Ἀριθμός Πρωτ. γ-1861
ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
Πρὸς ἅπαντα τὸν Ἱερὸν Κλῆρον καὶ τὸν λαὸν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀμερικῆς
Εὐλαβέστατοι Ἱερεῖς, τιμιώτατοι Ἐπίτροποι καὶ λοιποί πᾶντες εὐλογημένοι Χριστιανοί τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀμερικῆς, οἱ διακρατοῦντες τὰς ἱεράς παραδόσεις, χάρις εἴη ὑμῖν καὶ εἰρήνη παρά Θεοῦ, παρ’ ἡμῖν δὲ εὐχή καὶ εὐλογία.
Τοῦ Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου ὑμῶν κ. Παύλου παραιτηθέντος ἕνεκα τῆς δυμενοῦς καταστάσεως τῆς ὑγείας αὐτοῦ, ὅ τε Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν κ.κ. Καλλίνικος καὶ οἱ Σεβασμιώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι Ἀρχιερεῖς, οἱ συγκροτοῦντες τὴν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος, ἀξιοχρέως ἐποιήσαντο πρόνοιαν περὶ τῆς ἐκλογῆς καὶ ἀποκαταστάσεως καταλλήλου καὶ ἀξίου Ἱεράρχου, πρὸς ἀνάληψιν τῆς ἀρχιερατικῆς προστασίας καὶ ποιμαντικῆς ράβδου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἀμερικῆς.
Ψήφων τοίνυν κανονικῶν γενομένων τὴν πρωΐαν τῆς 6ης Φεβρουαρίου ἐνεστῶτος ἔτους, εἰς τόν Ἱερόν Ναόν «Ρόδον τὸ Ἀμάραντον» Πειραιῶς, μετά τὴν τέλεσιν τῆς θείας λειτουργίας, ὑπὸ τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Μαραθῶνος κ. Φωτίου καὶ τὴν ἐπίκλησιν τῆς χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐξελέγη ὁ ἀγαπητὸς ἡμῖν ἐν Χριστῷ ἀδελφὸς κ. Δημήτριος, μέχρι τοῦδε Ἐπίσκοπος Βοστώνης, ἀνήρ κόσμιος καὶ ἱεροπρεπῆς, τὰ θεῖα καλῶς ἐξησκημένος, παιδείᾳ κεκοσμημένος ἐκκλησιαστικῇ τε καὶ θύραθεν, φρονήσει καὶ ἱκανότητι συγκεκροτημένος, ἔνθεον ζῆλον ἅμα τέ καὶ πεῖραν ποιμαντικήν κεκτημένος, δυνάμενος δὲ διὰ τοῦτο συντελέσαι εἰς τὴν αἰσίαν τῶν πάντων συγκρότησιν καὶ διευθέτησιν καὶ παγίωσιν· ὅς καὶ ἐκλεγεὶς ἀνεδείχθη γνήσιος καὶ κανονικὸς Ἐπίσκοπος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν Ἀμερικῆς.
Ὅθεν, καὶ διὰ τοῦ παρόντος ἡμετέρου Συνοδικοῦ γράμματος, κοινοποιοῦντες τοῦτο πᾶσιν ὑμῖν τοῖς ἐν τῇ ἐπαρχίᾳ ταύτῃ εὐλογημένοις χριστιανοῖς καὶ ἐγκαρδίως συγχαίροντες, εὐχόμεθα καὶ εὐλογοῦμεν πατρικῶς καὶ παραγγέλλομεν ἐκκλησιαστικῶς ὅπως τὸν ἐξονομασθέντα Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην ὑμῶν Ἀμερικῆς, ἀγαπητὸν ἡμῖν ἐν Χριστῷ ἀδελφὸν καὶ συλλειτουργὸν κ. Δημήτριον, ἐρχόμενον νῦν ταῖς εὐχαῖς τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ὑποδέξησθε μετὰ τῆς ἀνηκούσης τῷ ἀρχιερατικῷ καὶ ποιμαντορικῷ αὐτοῦ χαρακτῆρι τιμῆς, ὡς γνήσιον καὶ νόμιμον ὑμῶν Ἀρχιερέα καὶ πνευματικόν πατέρα καί ποιμένα, καὶ μνημονεύητε τοῦ κανονικοῦ αὐτοῦ ὀνόματος ὡς νενόμισται, ἐν πάσαις ταῖς ἱεραῖς τελεταῖς καὶ ἀκολουθίαις, πειθόμενοι καὶ ὑποτασσόμενοι ταῖς ἀρχιερατικαῖς αὐτοῦ συμβουλαῖς καὶ ὑποθήκαις, ὡς ἀφορώσαις εἰς τὴν ψυχικὴν ὑμῶν ὠφέλειαν καὶ σωτηρίαν καὶ εἰς τὴν ἀπαρέγκλιτον φυλακήν τῶν πατρῴων δογμάτων καὶ παραδόσεων, συνεργαζόμενοί τε μετά τῆς αὐτοῦ Θεοφιλίας ἐν ἀγάπῃ καὶ συμπνοίᾳ καὶ ἐν γένει συντελοῦντες φιλευσεβῶς εἰς τὴν πρόοδον καὶ προκοπήν τῶν τῆς Ἱερᾶς ὑμῶν Μητροπόλεως ἐνοριακῶν καὶ λοιπῶν ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων. Γέγραπται γάρ: «Ὁ ἀκούων ὑμῶν ἐμοῦ ἀκούει, καὶ ὁ ἀθετῶν ὑμᾶς ἐμὲ ἀθετεῖ· ὁ δὲ ἐμὲ ἀθετῶν ἀθετεῖ τὸν ἀποστείλαντά με» (Λουκ. Ι’ 16) καὶ «Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε· αὐτοὶ γὰρ ἀγρυπνοῦσιν ὑπὲρ τῶν ψυχῶν ὑμῶν ὡς λόγον ἀποδώσοντες· ἵνα μετὰ χαρᾶς τοῦτο ποιῶσι καὶ μὴ στενάζοντες· ἀλυσιτελὲς γὰρ ὑμῖν τοῦτο.» (Ἑβρ. ΙΓ’ 17).
Προσεπιδαψιλεύοντες δέ ἐπί τούτοις πᾶσιν ὑμῖν τὰς εὐχάς καί εὐλογίας τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, εὐχόμεθα ὅπως ὁ Δοτήρ παντός ἀγαθοῦ παρέχει ὑμῖν πάντοτε πλουσίας τάς δωρεάς τε καί χάριτας Αὐτοῦ, οὗ ἡ χάρις καί τό ἄπειρον ἔλεος εἴη μετά πάντων ὑμῶν.
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ
Ἐν ἔτει σωτηρίῳ, ΒΙΔ’ τῇ 6ῃ/ 19 ῃ Φεβρουαρίου
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Τὰ Μέλη
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Διαυλείας ΑΚΑΚΙΟΣ
† Ὁ Θεσσαλονίκης καὶ Δημητριάδος ΜΑΞΙΜΟΣ
† Ὁ Λαρίσης καί Πλαταμῶνος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
† Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
† Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
† Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
† Ὁ Τορόντο ΜΩΫΣΗΣ
† Ὁ Χριστιανουπόλεως ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
† Ὁ Μαραθῶνος ΦΩΤΙΟΣ
† Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
† Ὁ Πόρτλαντ ΣΕΡΓΙΟΣ
† Ὁ Βοστώνης νῦν δέ ἐψηφισμένος Μητροπολίτης Ἀμερικῆς ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
† Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