Ἀριθμὸς Πρωτ. γ - 2128
Παντὶ τῷ πληρώματι τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἐκκλησίας
«Χθὲς συνεθαπτόμην σοι, Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι·
συνεσταυρούμην σοι χθές· αὐτός με συνδόξασον Σωτήρ, ἐν τῇ Βασιλείᾳ σου»
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά·
ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝ καὶ πάλιν τὴν Ἑορτὴν τῶν Ἑορτῶν, τὴν μεγίστην καὶ περιφανῆ Πανήγυριν τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, ἡ Ὁποία πληροῖ τὰ πάντα μὲ τὸ λαμπρὸν καὶ ὑπερκόσμιον αὐτῆς Φῶς.
Ἡ θεία Φιλανθρωπία δίδει καὶ αὖθις εἰς ἡμᾶς τὴν ὑπερβολὴν τῆς χαρᾶς καὶ τῆς ἀγαλλιάσεως, τὴν ἀνυπέρβλητον ταύτην τέρψιν καὶ εὐφροσύνην!
Ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Εἷς τῆς Τριάδος, «ὁ ἔσχατος Ἀδάμ» (Α’ Κορ. ιε’ 45), ὁ Θεραπευτὴς καὶ Σωτὴρ τοῦ πεπτωκότος εἰς τὴν παρακοὴν καὶ ἐκβληθέντος ἐκ τοῦ Παραδείσου τῆς τρυφῆς θεοπλάστου ἀνθρωπίνου ζεύγους, ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον ἐν δούλου μορφὴν (πρβλ. Φιλιπ. β’ 7)· κατῆλθε, διὰ νὰ προσλάβῃ ἀναμαρτήτως τὴν ἀσθένειαν, τὴν εὐτέλειαν καὶ τὴν πτωχείαν μας· οὕτως, ὁ Ποιητὴς καὶ Πλάστης ἡμῶν ἐγένετο καὶ Συγγενὴς ἡμῶν, διὰ νὰ κοινωνήσῃ τὰ ἡμῶν ὑπὲρ ἡμῶν! Καὶ ὡς τονίζει ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, «διὰ τὴν συγκύπτουσαν χαμαὶ ψυχὴν ταπεινοῦται, ἵνα καὶ συνανυψώσῃ τὸ κάτω νεῦον ὑπὸ τῆς ἁμαρτίας».
Ὤ τῆς μεγίστης Ἀγάπης καὶ Εὐσπλαγχνίας! Κατέρχεται ἐξ οὐρανοῦ παραδόξως καὶ γίνεται ὁ Ἀόρατος Ὁρατός, ὁ Ἀπερίγραπτος Περιγραπτός, καὶ εἰς ὅλα ὁμοιώνεται μὲ ἡμᾶς, «τῆς ἁμαρτίας δίχα»· καὶ τοῦτο, «ἵνα τὸν φυγάδα ἐπιστρέψῃ, καὶ τὸν αἰχμάλωτον λύσῃ, καὶ τὸν ὑβριστὴν ἐλεήσῃ, καὶ τὸν χλευαζόμενον τιμήσῃ, καὶ τὸν θανατωθέντα ἀναστήσῃ»! (Ἰσιδώρου Γλαβᾶ Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, ΙΔ’ αἰ.).
Εἰς τοῦτο ἀποβλέπων τὸ τέλος, κατεδέξατο Πάθος ἑκούσιον, «αἰσχύνης καταφρονήσας» (Ἑβρ. ιβ’ 2), ὑποστὰς πάντα πόνον καὶ πᾶσαν ὀδύνην, ψυχικὴν καὶ σωματικήν, «μέχρι σταυροῦ καὶ θανάτου»· διότι ἔπαθεν ἀληθῶς ὡς ἄνθρωπος, τῆς θεότητος ἀπαθοῦς διαμεινάσης, καὶ σκοτισάσης τὸν ἥλιον, καὶ κλονησάσης τὴν γῆν!
Κατῆλθε καὶ μέχρις Ἅδου, οὕτως ὥστε μὲ δύναμιν ἀήττητον νὰ καταπαλαίσῃ τὸν τύραννον ἐχθρὸν διάβολον, νικήσας αὐτὸν κατὰ κράτος, καὶ νὰ ἀνέλθῃ Θριαμβευτὴς μετὰ τῆς ἐνδόξου «λαφυραγωγίας» Του, ἵνα παρακαθίσῃ «ἐφ’ ὑψηλοῦ», «ἐξ Ἅδου κομιζόμενος τοὺς ὑπὸ Ἅδην νεκρούς» (Ἀντωνίου Ἀρχιεπισκόπου Λαρίσσης, ΙΔ’ αἰ.), τοῦτ’ ἔστιν, τὸν Ἀδὰμ καὶ τὴν Εὔαν καὶ τοὺς πιστεύσαντας μετ’ αὐτῶν.
