Ἐπεισόδια στό Καπαρέλλι Θηβῶν τό ἔτος 1931

«Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμέ πρώτον μεμίσηκεν» ( Ἰωάν. ιε' 18)

      Αὐτή τή φορά τά γεγονότα συνέβησαν στό χωριό Καπαρέλι τῶν Θηβῶν μέ στόχο τόν Ἱερομόναχο π. Ἀκάκιο Παππά[1].

 

      Ἦταν καλοκαίρι, τοῦ ἔτους 1931 καί παραμονές τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τότε πού οἱ χωρικοί κάλεσαν στό Καπαρέλλι τόν π. Ἀκάκιο γιά νά τούς ἐξομολογήση καί νά τούς λειτουργήσει τήν μεγάλη αὐτή ἑορτή.

 

 

      Ἀπό τήν παραμονή τῆς ἑορτῆς, ἡμέρα Σαββάτο, ἦλθε ὁ π. Ἀκάκιος στό Καπαρέλλι, καί μάλιστα ἀκούραστος κατευθύνθηκε ἀμέσως στό Ναό γιά νά κάνη ἑσπερινό ὥστε νά προλάβη καί τήν ἐξομολόγηση τῶν πιστῶν. Ὅλα ἥσυχα καί ὡραία ἐξελίχθησαν ἐκεῖνο τό ἀπόγευμα.

 

      Μόνο το πρωί τῆς Κυριακῆς σάν πῆγε στό Ναό γιά νά λειτουργήση κατάλαβε πώς κάτι δέν πήγαινε καλά. Δυό χωροφύλακες φρουροῦσαν τόν Ναό μέ τήν ἐντολή νά ἐμποδίσουν τήν θεία Λειτουργία.

 

      Σάν νά μή συνέβαινε τίποτα μπῆκε ἀθόρυβα στό Ναό καί χωρίς νά τόν ἀντιληφθοῦν ντύθηκε καί ἄρχισε ἤρεμα τήν ἀκολουθία τοῦ Ὄρθρου.

 

      Οἱ πιστοί ἄρχισαν νά καταφθάνουν στήν Ἐκκλησία πού σέ λίγο γέμισε. Οἱ χωροφύλακες μετά ἀπ' αὐτά δέν τόλμησαν νά σταματήσουν τούς πιστούς πού μέ τόση λαχτάρα κατέφθαναν οἰκογενειακῶς γιά νά λειτουργηθοῦν. Τί ἄλλο μποροῦσαν νά κάνουν ἀπό τό νά φύγουν γιά νά εἰδοποιήσουν τόν ἀστυνόμο πού δέν ἄργησε νά ἔρθη. Ἦταν κάποιος ὀνόματι Ἰωάννης Βοζίκης καί μαζί του ἕξι (6) χωροφύλακες. Πλησίασαν καί περιμένοντας νά τελειώση ἡ Λειτουργία ἄρχισαν νευρικά νά πηγαινοέρχονται ἔξω ἀπό τόν Ναό.

 

      Χωρίς νά βιάζεται ὁ π. Ἀκάκιος λειτούργησε κανονικά καί μάλιστα ὁμίλησε στούς πανηγυριστές μέ θέρμη γιά τίς Παραδόσεις καί τή θέση πού πρέπει νά κρατοῦν οἱ πιστοί. Τελείωσε ἡ Θεία Λειτουργία ἀλλά οἱ πιστοί, ὅσο ἔβλεπαν τούς χωροφύλακες νά τριγυρίζουν ἔξω ἀπό τόν Ναό, δέν τόχαν σκοπό νά φύγουν! Παρέμεναν στό Ναό γιατί διαισθάνοντο ὅτι ὁ παπάς τούς κινδύνευε καί δέν ἤθελαν νά τόν ἀφήσουν μόνον στά χέρια τῶν ὀργάνων τῶν σχισματικῶν.

