μέσα στὸν καταιγισμὸ τόσων ἄλλων ἀποπροσανατολιστικῶν συμβάντων: ἡ 11η Γενικὴ Συνέλευση τοῦ «Παγκοσμίου Συμβουλίου Ἐκκλησιῶν» στὴν Καρλσρούη τῆς Γερμανίας. Πρὶν ὅμως νὰ ἀναφερθοῦμε σὲ αὐτό, θεωροῦμε καλὸ νὰ κάνουμε μιὰ σύντομη ἀναδρομὴ στὴν μέχρι τώρα ἐξέλιξη, γιὰ νὰ κατανοήσουμε καλύτερα τὰ ὅσα διαδραματίσθηκαν καὶ τὸ μέγεθος τῶν εὐθυνῶν μας.

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαρίσης καί Πλαταμῶνος κ. Κλήμεντος

ΟΠΩΣ εἶναι γνωστόν, ὁ Οἰκουμενισμὸς ἐδῶ καὶ μισὸν αἰῶνα ἔχει πραγματοποιήσει ἕνα ἐντυπωσιακὸ ἄνοιγμα πρὸς τὰ ἄλλα θρησκεύματα, πρὸς τὴν λεγομένη «Οἰκουμένη ὅλων τῶν μεγάλων θρησκειῶν», μὲ καθαρὰ ἐγκόσμιους στόχους. Προέβη σὲ μία μετάθεση, σὲ μία «πελώρια μετάβαση» ὡς πρὸς τὴν βάση ἑνότητος τῶν ἀνθρώπων: ἀπὸ τὴν βάση τοῦ Θεανθρώπου Σωτῆρος ἡμῶν Χριστοῦ, πρὸς ἕνα ὑπόδειγμα ἑνώσεως καὶ συνάφειας οὑμανιστικὸ-ἀνθρωπιστικό.