Ὁ μακαριστὸς π. Πρόδρομος γεννήθηκε τὸ 1950 στὸ Ντιμπελένγκε στὸν τότε Βελγικὸ Κογκό, καί, κατόπιν τῆς φοιτήσεως στὸ σχολεῖο, μετέβη στὴν ἐπαρχιακὴ πρωτεύουσα, Λουλουαμπούργκ (νὺν Κανάγκα) γιὰ ἐργασία. Ἐκεῖ συνάντησε τὸν πρῶτο Ὀρθόδοξο ἱεραπόστολο τοῦ Κογκό, π. Χρυσόστομο Παπασαραντόπουλο, ὁ ὁποῖος μόνο ἕξι μῆνες ἐπέζησε ἐκεῖ, ἀλλὰ πρόλαβε νὰ βαπτίσῃ 30 ἄτομα, μεταξύ τους τὸν Πρόδρομο.

Στὴν Κανάγκα, άφοσιωμένος πλέον στὴν Ὀρθοδοξία, περίμενε τὴν ἄφιξιν νέου ἱερέως. Χάρηκε μὲ τὴν ἔλευσιν τοῦ π. Χαρίτωνος Πνευματικάκη, στὸν ὁποῖο ἀνέλαβε να διδάξῃ τὴν Γαλλικὴ γλῶσσα, ἐνῶ ὁ π. Χαρίτων τοὺ ἔμαθε τὴν Ἑλληνική. Στὴν Κανάγκα νυμφεύθηκε, καὶ ἀπέκτησε πολυμελῆ οἰκογένεια. Μὲ τὸ ἄνοιγμα τῆς Ἱεραποστολικῆς κοινότητος τῶν Γ.Ο.Χ. στὴν Κανάγκα, το 1994, ἦταν ἀπὸ τοὺς πρῶτους πιστούς τῆς έκεῖ ἐνορίας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, καὶ οὕτως τὸ 1996, κατὰ τὴν πρῶτην του ἐπίσκεψιν στήν Κανάγκα, ο Ἐπίσκοπος Μεθώνης τὸν χειροτόνησε διάκονο καὶ ἱερέα. Ἐπὶ ἐτῶν, μὲ πολὺ αὐταπάρνηση , ἐξυπηρετοῦσε τοὺς πιστοὺς τῆς περιοχῆς Ντιμπελέγκε, μέχρι πού, τὸ 2006, διορίσθηκε πλέον Ἀρχιερατικὸς Ἐπίτροπος γιὰ τὸ κεντρικὸ Κασαί, θέση μὲ ευθύνη γιὰ 25 - 30 κληρικούς. Τότε μετώκησε οἰκογενειακῶς στὴν Κανάγκα, καὶ ἔκτοτε ἀνέλαβε νὰ ἐπισκέπτεται τὶς ἐνορίες τῆς περιοχῆς, διανύοντας πολλάκις ἑκατοντάδες χιλιόμετρα μὲ τὰ πόδια.

Ἢταν ἄνθρωπος πρόσχαρος, πράος, ἀγαπητὸς σὲ ὅλους, μὲ ὑπομονὴ σὲ σημεῖο ποὺ, γιὰ μᾶς τοὺς Εὐρωπαίους, εἶναι σχεδὸν ἀπίστευτη. Ἑτοιμαζόταν γιὰ ἐπίσκεψη στὴν Ἑλλάδα, πρᾶγμα ποὺ ὀνειρευόταν ἀπὸ ἔτη, ἀλλὰ ἄλλο ἦταν τὸ θἐλημα τοῦ Θεοῦ, ποὺ τὸν κάλεσε κοντά Του τὴν παραμονὴ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου, κατόπιν ἀσθενείας μικρᾶς διαρκείας. Ἡ κηδεῖα ἔγινε στὸν καθεδρικό ναό Ἁγίων Ἀποστόλων Κανάγκας ἐνήμερα τοῦ Εὐαγγελισμοῦ, μέ τὴν συμμεχοχὴ τοῦ τοπικοῦ κλήρου καὶ πολλοῦ λαοῦ. Αἰωνία ἡ μνήμη αυτοῦ, καὶ θεία παρηγορία εὶς τὴν καλήν του πρεσβυτέραν καὶ τὰ τἐκνα!