Ἐπὶ τῇ ἀνατολῇ τοῦ νέου πολιτικοῦ ἔτους 2015
Πρὸς τὸ εὐσεβὲς πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος
Πεφιλημένοι ἐν Κυρίῳ ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα,
Νέος ἐνιαυτὸς τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου ἄρχεται, καὶ ἡμεῖς οἱ ἀποτελοῦντες τὸ μικρὸν ποίμνιον τοῦ Χριστοῦ, ἐπικαλούμεθα τὴν ἄνωθεν ἐνδυνάμωσιν διὰ τὴν ἀντιμετώπισιν τῶν ποικίλλων δυσχερειῶν τῆς καθημερινότητός μας. Ἅπασα ἡ διάρκεια τοῦ βίου τούτου εἶναι μία συνεχὴς δοκιμασία, ἡμεῖς δὲ ἅπαντες καλούμεθα νὰ ἀσκηθῶμεν εἰς τὴν ὑπομονήν, εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον, ἀποδεικνύοντες τὴν πίστιν ἡμῶν ἐκ τῶν ἔργων μας καὶ διατηροῦντες τὴν ἐλπίδα τῆς οὐρανίου Βασιλείας ἄσβεστον.
Παρηγορίαν μεγίστην ἀποτελεῖ κατὰ τὴν παροῦσαν καμπὴν τοῦ χρόνου, ἡ ἐνδυνάμωσις τοῦ μετώπου τῶν ἀγωνιζομένων τὸν καλόν Ἀγῶνα ὑπὲρ τῆς πατρώας Πίστεως, διὰ τῆς εὐλογημένης Ἑνώσεως τῆς πρώην Ἐκκλησιαστικῆς Κοινότητος τῶν Ἐνισταμένων εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν τῆς Ἑλλάδος. Ἡ ἑνότης ἐπετεύχθη ἐπὶ τῇ βάσει τῆς Ἀληθείας, διακηρυχθείσης εἰς τὸ κοινὸν Ἐκκλησιολογικὸν κείμενον: «Ἡ Γνησία Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἔναντι τῆς Αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ - Θέματα Δογματικὰ καὶ Κανονικά».
Ἤδη ἡ Ἀποστασία τῶν Οἰκουμενιστῶν γίνεται ἔτι ἐμφανεστέρα. Εἰς τὸν Πατριαρχικὸν Ναὸν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐγένετο προσφάτως δεκτὸς μὲ τιμὰς ὁ Πάπας τῆς Ρώμης, ὅστις ἐμνημονεύθη ὑπὸ τοῦ πατριαρχικοῦ διακόνου ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος! Τὸ αὐτὸ εἶχε συμβῆ καὶ κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν τοῦ προηγουμένου Πάπα εἰς τὸ Φανάριον τὸ 2006 καὶ ἤδη καθιεροῦται ὑπὸ τῶν Οἰκουμενιστῶν μία ἰδία παράδοσις. Παράδοσις ὄχι ἱερά, ἀλλ’ οἰκουμενιστική, τὴν ὁποίαν καθιέρωσαν οἱ ἀποκληθέντες ἐντὸς τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ ὑπὸ τοῦ κ. Βαρθολομαίου, ὡς «ἐμπνευσμένοι ἡγέται» Πατριάρχης Ἀθηναγόρας καὶ Πάπας Παῦλος ὁ ΣΤ’, δι’ ἑνὸς τελετουργικοῦ ἐμπλουτιζομένου συνεχῶς, μέχρι τὴν ἐπίτευξιν τῆς πλήρους συλλειτουργίας. Τὴν ὁδὸν τῶν Οἰκουμενιστῶν ἐκείνων ἡγετῶν, καυχόμενος ὁ νῦν κατέχων τὸν θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως , ἐξεφώνησεν ὅτι: «ἠκολούθησαν ἔκτοτε καὶ ἀκολουθοῦν πάντες οἱ διάδοχοι» αὐτῶν, καθιερώσαντες τὸν «διάλογον τῆς ἀγάπης», «(...)διάλογον μεταξὺ ἀδελφῶν καὶ οὐχί, ὡς ἄλλοτε, ἀντιπάλων, ἐν εἰλικρινείᾳ ὀρθοτομούντων τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, ἀλλὰ καὶ σεβομένων ἀλλήλους ὡς ἀδελφούς». Πλήν, ἐὰν οἱ Πάπαι καὶ οἱ Πατριάρχαι τῶν ἐσχάτων χρόνων ὀρθοτομοῦν τὸν λόγον τῆς ἀληθείας, εἰς τί ἀποβλέπει ὁ Διάλογος; Ἐκ τούτου ἀποδεικνύεται, ὅτι δὲν θεωροῦν ὅτι ἔχουν μεταξύ των διαφοράς, ἀλλά διαλέγονται καὶ συναντῶνται διὰ νὰ καταστήσουν φανερὰν τὴν ἤδη μεταξύ των γενομένην οἰκουμενιστικὴν καὶ συγκρητιστικὴν ἕνωσιν.
Καὶ ἐνῷ οἱ Καινοτόμοι προκόπτουν συνεχῶς ἐπὶ τὰ χείρῳ, εἰς ἡμᾶς ἐλπίδα σταθερὰν ἐμπνέει ἡ διαπίστωσις τῆς Ἁγιότητος πεντάδος νεοφανῶν Ἁγίων τῆς ἐν Ἑλλάδι Γνησίας Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, κατὰ τὴν Ἱερὰν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας τοῦ παρελθόντος Σεπτεμβρίου. Εὐλπιστῶμεν, ὅτι οἱ Ὅσιοι Πατέρες Παρθένιος καὶ Παχώμιος οἱ Χῖοι καὶ Ἱερώνυμος ὁ ἐν Αἰγίνῃ, καθὼς καὶ οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Ἀκατερίνῃ ἡ ἐν Μάνδρᾳ καὶ Ἰωσὴφ ἐκ Δεσφίνης, πρεσβεύουν ὑπὲρ ἡμῶν πρὸς Κύριον καὶ εἶναι συμπαραστάται εἰς τὸν ἀγῶνα τῆς ἐπὶ γῆς στρατευομένης Ἐκκλησίας.
Αὐτῶν ταῖς ἁγίαις Πρεσβείαις, εὐχόμεθα εἰς ἅπαντας -Κλῆρον καὶ Λαὸν- ὅπως διανύσωμεν τὸ νέον ἔτος, ὡς καὶ ἅπαντα τὸν βίον ἡμῶν, ἐν μετανοίᾳ, ἐξομολογήσει καὶ ἐργασίᾳ τῶν ἐντολῶν τοῦ Κυρίου.
Εὐτυχὲς καὶ καρποφόρον πνευματικῶς τὸν νέον ἔτος 2015!
Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος
† Ὁ Ἀθηνῶν Καλλίνικος