Οὕτω δέ, ἤνοιξε διάπλατα τὰς Οὐρανίους Πύλας, ὥστε νὰ μὴ ὑπάρχῃ πλέον ἐμπόδιον εἰς τὸ νὰ διατρίβωμεν καὶ διάγωμεν ἐν ὑψηλοῖς, ἡμεῖς οἱ ἐπὶ γῆς ἄνθρωποι, ἐφ’ ὅσον βεβαίως ἐπιθυμοῦμεν τοῦτο.
***
ΔΙΑ νὰ μεθέξωμεν εἰς τὴν χαρὰν τῆς Ἀναστάσεως καὶ ἡμεῖς, οὐχὶ ἐξ ἀκοῆς ἀλλ’ ἐν αἰσθήσει, ἀνάγκη εἶναι ὅπως ἀγαπήσωμεν καὶ ἐναγκαλισθῶμεν προηγουμένως τὸ Πάθος, τὸν Σταυρὸν καὶ τὴν Ταφήν. Πρὸς τοῦτο, ἀπαιτεῖται διάνοιξις τῶν ἔνδον ὀφθαλμῶν, ἤτοι τῶν νοερῶν ὀφθαλμῶν τῆς καρδίας, τοῦ νοὸς καὶ τῆς συνειδήσεως, ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (πρβλ. Ἐφεσ. α’ 18), διὰ νὰ φωτισθῶμεν ὑπὸ τῆς Χάριτος καὶ νὰ νοήσωμεν καὶ ποθήσωμεν ἕως θανάτου τὰ ἐλπιζόμενα ἀγαθὰ ἐκ τῆς Ἀναστάσεως.
Διότι ὁ Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, διὰ νὰ μᾶς ἐγείρῃ ἐκ τῆς ψυχικῆς νεκρώσεως τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ σκοτασμοῦ τῶν παθῶν, διὰ νὰ μᾶς ἀνακαλέσῃ καὶ ἀνορθώσῃ ἀπὸ τοὺς τάφους τῶν πολυωδύνων ἀνομιῶν ἡμῶν! Ἐπειδὴ Αὐτὸς ἀνέστη, καὶ ἡμεῖς ἀπὸ τὰ ἁμαρτήματα ἀνέστημεν πρὸς θεραπείαν ἡμῶν!
Ὅθεν, πίστει καὶ φόβῳ καὶ ἀγάπῃ προσέλθωμεν, Ἀδελφοί, εἰς τὴν Κοινωνίαν τοῦ Σώματος καὶ τοῦ Αἵματος τοῦ Ἀναστάντος Σωτῆρος ἡμῶν, διὰ νὰ λάβωμεν ἄφεσιν ἁμαρτιῶν καὶ ζωὴν αἰώνιον. Τὰ λαμπρὰ καὶ ὑψηλὰ δωρήματα τῆς Ἀναστάσεως δίδονται ὑπὸ τῆς θείας Ἀγαθότητος εἰς ὅσους ἐδοκίμασαν προηγουμένως τὴν πικρίαν τῆς νηστείας, τὴν ἐντροπὴν τῆς μετανοίας, τὸν φόβον τῆς ἐπιτιμίας, εἰς ὅσους συνεχώρησαν ἀπὸ καρδίας, ἠλέησαν, ὑπέμειναν, ἐφύλαξαν δὲ τὰ σώματα αὐτῶν ἄσπιλα ἀπὸ τοῦ ῥύπου τῆς ἁμαρτίας, μὲ τὴν δύναμιν τῆς θείας Χάριτος, καὶ τὰς ψυχὰς αὐτῶν ἐστόλισαν μὲ καθαρότητα, φιλανθρωπίαν καὶ προσευχήν· διότι, ἡ ἔνδον καθαρότης καὶ εὐταξία προσγίνεται εἰς ἡμᾶς διὰ τῆς τοῦ νοὸς πρὸς τὸν γλυκύτατον Ἰησοῦν διηνεκοῦς ἀνελίξεως, καὶ διὰ τῆς ἀλήστου μνήμης τῶν ὑπὲρ ἡμῶν ὑπὸ τοῦ Σωτῆρος πεποιημένων.
