ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΛΑΟΝ

       Καταδικασθέντες ἀδίκως ὑπό Σχισματικῆς Συνόδου εἰς καθαίρεσιν καί πενταετῆ ἐγκάθειρξιν εἰς Μονάς καί ἀπαχθέντες βία ὑπό τῆς Κυβερνήσεως, καταστάσης ἐκτελεστικόν τμῆμα τῆς ἀρχιεπισκοπῆς, τεθείσης ὑπεράνω των θείων Κανόνων, τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτου καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Συντάγματος διά μόνον τόν λόγον, διότι εἴχομεν τό θάρρος καί τήν ψυχικήν εὐσθενίαν νά ἀναπετάσωμεν τό ἔνδοξον καί τετιμημένον λάβαρον τῆς Ὀρθοδοξίας, θεωροῦμεν ποιμαντορικόν καθῆκον ἡμῶν πρίν ἤ ἀποχωρισθῶμεν νά ἀπευθύνωμεν Ὑμῖν τοῖς ἀκολουθοῦσι τό πάτριον καί Ὀρθόδοξον ἑορτολόγιον, τάς ἑξῆς ποιμαντορικᾶς παραινέσεις:

Τό διαγελμα τοῦτο ἀπηγγέλθη πρός τόν  Ὀρθόδοξον  Ἑλληνικόν λαόν ὑπό τοῦ πρώην Φλωρίνης Χρυσοστόμου κατά τήν πανηγυρικήν λειτουργίαν κατά τήν Κυριακήν 13 Μαΐου 1935, εἰς τόν  Ι. Ναόν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, εἰς Κολωνόν, τήν ὁποίαν παρηκολούθησαν καί οἱ τρεῖς οὗτοι Μητροπολίται καί οἱ ὁποῖοι ἐνώπιον τοῦ πολυπληθοῦς ἐκκλησιάσματος ὡμολόγησαν τήν  Ὀρθοδοξίαν καί ἀπεκήρυξαν τό σχίσμα.

Ἀθήναι 28-6-2002

ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ
ΠΡΟΣ ΤΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟΝ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥΣ
ΤΗΣ ΚΑΘ' ΗΜΑΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Πανοσιώτατοι καί Αἰδεσιμωτατοι Λειτουργοί του Ὑψίστου

Χάρις ὑμῖν εἴη καί ἔλεος παρά Κυρίου

       Ἡ σωστική διακονία ἥν ὅ Κύριος ἀνέθεσεν εἰς ἠμᾶς δέν ἀφορᾶ τα σώματα ἀλλά τάς πολυτίμους ψυχὰς ὑπέρ ὧν ὅ Κύριος ἐθυσίασεν ἑαυτόν καί προτρεπτικῶς εἶπεν: «Τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;»

Η  ΑΠΟΚΗΡΥΞΙΣ
(Διά Δικαστικοῦ ἐπιμελητοῦ, τὴν 14ην Μαΐου 1935)
«Πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος».

Τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Μαραθῶνος κ. Φωτίου

       Ἄλλο Κράτος καὶ ἄλλο Ἔθνος. Ἄλλο χωρισμός Κρατους Ἐκκλησίας καὶ ἄλλο ἡ ἀπο-ὀρθοδοξοποίηση τῆς Πατρίδος μας.

       Πολλές φορές, τὸ Κράτος δρᾶ ἀντεθνικῶς. Ὡς κράτος ἐννοοῦμε τὴν Κυβέρνηση καί ὅλο το σύστημα τοῦ μηχανισμοῦ ἐξουσίας τῆς πατρίδος μας. Συχνότατα, λοιπόν, ὁ ἐξουσιαστικός μηχανισμός λαμβάνει ἐπιζήμιες ἀπόφάσεις γιὰ τὴν Πατρίδα. Για παράδειγμα ἀναφέρουμε τὴν ψήφιση ἀντεθνικῶν νόμων, ὅπως τῆς πριμοδοτήσεως τῶν ἐκτρώσεων. (Δὲν λέγομε, νομιμοποιήσεως τῶν ἐκτρώσεων, ἀλλά πριμοδοτήσεως, διότι ὅταν οἱ δαπάνες των ἐκτρώσεων καλύπτονται ἀπό τὰ ἀσφαλιστικά ταμεῖα, πρόκειται περί πριμοδοτήσεως. Τὸ Ἐλληνικό Κράτος, λοιπόν πριμοδοτεῖ, κατ' αὐτὸν τὸν τρόπο, τὴν πληθυσμιακή συρρίκνωση τοῦ Ἔθνους).

ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΣΚΟΠΩΝ

ΤΗΣ ΡΩΣΙΚΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΕΚΤΟΣ ΡΩΣΙΑΣ

Αὕγουστος 1983

Τὸ ἀνάθεμα κατὰ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΣ

τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ

Ἀθῆναι, 29-9-1998 

Τοῖς λέγουσιν ὅτι ἡ Μία ἁγία καθολικὴ καὶ ἀποστολικὴ Ἐκκλησία, ὑπάρχουσα ὡς Ἐκκλησία πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς, καὶ καταστᾶσα σῶμα Χριστοῦ κατὰ τὴν ἐπιδημίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κατὰ τὴν Ἁγίαν Πεντηκοστήν, ἐξέλιπεν ἐκ τοῦ κόσμου, ὡς κατατμηθεῖσα εἰς πολλοὺς κλάδους, ἕκαστος τῶν ὁποίων κατέχει μέρος τῆς ἀποκαλυφθείσης ἀληθείας καὶ χάριν μυστηρίων, καθ΄ἃ οἱ καινοφανεῖς οἰκουμενισταὶ διδάσκουσι, δι’ ὁ καὶ πρέπει αὕτη νὰ ἐπανιδρυθῇ ἐκ νέου ἐξ ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων, διὰ τῆς συνενώσεως πάντων τῶν κλάδων εἰς ἑνιαῖον δένδρον, ἤτοι διὰ τῆς ἀφομοιώσεως εἰς ἕν ὅλον πασῶν τῶν αἱρέσεων καὶ σχισμάτων μετὰ τῆς ἀληθοῦς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ἐν συνεχείᾳ δὲ καὶ πασῶν αὐτῶν μετὰ τῶν ἄλλων θρησκειῶν, πρὸς ἀπαρτισμὸν μιᾶς πανθρησκείας, ἡ ὁποία οὕτω θ’ ἀποτελεῖ τὴν «ἐκκλησίαν» τοῦ Ἀντιχρίστου.

Ἄρ. Ἐγκυκλίου :39    

                               
Ἐν Ἀθήναις τῇ 12/25 Ἰουλίου1946

ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΕΥΛΑΒΕΣΤΑΤΟΥΣ ΕΦΗΜΕΡΙΟΥΣ ΤΩΝ ΚΑΘ’ ΗΜΑΣ ΙΕΡΩΝ ΝΑΩΝ ΤΩΝ Γ. Ο. Χ.

     Πληροφορηθέντες ὅτι τινὲς ἐξ ὑμῶν ἐν ταῖς ἱεραῖς ὁμιλίαις των ἐν τοῖς Ἁγίοις Ναοῖς οὐχὶ ἐκ κακῆς προθέσεως, ἀλλ’ ἐκ ζήλου θείου, νομίζοντες ὅτι οὕτω ἐξυπηρετούσι τόν ἀγῶνα, ἀναφέρονται καθ’ ὡρισμένων προσώπων καί ὀνομάτων, ἀπαγορεύομεν τοῦ λοιποῦ τὸ τοιοῦτον ἔκτροπον καί συνιστῶμεν, ὅπως ὁμιλοῦντες περιορίζονται εἰς ἠθικοθρησκευτικά μόνον θέματα δυνάμενα νὰ οἰκοδομήσωσι τοὺς Χριστιανούς καί οὐχί νά σκανδαλίσωσι αὐτούς καὶ νὰ γεννήσωσιν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν φθόνον καὶ ἐμπάθειαν.