Ἀνακοινώσεις

Αναστάσιμο Μήνυμα 2011

Παντὶ τῷ πληρώματι τῆς Ἐκκλησίας


«Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια, ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις τὴν ἔγερσιν Χριστοῦ ἐν ᾧ ἐστερέωται».

 

Τέκνα φωτόμορφα τῆς Ἐκκλησίας,


            Ἡ λαμπρά καὶ φωτοφόρος ἡμέρα τῆς Ἀναστάσεως καὶ πάλιν ἐπέλαμψε. Ἀνέτειλεν ἐκ τοῦ τάφου ὡραῖος ὁ τῆς Δικαιοσύνης ἥλιος. Καταυγάζονται αἱ ψυχαὶ τῶν πιστῶν διὰ τοῦ φωτὸς τῆς Χάριτος. Ἀναστάσιμος χαρά πλημμυρίζει τοὺς πρὶν νηστεύοντας καί πενθοῦντας.


          Πόσον παραστατικῶς περιγράφει ἡ κάλαμος τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνοῦ τὴν ἐναλλαγήν τῶν συναισθημάτων μας σήμερον: «Χθές συνεθαπτόμην σοι Χριστέ, συνεγείρομαι σήμερον ἀναστάντι σοι, συνεσταυρούμην σοι χθές, αὐτός μέ συνδόξασον Σωτήρ ἐν τῇ βασιλείᾳ Σου». Πόσο βάθος θεολογικῶν νοημάτων καλύπτεται ἀπό τά ἁπλᾶ ταῦτα λόγια! Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀναφέρει σχετικῶς: «Εἴπερ συμπάσχομεν, ἵνα καὶ συνδοξασθῶμεν» (πρός Ρωμαίους, ηʹ 17). Ἡ συμμετοχή μας εἰς τό πάθος τοῦ Χριστοῦ εἶναι προϋπόθεσις διὰ τὴν συμμετοχήν μας καὶ εἰς τὴν δόξαν Αὐτοῦ.


          Ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Δεσπότης ἀνέλαβε τὴν ἰδικήν μας φύσιν λαμβάνοντας μορφήν δούλου καί ἔπαθεν ὑπέρ ἡμῶν ὁ ἀναμάρτητος καὶ ἀνέστη. Καί ἡμεῖς, λοιπόν, οἱ εἰς Αὐτόν πιστεύοντες καί βαπτισθέντες, γινόμεθα κοινωνοί τοῦ πάθους καί τῆς ἀναστάσεως Αὐτοῦ. Τοῦτο ἄλλωστε δηλοῖ καὶ τὸ μυστήριον τοῦ βαπτίσματος: «Ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν, εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν.  Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν. Εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα» (πρός Ρωμαίους, ςʹ 3-5). Δὲν εἶναι δέ τυχαῖον, ὅτι αἱ βαπτίσεις τῶν Κατηχουμένων ἐγένοντο -κατά κύριον λόγον- τήν ἡμέραν τοῦ Μεγάλου Σαββάτου, ὅτε τὸ ὅλον κλῖμα τῶν ἑορτῶν τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος καὶ τῆς Διακαινησίμου συνέτεινον εἰς τό νά βιώσουν πράγματι εἰς ἑαυτούς τό  θεῖον Πάθος καί τήν λαμπροφόρον Ἀνάστασιν.


          Ἡμεῖς δέ, ἀκούοντες νὰ ἀντηχεῖ εἰς τούς ναούς ψαλλόμενον καθ’ ὅλην τὴν Διακαινήσιμον Ἑβδομάδα τόν ἀποστολικόν στῖχον: «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε» (πρός Γαλάτας, γʹ 27), ἂς φροντίσωμεν νὰ φανῶμεν ἀντάξιοι τῆς μεγίστης δωρεᾶς. Ὁ αὐτὸς Ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθύνεται πρὸς ἅπαντας ἡμᾶς, τούς εἰς Χριστόν βαπτισθέντας, λέγων ὅτι γινώσκοντες ταύτην τήν ἀλήθειαν καί ὅτι ὁ παλαιός ἡμῶν ἄνθρωπος συνεσταυρώθη ὁμοῦ μετά τοῦ Χριστοῦ ὥστε νὰ καταργηθεῖ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας, ἂς μή εἴμεθα πλέον δοῦλοι τῆς ἁμαρτίας, ἀλλά νὰ ζῶμεν διὰ τὸν Θεόν: «Οὕτω καὶ ὑμεῖς λογίζεσθε ἑαυτοὺς νεκροὺς μὲν εἶναι τῇ ἁμαρτίᾳ, ζῶντας δὲ τῷ Θεῷ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν» (προς Ρωμαίους, ςʹ 11).


          Τοῦτο τὸ μήνυμα ἂς λάβωμεν, ἀγαπητοί ἀδελφοί καὶ τέκνα ἐν Κυρίω, καὶ νεκρωθῶμεν πλέον διὰ τήν ἁμαρτίαν καὶ ἂς ζῶμεν κατά Θεόν, ὡς κοινωνοί τῆς ἀναστάσεως. Καὶ τότε, λυτρωθέντες ἀπό τήν ἁμαρτίαν θὰ ἑορτάζωμεν τό Πάσχα ἡμῶν τό σωτήριον. Τήν διάβασιν ἐκ τῆς δουλείας εἰς τὴν ἐλευθερίαν, ἀπό τόν θάνατον εἰς τὴν ζωήν, ἀπό τὴν γῆν εἰς τόν οὐρανόν:


           «Ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν, καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, Χριστὸς ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ᾄδοντας».


            Χριστός Ἀνέστη ἀδελφοί!

 

Η ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ


           Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
†  Ὁ Ἀθηνῶν ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ   

 

            Τὰ Μέλη
†  Ὁ Ἀττικῆς καὶ Διαυλείας ΑΚΑΚΙΟΣ
†  Ὁ Θεσσαλονίκης καὶ Δημητριάδος ΜΑΞΙΜΟΣ
†  Ὁ Λαρίσης καί Πλαταμῶνος ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
†  Ὁ Εὐρίπου καὶ Εὐβοίας ΙΟΥΣΤΙΝΟΣ
†  Ὁ Ἀμερικῆς  ΠΑΥΛΟΣ
†  Ὁ Πειραιῶς καὶ Σαλαμῖνος ΓΕΡΟΝΤΙΟΣ
†  Ὁ Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
†  Ὁ Χριστιανουπόλεως ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ
†  Ὁ Μαραθῶνος ΦΩΤΙΟΣ
†  Ὁ Βρεσθένης ΘΕΟΔΟΣΙΟΣ