Μὴ λησμονῶμεν, ὅτι μὲ τὴν κακοπάθειαν τῆς ἐγκρατείας συνετάφημεν τῷ Χριστῷ, καὶ μὲ τὴν ἀποστροφὴν τοῦ ἐμπαθοῦς κοσμικοῦ φρονήματος συνεσταυρώθημεν Αὐτῷ, ὥστε μὲ τὴν ἐν Πνεύματι Ζωὴν καὶ Χαρὰν τοῦ Πάσχα, θείᾳ δυνάμει καὶ ἐνεργείᾳ, συνανέστημεν τῷ Ἀναστάντι ὑπὲρ ἡμῶν!
***
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα·
ΑΝΗΚΟΜΕΝ, θείᾳ χάριτι, εἰς τὴν μαρτυρικὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν, ἥτις ἐδιώχθη καὶ ὑπέστη παντοίας δοκιμασίας καὶ κλυδωνισμούς, ἔξωθεν καὶ ἔσωθεν, ἀλλ’ ἕστη ἐπὶ τὴν Πέτραν τῆς καλῆς Ὁμολογίας καὶ ἤδη θάλλει ἡνωμένη καὶ αὐξανομένη, ὁδηγοῦσα πάντας ἡμᾶς εἰς τὴν Ἀνέσπερον Βασιλείαν. Οἱ πρὸ ἡμῶν Ἀγωνισταὶ ὑπέστησαν κακώσεις καὶ ὀδύνας, «τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες» (Ρωμ. ιβ’ 12) καὶ ἀπολαύουν νῦν τὴν ἐν Οὐρανοῖς ἄληκτον μακαριότητα. Δὲν δυνάμεθα, παρὰ νὰ ἀναδειχθῶμεν ἄξιοι συνεχισταὶ ἐκείνων, ἐν Ὀρθοδόξῳ Πίστει καὶ Ἀρετῇ, παρέχοντες Μαρτυρίαν Σταυροῦ καὶ Ἀναστάσεως, ἐν μέσῳ γενεᾶς σκολιᾶς καὶ διεστραμμένης.
Ἐν φωτὶ δὲ θείῳ περιαυγαζόμενοι, καὶ ἐν ἱερῷ ἐνθουσιασμῷ ἐμφορούμενοι, δεῦτε καὶ ἀναφωνήσωμεν ἐν χαρᾷ καὶ ἀγαλλιάσει:
«Ἀνέστη Χριστός, καὶ τοῦ δευτέρου καὶ διαιωνίζοντος ἐλύθημεν θανάτου· Ἀνέστη Χριστός, καὶ νεκροῦται ὁ ἐχθρός· ... Ἀνέστη Χριστός, καὶ ὑψοῦνται πιστοί· ... Ἀνέστη Χριστός, καὶ τῆς τῶν παθῶν ἀπηλλάγημεν ἀχλύος· Ἀνέστη Χριστός, καὶ τῆς ἀγγελικῆς ἠξιώθημεν ἀξίας· ... Ἀνέστη Χριστός, καὶ γυναιξὶ καὶ ἀνδράσιν ἐνοικίζεται Χάρις· ... Ἀνέστη Χριστός, καὶ Θεὸς κρίνει τὴν γῆν φυγόντος τοῦ κοσμοκράτορος»! (Ἰσιδώρου Θεσσαλονίκης),
Αὐτῷ τῷ Ἀναστάντι ἡ δόξα καὶ τὸ κράτος εἰς τοὺς αἰῶνας, Ἀμήν!
Χριστὸς Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!
Ἅγιον Πάσχα 2015
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Τὰ Μέλη
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Διαυλείας ΑΚΑΚΙΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης καὶ Δημητριάδος ΜΑΞΙΜΟΣ
† Ὁ Λαρίσης καί Πλαταμῶνος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
† Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ
† Ὁ Ἀµερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
† Ὁ Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ
† Ὁ Χριστιανουπόλεως ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ὁ Μαραθῶνος ΦΩΤΙΟΣ
† Ὁ Φιλίππων ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Μεθώνης ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
† Ὁ Νόρα ΜΙΧΑΗΛ
† Ὁ Λούνης ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ
† Ὁ Γαρδικίου ΚΛΗΜΗΣ
† Ὁ Ἔτνα καὶ Πόρτλαντ ΑΥΞΕΝΤΙΟΣ
† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