ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΠΡΑΞΙΣ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΞΕΩΣ
Τοῦ Ἁγίου Νέου Ἱερομάρτυρος Ἰωσὴφ τοῦ ἐκ Δεσφίνης

«Ἐνεδρεύσωμεν δὲ τὸν δίκαιον, ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι καὶ ἐναντιοῦται τοῖς ἔργοις ἡμῶν καὶ ὀνειδίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα νόμου καὶ ἐπιφημίζει ἡμῖν ἁμαρτήματα παιδείας ἡμῶν· ἐπαγγέλλεται γνῶσιν ἔχειν Θεοῦ καὶ παῖδα Κυρίου ἑαυτὸν ὀνομάζει· ἐγένετο ἡμῖν εἰς ἔλεγχον ἐννοιῶν ἡμῶν· βαρύς ἐστιν ἡμῖν καὶ βλεπόμενος» (Σοφ. Σολ. Β΄ 12-14), λέγει ὁ Σοφὸς Σολομῶν, περιγράφων τὴν ἀντίδρασιν τῶν παρανομούντων εἰς τὸν δίκαιον ἔλεγχον ὑπὸ τῶν ἐναρέτων. Ἀντίδρασις, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ τούτους καὶ εἰς τὸν φόνον τοῦ δικαίου ὑπὸ τῶν ἐλεγχομένων, ὅπως ἐν συνεχείᾳ ἀναφέρεται: «ὕβρει καὶ βασάνῳ ἐτάσωμεν αὐτόν, ἵνα γνῶμεν τὴν ἐπιείκειαν αὐτοῦ καὶ δοκιμάσωμεν τὴν ἀνεξικακίαν αὐτοῦ· θανάτῳ ἀσχήμονι καταδικάσωμεν αὐτόν, ἔσται γὰρ αὐτοῦ ἐπισκοπὴ ἐκ λόγων αὐτοῦ.» (Σοφ. Σολ. Β΄ 19-20).

Βίντεοσκοπημένη ἡ ὁμιλία τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Φιλίππων κ. Ἀμβροσίου κατὰ τὸν Συνοδικὸ ἑορτασμὸ τοῦ Ἀπ. Παύλου ἔτους 2015 μὲ θέμα:

Ἀριθμὸς Πρωτ. γ - 2203

ΑΘΗΝΑΙ 12 / 25 - 7 - 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

Πρὸς ἅπαντα τὸν Κλῆρον καὶ τὸν Λαὸν
τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας

Ἀγαπητὰ τέκνα ἐν Κυρίῳ,

«Πάντες δὲ οἱ θέλοντες ζῆν εὐσεβῶς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β´ Τιμοθ. Γ´ 12). Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ἐπιβιώνει ἐν μέσῳ διωγμῶν καὶ ἐνδυναμοῦται εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα ἀπὸ τὴν ἀνδρείαν τῶν Μαρτύρων τῆς Πίστεως. Εἷς Μάρτυς ὑπὲρ τῆς ἀληθείας ὑπῆρξεν ὁ Νέος Ἱερομάρτυς Ἰωσὴφ ὁ ἐκ Δεσφίνης, ὁ ὑπὸ ἀδελφοκτόνων χειρῶν σφαγιασθεὶς, διότι ἤλεγξε τὴν ἀδελφοκτονίαν. Τοῦτος ἤδη τοπικῶς ἐν Πελοποννήσῳ ὡς Μάρτυς γνήσιος τοῦ Χριστοῦ τιμᾶται ὑπὸ τῶν πιστῶν τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν.

Καλοῦνται ἐνώπιον τοῦ Πρωτοβαθμίου διὰ Πρεσβυτέρους Συνοδικοῦ Δικαστηρίου τὴν Πέμπτην, 31 Ἰουλίου /13 Αὐγούστου 2015 καί ὥραν 13.00 π.μ., εἰς τὰ Γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου (Κάνιγγος 32, γ΄ ὄροφος, Ἀθῆναι) οἱ ἀγνώστου νῦν διαμονῆς:

Προ-εισαγωγὴ στὴν ταυτότητα τῆς Μεγάλης Συνόδου τοῦ 2016

Μία ἐξαιρετικὴ ἐργασία τοῦ ἡμετέρου Κληρικοῦ π. Γεωργίου Γιὰν γιὰ τὰ διαδραματιζόμενα στὸν Οἰκουμενισμό, ἡ ὁποία χρήζει προσεκτικῆς μελέτης καὶ κατανοήσεως. Μέσω αὐτῆς καὶ ἐμεῖς σταθεροποιούμεθα στὴν Ὁμολογία καὶ Πορεία μας, ἀλλὰ καὶ προσπάθεια καταβάλλεται γιὰ τὴν ὀρθὴ εὐαισθητοποίησι εὐρύτερα ὅσων πονοῦν τὰ θέματα Πίστεως, ἀλλὰ εἶναι ἀκόμη ἐγκλωβισμένοι στὴν κοινωνία μὲ τοὺς αἱρετικοὺς καὶ φιλαιρετικοὺς καὶ μόνον κατ' ὄνομα (ἐπισήμους) ὀρθοδόξους τῆς σήμερον:

Τὴν Τετάρτην, 25ην Ἰουνίου / 8ην Ἰουλίου 2015, εἰς τὴν Aἴθουσαν τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ «Ρόδον τὸ Ἀμάραντον» (Γαλαξειδίου 14, Πειραιεύς), συνῆλθεν εἰς τακτικὴν Συνεδρίαν ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἑλλάδος.

