Ἀνακοινώσεις

Μήνυμα Χριστουγέννων 2011

Ἀναγνωσθήτω ἐπ'  Ἐκκλησίᾳ

Ἀριθμός Πρωτ. γ - 1540


ΜΗΝΥΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΩΤΗΡΙΟΥ ΕΤΟΥΣ 2011
Παντὶ τῷ πληρώματι τῆς Ἐκκλησίας


«Εὐφραίνεσθε δίκαιοι, οὐρανοί ἀγαλλιᾶσθε∙
σκιρτήσατε τὰ ὄρη, Χριστοῦ γεννηθέντος.»

 

Ἀγαπητά τέκνα ἐν Κυρίῳ,

 

        Ἐν μέσῳ τῆς ζοφώδους νυκτὸς, ὅταν ψῦχος πνευματικῆς ψυχρότητος καὶ ψηλαφητόν σκότος ἀπαισιοδοξίας κυριαρχεῖ εἰς τὸν καθημερινόν μας βίον, εὑρισκόμεθα εἰς ὁμοίαν θέσιν μετὰ τοῦ Προφητάνακτος Δαυΐδ, τὴν ὁποίαν περιγράφει εἰς τούς Ψαλμούς, ὅτε κατεδιώκετο ἀπό τούς ἐχθρούς αὐτοῦ: «Ἀπώλετο φυγή ἀπ’ ἐμοῦ καὶ οὔκ ἐστι ὁ ἐκζητῶν τὴν ψυχήν μου» (Ψαλμ. ΡΜΑ΄ ). Δὲν ὑπάρχει διέξοδος διαφυγῆς. Αἰσθανόμεθα ὅτι εἴμεθα πρὸ ἀδιεξόδου καὶ οὐδεὶς ἐνδιαφέρεται διὰ νὰ μᾶς βοηθήσῃ. Ἀλλά, ἀκόμη καὶ ἐὰν κύκλῳ ἡμῶν αἱ διέξοδοι εἶναι κεκλεισμέναι, δηλαδή, ἐκ τῶν ἀνθρώπων δὲν εὑρίσκομεν βοήθειαν, ὑπάρχει πάντοτε ἡ διέξοδος πρὸς τὰ ἄνῳ, ὅθεν καὶ συνεχίζει ὁ Ψαλμωδός: «Ἐκέκραξα πρός σε, Κύριε· εἶπα· Σύ εἰ ἡ ἐλπίς μου, μερίς μου εἰ ἐν γῆ ζώντων» (Αὐτόθι). Ὅθεν καὶ ἡμεῖς ἂς στραφῶμεν πρὸς τὸν Θεόν καὶ Σωτῆρα ἡμῶν, ὅστις μόνον δύναται νὰ βοηθήσῃ ἡμᾶς εἰς τὴν δυσχερῆ θέσιν εἰς τὴν ὁποίαν εὑρισκόμεθα.

        Διὰ τοῦτο, ἄλλωστε ἐνηνθρωπήθη ὁ Κύριος, εἰς βοήθειαν ἡμῶν, διό καὶ σήμερον ψάλλωμεν: «Ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτήρ ἡμῶν», διότι πράγματι ἐν τῷ σπηλαίῳ ἀνέτειλεν ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης καὶ ἡμεῖς «οἱ ἐν σκότει καὶ σκιᾷ, εὕρομεν τὴν ἀλήθειαν», ἤτοι τὴν ὁδόν τῆς σωτηρίας, καὶ εἰς ἕτερον σημεῖον πάλιν: «Τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ γεννηθέντος ἐκ τῆς ἁγίας Παρθένου, πεφώτισται τὰ σύμπαντα· (...) ὅτι Θεὸς ἐν σαρκὶ ἐφάνη, Σωτὴρ τῶν ψυχῶν ἡμῶν». Χαρμόσυνον λοιπόν, καί φωτεινόν εἶναι τὸ μήνυμα τῆς τοῦ Χριστοῦ γεννήσεως καί πληροῖ τὰς ψυχάς ἡμῶν ἐλπίδος, πρᾶγμα τὸ ὁποῖον κατ’ ἐξοχήν ἔχομεν ἀνάγκη σήμερον.