 

      Ἀγανακτησμένος γιά τήν καθυστέρηση ὁ Ἀστυνόμος, ζήτησε ἀπό τόν π. Ἀκάκιο νά τόν ἀκολουθήση στό Τμῆμα.

 

      - Καλά, ἔχετε ἔνταλμα συλλήψεώς μου; ρώτησε ἀτάραχος ὁ π. Ἀκάκιος.

 

      Ὁ ἀστυνόμος δικαιολογήθηκε λέγοντας ὅτι ὑπάρχουν παλιές διαταγές πού ἀπαγορεύουν στούς Παλαιοημερολογῖτες νά λειτουργοῦν καί σ' αὐτές πρέπει νά συμμορφώνονται.

 

- Ἐγώ, ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ἔλαβα ἐντολή νά ἔλθω γιά νά ἐξομολογήσω τούς πιστούς καί νά λειτουργήσω μόνο σήμερα καί αὔριο, ὁπότε καί θά φύγω. Κάμε, λοιπόν, λίγη ὑπομονή!

 

      Αὐτή ἡ τόσο ἁπλή ἐξήγηση καί παράκληση μαζί του Ἱερέως ἐξώργισε ἀδικαιολόγητα τόν Ἀστυνόμο τόσο πολύ, ὥστε μέσα στό Ναό καί μπροστά στούς πιστούς ἄρχισε νά βρίζη τά Θεία καί τόν Ἱερέα. Οἱ πιστοί δέν ἄντεξαν σ' αὐτή τή βέβηλη καί ἄδικη συμπεριφορά τοῦ Ἀστυνόμου καί τόν ἔβγαλαν ἔξω μέ τή βία κλείνοντας ἀπό μέσα τήν πόρτα.

 

      Ἄφρισε ἀπό τό κακό του, γιά τή προσβολή αὐτή ὁ Ἀστυνόμος καί μέ τούς χωροφύλακες ρίχτηκε μέ μανία στήν πόρτα γιά νά τή σπάση. Μάταια ὅμως, γιατί ἡ πόρτα ἄντεχε στόν βανδαλισμό τους καί δέν ἔπεφτε. Ἐν τῷ μεταξύ οἱ πιστοί πού εἶχαν μείνει ἔξω ἀπό τόν Ναό, βλέποντας μέ μεγάλη τους λύπη τήν βάρβαρη συμπεριφορά τῶν ἀστυνομικῶν προσπάθησαν νά τούς σταματήσουν παίρνοντας θέση μπροστά στήν πόρτα.

 

      - Ἀπομακρυνθῆτε ἀμέσως γιατί δέ θά διστάσω σέ τίποτα! ἀπείλησε ὁ ἀστυνόμος βγάζοντας τό περίστροφό του.

 

- Κανείς δέν κινήθηκε. Στήν ἀπαθῆ καί γενναία ἀντίδρασί τους, ἄρχισε πάλι νά βρίζη τόν Ἱερέα καί νά τόν καλή·

 

      - Βγές ἔξω τρ... πάπα! Βγές ἔξω, γιατί θά σέ κάψω ζωντανό!

 

      Καί οἱ χυδαῖες ἐκφράσεις συνεχίσθησαν μέχρι ἀργά τό μεσημέρι, ὁπότε ἔφθασαν ἀπό τήν Ἀθήνα τρία μέλη τῆς Κοινότητας τῶν Γ.Ο.Χ. Εἶχαν εἰδοποιηθεῖ ἀμέσως μόλις ἐκδηλώθηκαν οἱ προθέσεις τῶν χωροφυλάκων καί μάλιστα μέ τό ἑξῆς τηλεγράφημα·

 

      «Ἱερεύς μᾶς πολιορκεῖται ἐντός του Ναοῦ ὑπό ἐξουσίας Στόπ. Ἐνεργήσατε δεόντως Στόπ...»