Ἀναγνωσθήτω ἐπ' Ἐκκλησίᾳ

Ἀριθμὸς Πρωτ. 2192

Πρὸς τὸν Ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸ Πλήρωμα τῶν πιστῶν
τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος

«...καὶ ἐπίστευσαν οἱ ἄνδρες Νινευὴ τῷ Θεῷ καὶ ἐκήρυξαν νηστείαν καὶ ἐνεδύσαντο σάκκους ἀπὸ μεγάλου αὐτῶν ἕως μικροῦ αὐτῶν (...) καὶ ἀνεβόησαν πρὸς τὸν Θεὸν ἐκτενῶς· καὶ ἀπέστρεψαν ἕκαστος ἀπὸ τῆς ὁδοῦ αὐτῶν τῆς πονηρᾶς καὶ ἀπὸ τῆς ἀδικίας τῆς ἐν χερσὶν αὐτῶν λέγοντες· τίς οἶδεν εἰ μετανοήσει ὁ Θεὸς καὶ ἀποστρέψει ἐξ ὀργῆς θυμοῦ αὐτοῦ καὶ οὐ μὴ ἀπολώμεθα; καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὰ ἔργα αὐτῶν, ὅτι ἀπέστρεψαν ἀπὸ τῶν ὁδῶν αὐτῶν τῶν πονηρῶν, καὶ μετενόησεν ὁ Θεὸς ἐπὶ τῇ κακίᾳ, ᾗ ἐλάλησε τοῦ ποιῆσαι αὐτοῖς, καὶ οὐκ ἐποίησε..» (Ἰωνᾶς Γ’, 5-10)

Εὐλαβέστατοι Κληρικοὶ καὶ εὐσεβέστατον Πλήρωμα
τῆς ἐν Ἑλλάδι Γνησίας τοῦ Χριστοῦ Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας,

Ἡ περίοδος τῆς Νηστείας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἐφέτος συμπίπτει μετὰ μιᾶς ἐξόχως δυσχεροῦς περιστάσεως. Ἡ μικρὰ ἀλλ’ ἔνδοξος ἡμῶν Πατρὶς κλυδωνίζεται ἀπὸ τὰς συνεπείας τῆς μακροχρονίου οἰκονομικῆς κρίσεως, ἡ ὁποία ἀπειλεῖ περαιτέρω δυσαρέστους περιστάσεις. Ταὐτοχρόνως, νέφη ἀπειλητικὰ ἀπὸ ἀνατολῶν συσσωρεύονται, κατὰ τῆς ἐθνικῆς ἡμῶν κυριαρχίας.

Ἀριθμός Πρωτ. 2190

Ἐν Ἀθήναις, 23 - 6 / 6 - 7 - 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ

Πρὸς ἅπαντα τὸν Κλῆρον καὶ τὸν Λαόν, τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας  ἐν Ἀθήναις, Πειραιεῖ καὶ Ἀττικοβοιωτίᾳ.

Ἀγαπητὰ τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι ὁ Ἱδρυτὴς τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἀθηνῶν, ὅπως περιγράφουν αἱ Πράξεις τῶν Ἀποστόλων. Ἀλλὰ ἐπιπλέον, περιώδευσεν εἰς ὅλον τὸν εὐρύτερον Ἑλληνικὸν χῶρον, διδάσκων, χειροτο­νῶν, ἱδρύων Τοπικὰς Ἐκκλησίας, καὶ στηρίζων αὐτὰς δι’ Ἐπιστολῶν, αἱ ὁποῖαι ἀναγινώσκονται πλέον εἰς ὅλην τὴν Οἰκουμένην ὡς βιβλία τῆς Καινῆς Διαθήκης. Χρέος, λοιπόν, ἔχομεν ἡμεῖς νὰ ἀπονέμωμεν ἰδιαιτέραν τιμὴν εἰς τὸν «ὑπὲρ τοὺς ἄλλους κοπιάσαντα» Ἀπόστολον. Διὰ τοῦτο, κατό­πιν Συνοδικῆς ἀποφάσεως, ἡ Ἐκκλησία μας τιμᾶ πανδήμως τὸν Θεοκήρυκα Ἀπόστολον Παῦλον διὰ τῆς ἐτησίας διοργανώσεως λατρευτικῆς Συνάξεως.