Ἀριθμός Πρωτ. γ - 1830
Ἐν Ἀθήναις, 23 - 11 / 6 – 12 – 2013
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
Πρὸς ἅπαντα τὸν κλῆρον καὶ τὸν λαόν τῆς Ἐπικρατείας
Ἀγαπητὰ τέκνα τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ,
Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., κατὰ τὴν Συνεδρίαν τῆς 10/23 Ὀκτωβρίου 2013, συνεζήτησε τὸ θέμα τῶν ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν προβαλλομένων ψευδοαγίων τῶν Οἰκουμενιστῶν καὶ τοῦ κινδύνου παραπλανήσεως τῶν πιστῶν ἐκ τῆς συστηματικῆς προπαγάνδας. Διὰ τὸν λόγον αὐτόν, ἐφιστῶμεν τὴν προσοχὴν εἰς ἅπαντα τὸν κλῆρον καὶ τὸν λαὸν τῆς ἀκαινοτομήτου Ἐκκλησίας, διὰ νὰ μὴ πίπτουν θύματα τῆς τοιαύτης προπαγάνδας. Οὐδεὶς τελευτήσας ἐν τῷ σχίσματι καὶ κοινωνῶν ἐν τῇ αἱρέσει τοῦ Οἰκουμενισμοῦ δύναται νὰ τιμηθῇ ὡς ἅγιος ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας. Δὲν πληροῦν τὰ κριτήρια τῆς ἁγιότητος τὰ ὁποῖα ἀνέκαθε ἐδέχετο ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ.
Ἀσφαλῶς, τὸ ἐσβεσμένον πλέον Φανάριον ἀνακηρύσσει συνεχῶς ὡς ἁγίους πολλούς νεοφανεῖς γέροντας, προκειμένου νὰ κατωχυρώσῃ τὴν πλάνην ὅτι δύνανται καὶ οἱ κοινωνοῦντες μετὰ τῶν Οἰκουμενιστῶν νὰ ἁγιάζουν καὶ νὰ καθίστανται παραδείγματα πρὸς μίμησιν, ὁπότε οὐδεὶς λόγος ὑπάρχει πρὸς ἀποτείχισιν τῶν ἀντιτιθεμένων εἰς τὴν αἵρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Διὰ νὰ γίνῃ πλέον εὔπεπτος ἀπὸ κοινόν ἡ ἀντίληψις αὕτη, συναναμιγνύειν κατὰ τὰς συνοδικάς των πράξεις ἀνακηρύξεως ἁγίων, ὁμοῦ μετὰ τῶν ψευδῶν ἁγίων τῶν ἐσχάτων χρόνων καὶ ἀληθεῖς Ἁγίους παρελθόντων αἰώνων, ὅπως τὸν Ἅγιον Νικόδημον τὸν Ἁγιορείτην καὶ τὸν Ἅγιον Κοσμᾶν τὸν Αἰτωλόν. Ἡμεῖς ὅμως, διαχωρίζοντες ὀρθῶς τὸ ἀγαθὸν ἐκ τοῦ πονηροῦ, τοὺς μέν παλαιούς καὶ ὄντως ἁγίους δεχόμεθα καὶ δίχως τὰς πατριαρχικάς των ἀποφάσεις, τοὺς δὲ νεοφανεῖς γέροντας ἀπορρίπτομεν. Εὑχόμεθα νὰ ἔχουν εἰσέλθει εἰς τὸν Παράδεισσον, ἀλλὰ δὲν ἀποτελοῦν ὑποδείγματα πρὸς μίμησιν ἀπὸ τοὺς πιστούς.
Τὸ αὐτό ἰσχύει καὶ διὰ τοὺς ἀνακηρυττομένους ὡς ἁγίους νεοφανεῖς γέροντας ἀπὸ τὰ λοιπά Πατριαρχεῖα τὰ ἐξ ἴσου βαρυνόμενα διὰ τῆς Οἰκουμενιστικῆς πλάνη ςἢ καὶ τῆς Σεργιανιστικῆς, ὅπως τὸ Πατριαρχεῖον Μόσχας. Ὅθεν προσκηνυματικά ταξίδια καὶ ἐνοριακαί ἐκδρομαί διά προσκήνυσιν λειψάνων τοιούτων νεοφανῶν ψεοδοαγίων δὲν ἐπιτρέπονται, ὅπως οὔτε καὶ ἡ κατ’ ιδίαν τιμή αὐτῶν ὡς πραγματικῶν Ἁγίων διὰ τῆς ἱστορήσεως εἰκόνων καὶ τελέσεως ἀκολουθιῶν δι’ αὐτούς.
Ἅγιαι μορφαὶ ὑπῆρξαν κατὰ τὰς τελευταίας δεκαετίας, ἀλλ’ ὅσοι ἡγίασαν ἀνῆκον εἰς τὰς τάξεις τῶν ἀγωνιζομένων ἐναντίον τῶν τῆς καινοτομίας τοῦ παπικοῦ ἑορτολογίου καὶ τῆς αἱρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ. Περὶ αὐτῶν, θὰ ὑπάρξῃ προσεχῶς καὶ Συνοδικὴ ἀπόφασις τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐπὶ τούτοις εὐχόμεθα ὅπως διέλθητε πάντες τὴν περίοδον τῆς νηστείας τῶν Χριστουγέννων ἐν κατανύξει καὶ προσευχῇ.
Ἐντολῇ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου
Ὁ Ἀρχιγραμματεύς
† Ὁ Μαραθῶνος Φώτιος