        Διὰ τοῦτο, ἂς δοξάσωμεν τὸν σήμερον γεννηθέντα Βασιλέα τοῦ σύμπαντος καὶ ἂς διδαχθῶμεν ἀπὸ τὸ παράδειγμα ταπεινώσεως τὸ ὁποῖον μᾶς διδάσκει. Ἂς ἴδωμεν ποῦ ἐγεννήθη, κατὰ τὸ «Δεῦτε ἴδωμεν πιστοί, ποῦ ἐγεννήθη ὁ Χριστός· ἀκολουθήσωμεν λοιπὸν ἔνθα ὁδεύει ὁ ἀστήρ, μετὰ τῶν Μάγων Ἀνατολῆς τῶν Βασιλέων. Ἄγγελοι ὑμνοῦσιν, ἀκαταπαύστως ἐκεῖ· ποιμένες ἀγραυλοῦσιν, ᾠδὴν ἐπάξιον· Δόξα ἐν ὑψίστοις λέγοντες, τῷ σήμερον ἐν Σπηλαίῳ τεχθέντι, ἐκ τῆς Παρθένου καὶ Θεοτόκου, ἐν Βηθλεὲμ τῆς Ἰουδαίας». Βλέποντες τὴν τοιαύτην ταπείνωσιν,  τοῦ Δημιουργοῦ καὶ κτίστου τῶν ἁπάντων, ἂς μετριάσωμεν καὶ ἡμεῖς τὰς φιλοδοξίας ἡμῶν. Ἂς παραμερίσωμεν κάθε πάθος γεννώμενον ἐκ τῆς φιλαυτίας ἡμῶν καὶ ἂς εὐτρεπίσωμεν τὰς καρδίας ἡμῶν ἵνα ὑποδεχθῶμεν καὶ ἡμεῖς τὴν ἄκτιστον χάριν Αὐτοῦ, διότι αὐτὸς εἶναι ὁ σκοπός τῆς ὑπάρξεώς μας, νὰ φθάσωμεν εἰς τὴν θέωσιν καί νὰ γίνωμεν ὅμοιοι τῷ Θεῷ: «Ἄνθρωπος γίνεται Θεός, ἵνα Θεὸν τὸν Ἀδὰμ ἀπεργάσηται». Αὕτη εἶναι -ἄλλωστε- ἡ εὐδοκία τοῦ Θεοῦ ὅπως μᾶς ἐφανέρωσεν ὁ ὕμνος τῶν Ἀγγέλων:


        «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη, ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία».


        Εὐδοκία, ἑρμηνεύεται ὡς τὸ «προηγούμενον» θέλημα τοῦ Θεοῦ. Τὸ ἀγαθὸν, τέλειον καὶ εὐάρεστον Αὐτοῦ θέλημα, αὐτό τό ὁποῖον πραγματικῶς ἐπιθυμεῖ ὁ Θεός, δίχως τὴν παρεμβολήν ἄλλων παραγόντων. Διότι ἡ παρεμβολή ἄλλων παραγόντων, ὅπως εἶναι τό ἰδικόν μας θέλημα, γίνεται αἰτία νὰ ἐνεργῇ τὸ «ἑπόμενον» θέλημά του, τὸ ὁποῖον καὶ παραχώρησις καλεῖται. Διότι, ἐπί παραδείγματι, ὁ Θεός θέλει νὰ σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ ἔλθουν εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας. Αὐτό εἶναι τό προηγούμενον Αὐτοῦ θέλημα, ἡ εὐδοκία Του. Ἐπειδή ὅμως ἔχει πλάσει τούς ἀνθρώπους ἐλευθέρους, ἐάν κάποιοι ἀπό τούς ἀνθρώπους κάνουν κακήν χρῆσιν τῆς ἐλευθερίας των καὶ δὲν ἐπιθυμοῦν τὴν σωτηρίαν των, τότε ὁ Θεός παραχωρεῖ, ἢτοι ἐπιτρέπει νὰ ἐνεργήσῃ τὸ ἰδικόν των θέλημα καὶ νὰ μὴ σωθοῦν. Ὁ Θεός, λοιπόν εὐδοκεῖ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν, ἀλλά διὰ νὰ σωθῶμεν πρέπει νὰ συνευδοκῶμεν καὶ ἡμεῖς. Ἡ ἐνανθρώπησις τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ εὐδοκία εἰς τὴν ὁποίαν ἀναφέρεται ὁ δοξολογητικός ὕμνος τῶν Ἀγγέλων. Ὁ Θεός ἐπίσης εὐδοκεῖ καὶ τὴν σωτηρίαν πάντων ἡμῶν.

 
        Ἂς συνευδοκήσωμεν, λοιπόν καὶ ἡμεῖς καὶ ἂς συνεργήσωμεν μετὰ τοῦ Σωτῆρος διὰ νὰ ἐπιτύχωμεν τοῦ σκοποῦ μας. Ὅθεν, ἐπιδαψιλεύοντες εἰς ὅλους ὑμᾶς τὰς εὐχάς καί εὐλογίας τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Συνόδου, εὐχόμεθα ὅπως ὁ ἐν σπηλαίῳ γεννηθεὶς καὶ ἐν φάτνῃ ἀνακλιθεὶς Βασιλεὺς τῆς Δόξης Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν, δωρίσῃ εἰς πάντας ὑμᾶς τὴν σωτηριώδη χάριν Αὐτοῦ καὶ εἰρηνικόν τὸν νἐον ἐνιαυτόν κατὰ τὴν Αὐτοῦ εὐδοκίαν. Ἀμήν. Γένοιτο.


Ἐν ἔτει σωτηρίῳ ,ΒΙA’ τῇ 13ῃ/ 26 ῃ Δεκεμβρίου
Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ


           Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
†  Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ 


                  Τὰ Μέλη
†  Ὁ Ἀττικῆς καὶ Διαυλείας ΑΚΑΚΙΟΣ
†  Ὁ Θεσσαλονίκης καὶ Δημητριάδος ΜΑΞΙΜΟΣ
†  Ὁ Λαρίσης καί Πλαταμῶνος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
†  Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
†  Ὁ Ἀμερικῆς  ΠΑΥΛΟΣ
†  Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
†  Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
†  Ὁ Πόρτλαντ & Δυτικῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν ΜΩΫΣΗΣ
†  Ὁ Χριστιανουπόλεως ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
†  Ὁ Μαραθῶνος ΦΩΤΙΟΣ
†  Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ
†  Ὁ Θεουπόλεως ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
†  Ὁ Λόχ Λόμoντ ΣΕΡΓΙΟΣ