Νέα

Σύναξις Κληρικῶν ἐν Ἀμερικῇ

2013clergysynaxis003

 

        Μετὰ μεγἀλης ἐπιτυχίας, τὴν Κυριακήν τῶν Ἁγίων Πάντων 17/30-6-3013, Βοστώνην,  ὡλοκληρώθησαν αἱ ἐργασίαι τῆς Συνάξεως Κληρικῶν έν Ἀμερικῇ. Διήρκεσαν ἐπί τριήμερον, ἐκ τῆς Παρασκευῆς 15/28-6-2013 καὶ διεξήχθησαν εἰς τὸν Καθεδρικόν Ἱερόν Ναόν Ἁγίου Μάρκου τοῦ Εὐγενικοῦ  τῆς Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς Βοστώνης.

 

 

2013clergysynaxis002

         Κατὰ τὴν ἔναρξιν τῆς Ἱερᾶς Συνάξεως ἀνεγνώσθη τὸ ἑξῆς μύνημα τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Καλλινίκου:

 

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Ἀμερικῆς κ. Παῦλε,
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Τορόντο κ. Μωϋσῆ,
Θεοφιλέστατε Ἐπίσκοπε Πόρτλαντ κ. Σέργιε,
Θεοφιλέστατε Ἐπίσκοπε Βοστώνης κ. Δημήτριε,
Θεοφιλέστατε Ἐπίσκοπε Θεουπόλεως κ. Χριστόδουλε,
Πανοσιώτατοι καὶ Αἰδεσιμώτατοι Πρεσβύτεροι,


        Ἡ Ἱερατικὴ αὐτὴ Σύναξις ποὺ διοργανώνεται γιὰ πρώτη φορὰ στὴν πόλη τῆς Βοστώνης ἔχει μία ξεχωριστὴ σημασία γιὰ τὴν ἐν Ἀμερικὴ Ἐκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ.. Εἶναι ἡ πρώτηπου γίνεται μετὰ τὴν ἐνδυνάμωση τῆς Ἐκκλησίας τῶν παραδόσεων στὴν Βόρειο Ἀμερικὴ ἀπὸ μεγάλο ἀριθμὸ Κληρικῶν κάθε βαθμίδας ποὺ προέρχονται ἀπὸ τὴν HOCNA. Στελέχη ἄξια, μὲ φρόνημα ἀκραιφνὲς ὀρθόδοξο, ἦλθαν γιὰ νὰ σχηματίσουν μαζί μας ἕνα ἀρραγὲς μέτωπο ἑνωμένων δυνάμεων στὸν ἀγώνα κατὰ τῆς σύγχρονης παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Εὔχομαι τὸ παράδειγμά τους νὰ τὸ ἀκολουθήσουν καὶ ἄλλοι ποὺ μοιράζονται μαζὶ μὲ ἐμᾶς τὴν ἀγάπη τους γιὰ τὴν Ὀρθοδοξία.


Σεβαστοὶ Πατέρες,
        Ἀγωνίζεσθε τὸν καλὸ ἀγώνα τῆς πίστεως. Διατηρήσατε τὴν καλὴν Ὁμολογίαν τῆς ἀμωμήτου ἠμῶν Ὀρθοδοξίας, σύμφωνα μὲ τὴν προτροπὴ τοῦ Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν, Παύλου: «…στήκετε, καὶ κρατεῖτε τὰς παραδόσεις, ἃς ἐδιδάχθητε εἴτε διὰ λόγου εἴτε δὶ' ἐπιστολῆς ἠμῶν (2 Θεσσαλ. 2, 15). Διαφυλάξτε τὴν καθαρότητα τῆς Ὀρθοδοξίας μας καὶ διαδόστε τὴν σὲ κάθε συνάνθρωπό μας ποὺ διψᾶ γιὰ τὴν ἀλήθεια.


        Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἐκδηλώνουμε στὸν ὑπέρτατο βαθμὸ τὴν ἀγάπη μας καὶ πρὸς τὸν Θεὸ καὶ πρὸς τὸν πλησίον. Πρὸς τὸν Θεό, διότι πρωτίστως Ἐκεῖνος εἶναι ποὺ θέλει «πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Β' Πέτρ. 3, 9). Πρὸς τὸν πλησίον, διότι αὐτὴ εἶναι ἡ μεγαλύτερη εὐεργεσία ποὺ μπορεῖ νὰ κάνουμε σὲ κάποιον ἄνθρωπο, ἀνώτερη ἀπὸ κάθε ἄλλη μορφὴ ἐλεημοσύνης: «νὰ τοῦ διδάξουμε τὴν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὴν ἀσφαλῆ ὁδὸ τῆς σωτηρίας του». Καὶ ἡ διδασκαλία αὐτή, πρέπει νὰ γίνεται μὲ κάθε πρόσφορο μέσο, μὲ τὸ κήρυγμα, μὲ τὴν συγγραφή, ἀλλὰ πάνω ἀπὸ ὅλα μὲ τὸ καλό μας παράδειγμα. Ἃς μὴν ἀμφιβάλλουμε, κανεὶς δὲν πρόκειται νὰ πεισθεῖ ἀπὸ τὰ λόγια μας, ἂν τὸ παράδειγμα τῶν πράξεων μᾶς εἶναι ἀντίθετο ἀπὸ τὸ κήρυγμά μας.