 

      Ἐπί τόπου ἔσπευσαν οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Κοινότητος γιά νά βροῦν μιά λύση, καί νά σταματήσουν τό κακό. Μέ ψευτοευγένεια τούς ἀντιμετώπισε ὁ ἀστυνόμος πού βιάσθηκε μάλιστα νά δικαιολογήση τήν συμπεριφορά του. Τούς εἶπε ὅτι εἶχε ρητή ἐντολή ἀπό τόν Ἐπίσκοπό της Περιφερείας (Θηβῶν καί Λεβαδείας Συνέσιον) νά μήν ἐπιτρέπη στούς Παλαιοημερολογῖτες ἱερεῖς νά λειτουργοῦν.

 

      Συζήτησαν ἀρκετά καί κατέληξαν στήν ἀπόφαση νά λυθῆ ἡ πολιορκία μέ τήν προϋπόθεση ὅμως ὅτι οἱ ἀπεσταλμένοι τῆς Κοινότητας τήν ἑπομένη κιόλας ἡμέρα θά εἶχαν νά τοῦ παρουσιάσουν μιά ἄδεια ἀπό τόν Ὑπουργό Δημόσιας Τάξης. Μόνο τότε ἀπομακρύνθηκε ἀπό τό Ναό ὁ ἀστυνόμος μέ τή συνοδεία του, ἐνῶ τά μέλη τῆς Κοινότητος ἔφυγαν γιά τήν Ἀθήνα.

 

     Ὁ π. Ἀκάκιος ὅμως δέν ἐγκατέλειψε οὔτε λεπτό το Ναό. Συνέχισε νά ἐξομολογεῖ ὅσους πιστούς παρέμειναν, καί ἀργά τό ἀπόγευμα σήμανε γιά τόν ἑσπερινό των Ἁγίων Ἀποστόλων.

Στό ἄκουσμα τῆς καμπάνας, ὁ ἀστυνόμος μέ τούς χωροφύλακες ξαναγύρισαν στό Ναό, καί διέταξε νά σταματήσουν τήν... ψαλμωδία! (τόσο φαίνεται τόν πείραζαν τό «Κύριε ἐλέησον» καί τό «λιβάνι»!)

 

      Δέν τό κατάφερε νά ἐπιβληθῆ καί ἀναγκάσθηκε νά περιμένη τήν ἀπόλυση. Πλησίασε τότε τόν Ἱερέα καί προσποιούμενος τόν μετανοιωμένο, τοῦ ἐξήγησε ὅτι θά ἦταν φρόνιμο νά διανυκτερεύση τό βράδυ στό Ἀστυνομικό Τμῆμα καί τό ξημέρωμα, «ἐπί τῷ λόγω τῆς τιμῆς τοῦ» ὁ ἴδιος νά τόν συνοδεύση στό Ναό γιά νά λειτουργήση!

 

      Οἱ πιστοί ἀμέσως ὑποψιάσθηκαν ὅτι κάποιο ἄσχημο παιχνίδι θά παιζόταν σέ βάρος τοῦ Ἱερέα τους καί προσπάθησαν νά τόν πείσουν νά μή δεχθῆ.

 

      Ὁ π. Ἀκάκιος στήν ἐπιμονή καί τίς παρακλήσεις τοῦ Ἀστυνόμου λύγισε καί τόν ἀκολούθησε στό Τμῆμα ἀφοῦ προηγουμένως ζήτησε ἐπιβεβαίωση τοῦ Ἀστυνομικοῦ μπροστά στούς πιστούς·

 

      - Μοῦ δίνεις τόν λόγο τῆς τιμῆς σου ὅτι θά τηρήσης ὅ,τι μοῦ ὑποσχέθηκες;

 

      Καί ὁ Ἀστυνόμος μπροστά στό Θεό καί στούς ἀνθρώπους τόν διαβεβαίωσε!