        Γιαυτὸ ὁ ἀγώνας ὁ μεγαλύτερος, δὲν εἶναι αὐτὸς ποὺ ἔχουμε μέσα στὴν κοινωνία, ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ ἔχουμε μέσα μας. Ὁ προσωπικὸς ἀγώνας τοῦ καθενὸς ἀπὸ ἐμᾶς γιὰ νὰ ζοῦμε μία πνευματικὴ ζωὴ πολεμώντας τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες μας. Ἔτσι καὶ τοὺς ἑαυτοὺς μᾶς ὀφελοῦμε, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἄλλους οἰκοδομοῦμε.

 

        Καὶ νὰ ἔχετε πάντοτε ὑπ’ ὄψιν σας ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία δὲν εἶναι μία ἐθνικὴ ὑπόθεση, οὔτε τῶν Ἑλλήνων οὔτε τῶν Ρώσων οὔτε ἄλλων μεμονωμένων ἐθνῶν. Εἶναι ἡ καθολικὴ πίστη. Ἡ Ὀρθοδοξία περιέχει τὴν καθολικὴ (δηλ. ὁλόκληρη) ἀλήθεια καὶ ἀπευθύνεται στὴν καθολικὴ (δηλ. ὁλόκληρη) τὴν ἀνθρωπότητα. Οἱ Οἰκουμενιστὲς διαδίδουν σήμερα, μεταξύ των ἄλλων, ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία εἶναι ὑπόθεση μόνον τῶν Ἑλλήνων, τῶν Ρώσων, τῶν Ρουμάνων κ.λπ. καὶ ὅταν κάποιος ἄνθρωπος ἄλλης ἐθνικότητας θέλει νὰ βαπτισθεῖ Ὀρθόδοξος Χριστιανός, τὸν ἀποτρέπουν καὶ τοῦ συνιστοῦν νὰ παραμείνει Παπικός, ἡ Προτεστάντης, ἢ ὁτιδήποτε χριστιανικὸ δόγμα καὶ ἂν ἔχει. Μεγάλο λάθος, στὸ ὁποῖο -ὡς ἕνα βαθμὸ- μπορεῖ νὰ παγιδευτοῦμε καὶ ἐμεῖς. Ὄχι βέβαια ἀποτρέποντας ἄλλους νὰ βαπτιστοῦν, ἀλλὰ μὲ τὸ νὰ θεωροῦμε καὶ ἐμεῖς τὴν Ὀρθοδοξία ὡς ἐθνική μας ὑπόθεση, μὲ ἀποτέλεσμα κάποιοι νὰ ὑπερτονίζουν τὴ σημασία τῆς Ἑλληνικῆς Ὀρθοδοξίας , ἢ τῆς Ρωσικῆς Ὀρθοδοξίας, ἢ τῆς Βουλγαρικῆς κ.λπ. ἔναντί των ὑπολοίπων. Ἃς κατανοήσουμε ὅλοι ὅτι ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι μία καὶ Μοναδική.


        Αὐτὴ ἡ Μιά, Ἁγία καὶ Καθολικὴ Ἐκκλησία μπορεῖ νὰ ἐνσωματώνει κάθε ἄνθρωπο, κάθε ἐθνικότητας, καὶ κάθε γλώσσας, καὶ ὅλοι μαζὶ νὰ συναποτελοῦμε ἕνα σῶμα μὲ κεφαλὴ τὸν Κύριο ἠμῶν Ἰησοῦ Χριστό. Φυσικὰ κάθε ἄνθρωπος ποὺ ἐνσωματώνεται στὴν Ἐκκλησία δὲν χάνει τὴν προσωπικότητά του καὶ διατηρεῖ τὶς ἰδιαιτερότητες τῆς γλώσσας καὶ τῆς καταγωγῆς του, ἀλλὰ μεταμορφώνεται ἐν Χριστῷ καὶ ἁγιάζεται. Γι’ αὐτὸ ὅταν ὁ Ἅγιος Ἀθανάσιος ἀπέστειλε τὸν Ἁγίο Φρουμέντιο γιὰ νὰ ἐκχριστιανήσει τοὺς Αἰθίοπες, οὔτε κἄν διανοήθηκε νὰ τοῦ ὑποδείξει νὰ ὑποχρεώσει τοῦ Αἰθίοπες νὰ μάθουν Ἑλληνικὰ γιὰ νὰ γίνουν Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί. Ὅταν πάλι οἱ Ἅγιοι Κύριλλος καὶ Μεθόδιος ξεκίνησαν νὰ ἐκχριστιανίζουν τοὺς Σλαύους, ὄχι μόνο σεβάστηκαν τὴ γλώσσα τους, ἀλλὰ ἐπινόησαν καὶ τὴν κυριλλικὴ γραφή, γιὰ νὰ ἀποκτήσει αὐτὴ ἡ γλώσσα καὶ γραπτὴ μορφὴ καὶ νὰ σωθεῖ μέχρι σήμερα. Ὅλοι ὀφείλουμε νὰ σεβόμαστε τὰ ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά τῶν ἀδελφῶν μας καὶ νὰ προσπαθοῦμε νὰ βοηθοῦμε ἀλλήλους μὲ ἀγάπη ὥστε νὰ γίνουμε μέτοχοι τῆς Οὐρανίου Βασιλείας.


        Σεβαστοὶ πατέρες, νὰ ἔχετε τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνέυματος νὰ σᾶς φωτίζει πάντοτε καὶ νὰ καθοδηγήσει τὶς ἐργασίες τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Συνάξεως πρὸς τὸ Θέλημα τοῦ Θεοῦ.


Εὐχέτης πρὸς Κύριον

†  Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ

 

2013clergysynaxis001