 

      ΟΙ ΠΙΣΤΟΙ κατά τήν ἐντολή τοῦ π. Ἀκακίου ἐπέστρεψαν στά σπίτια τους ἔχοντας πάντα τήν ἀνησυχία γιά τόν Ἱερέα τους. Τό πρωί - πρωί, κατά τήν συμφωνία, ὁ Ἀστυνόμος ξύπνησε τόν π. Ἀκάκιο γιά νά τόν ὁδηγήση ὅμως μέ συνοδεία στή Θηβα καί ὄχι στό Ναό ὅπως τοῦ ὑποσχέθηκε δίνοντας μάλιστα καί τόν λόγο της... τιμῆς του!

 

      Γεμάτος λύπη καί ἀπογοήτευση τότε ὁ Γέροντας γιά τή στάση τοῦ ἀστυνομικοῦ τόν ρωτᾶ·

 

      - Ἔτσι, λοιπόν, κρατᾶς ἐσύ τό λόγο σου;

      Καί ὁ ἀστυνόμος ἀδίστακτα τοῦ ἁπαντά·

 

      - Τή δουλειά μου ἔκανα καί τίποτα περισσότερο.

 

      - Εἶσαι πολύ σπουδαῖος ἄνθρωπος! Συγχαρητήρια! Οὔτε λόγο ἔχεις ἐσύ, οὔτε τιμή, οὔτε ἱερό καί ὅσιο!...

 

      - Πάψε πιά, τοῦ ἀντιμίλησε ὁ ἀστυνόμος. Μή μέ κάνης νά σέ μαυρίσω στό ξύλο!

      Χωρίς, λοιπόν, νά πάρη εἴδηση κανένας, ὁ γέροντας Ἀκάκιος φυγαδεύθηκε ἐκεῖνο τό πρωϊνό στή Θηβα καί κλείσθηκε στή φυλακή.

      Κατάφερε ὅμως καί εἰδοποίησε ἀμέσως τήν Κοινότητα στήν Ἀθήνα. Ἔτσι λίγο πρίν ξεκινήσουν γιά τόν Ὑπουργό τῶν Ἐσωτερικῶν οἱ Γ.Ο.Χ. ἔλαβαν τό κατωτέρω τηλεγράφημα·

      «Εὑρίσκομαι εἰς κρατητήριον Θηβῶν. Ἐνεργήσατε ἀπελευθέρωσίν μου. Ἱερομόναχος Ἀκάκιος...».

      Ὁ Ὑπουργός ἐδικαίωσε τούς Γ.Ο.Χ. ἀναγνωρίζοντας τήν παράνομη καί ἀντιχριστιανική στάση τῶν ἀστυνομικῶν καί εὐθύς διέταξε τήν ἀπελευθέρωση τοῦ π. Ἀκακίου καί διέταξε ἀνακρίσεις γιά τά περαιτέρω κατά τοῦ παρανομήσαντος ἀστυνόμου τοῦ Καπαρελίου.

      Ὁ π. Ἀκάκιος ἀπελευθερώθηκε καί διεκήρυξε μία ἀκόμη νίκη τῶν Γ.Ο.Χ. μέ τό χαρμόσυνο αὐτή τή φορά τηλεγράφημά του.

      «Καί πάλιν ὁ Θεός δικαίωσε τούς Γ.Ο.Χ. Τό δίκαιο ἐθριάμβευσε καί πάλιν»!

(«ΤΑ ΠΑΤΡΙΑ», Τόμος Β' σέλ. 93-97)

 

 

 

 

----------------------------------------------------------------------------

1. Τό ἔτος 1962 προήχθη σέ Ἀρχιεπίσκοπο τῶν Γ.Ο.Χ.

 

*******************************************
Εὐχαριστοῦμεν τήν ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου Ἀθικίων, διά τήν ἄδειαν δημοσιεύσεως ἀποσπασμάτων ἐκ τῆς Ἱστορικῆς σειρᾶς τῶν "ΠΑΤΡΙΩΝ".