Ὁ ΠΑΡΕΛΘΩΝ 20ὸς αἰῶνας ἦταν καθοριστικὸς γιὰ τὴν ἀνθρωπότητα. Συνέβησαν τεράστιες ἀλλαγὲς σὲ ὅλα τὰ ἐπίπεδα τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου, εἴχαμε ἁλματώδεις προόδους στὴν ἐπιστήμη, ἀλλὰ εἴχαμε καὶ δύο Παγκοσμίους Πολέμους, ποὺ αἱματοκύλισαν τὴν ἀνθρωπότητα, ὅπως καὶ ἐπαναστάσεις, ποὺ ἐπέφεραν βίαιες ἀλλαγές.
Οἱ παραδοσιακὰ Ὀρθόδοξοι Χριστιανικοὶ λαοὶ βρέθηκαν στὴν δίνη κοσμογονικῶν συμβάντων, τὰ ὁποῖα τοὺς ἀνάγκασαν ἀκόμη καὶ νὰ ἐκπατρισθοῦν καὶ νὰ ξενιτευθοῦν. Ἡ μετανάστευσί τους σὲ νέες καὶ ἄγνωστες χῶρες δὲν συνέβη μόνον ἐξ αἰτίας τῶν κοινωνικῶν προκλήσεων γιὰ εὕρεσι ἐργασίας καὶ ἀναζήτησι καλυτέρων συνθηκῶν ζωῆς, ἀλλὰ καὶ γιὰ νὰ διαφυλάξουν τὴν πίστι τους καὶ τὴν πνευματική τους ταυτότητα, ἐξ αἰτίας θρησκευτικοῦ διωγμοῦ καὶ κατατρεγμοῦ. Ἀναρίθμητοι ἀπὸ αὐτοὺς σφράγισαν τὴν μαρτυρία τους μὲ τὸ Μαρτύριο τοῦ αἵματος. Πολλὲς χιλιάδες ἤ καὶ ἑκατομμύρια ἄλλων ἀγωνίσθηκαν στὸν στίβο τοῦ ἀναιμάκτου Μαρτυρίου τῆς Συνειδήσεως.
Κάποιοι, ὡς ἐκλεκτὲς ψυχές, ὡμολόγησαν τὸν Κύριο καὶ ὑπέστησαν διώξεις, ἀντιμετωπίζοντας νικηφόρως διαφόρους πειρασμούς, ὡς Μάρτυρες τῇ προαιρέσει, ὡς Ὁμολογητὲς καὶ ὡς εὐαρεστήσαντες στὸν Σωτῆρα Χριστὸ κάτω ἀπὸ ὅποιες συνθῆκες ἐπέτρεψε ἡ πολύσοφη Πρόνοιά Του νὰ βρεθοῦν.
Ἕνας πολυτάλαντος ἐκλεκτὸς δοῦλος τοῦ Θεοῦ ἦταν ὁ Ἅγιος Μητροπολίτης Φιλάρετος, τοῦ ὁποίου τὸν κατὰ πλάτος Βίο καὶ ἀντιπροσωπευτικὰ Θαύ- ματα παρουσιάζουμε στὸ ταπεινὸ αὐτὸ βιβλίο γιὰ πρώτη φορὰ στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, ὅπως ἐπίσης, ἐν Παραρτήματι, καὶ κάποια ἐνδεικτικὰ Κείμενά του.
Γόνος τῆς Ρωσικῆς γῆς, στὶς ἀρχὲς τοῦ 20οῦ αἰ., ἔζησε σὲ διάφορα μέρη τοῦ κόσμου, στὴν Σιβηρία, στὴν Μαντζουρία τῆς Ἄπω Ἀνατολῆς, στὴν Αὐστρα- λία, στὴν Ἀμερική, στὴν Εὐρώπη, σχεδὸν σὲ ὅλο τὸν κόσμο. Φορέας τῆς Εὐαγγελικῆς, Ἀποστολικῆς καὶ Πατερικῆς ζωῆς, διδαχῆς καὶ παραδόσεως, ἀνεδείχθη «Χριστοῦ εὐωδία» (Β’ Κορ. β’ 15) ὅπου καὶ ἄν ἔζησε, ἀπὸ ὅπου καὶ ἄν διῆλθε.
Βασανίσθηκε γιὰ τὸ Ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, ἀλλὰ ὁ Ἀρχηγὸς τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου τὸν διε- φύλαξε, γιὰ νὰ κατασταθῆ Ποιμένας τῶν λογικῶν Αὐτοῦ προβάτων, ἕνας Ἱεράρχης παγκοσμίου ἐμβε- λείας· ἡ Μαρτυρία του ἦταν μαρτυρία Ζωῆς καὶ Ἀλη- θείας. Κατεῖχε πραγματικὰ τὸ χαρισματικὸ «Πρωτεῖον τῆς Ἀληθείας» στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία στὸ δεύτερο ἥμισυ τοῦ ταραγμένου 20οῦ αἰ. καὶ κατὰ τὸ παράδειγμα τῶν μεγάλων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας, αὐτός, ἕνας σύγχρονος Πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ἐφάμιλλος κατὰ πάντα τῶν παλαιῶν, διεκήρυξε τὴν μοναδικότητα καὶ ἀποκλειστικότητα τῆς Ὀρθοδοξίας, μὲ σταθερότητα καὶ ἀποφασιστικότητα, χωρὶς ὑπερβολές. Καὶ αὐτὸ τὸ ἔκανε ὅταν ὑπῆρχε ἡ ἄμεση καὶ ἀπόλυτη ἀνάγκη, γιὰ νὰ ἀποτελέση τὸ ἀνάχωμα καὶ τὸν φραγμό, τότε ποὺ ἡ αἵρεσις τοῦ Οἰκουμενισμοῦ κηρύχθηκε καὶ ἐπιβλήθηκε ἐπισή- μως καὶ ἐξαπλώθηκε παγκοσμίως, ἀπὸ τὸ 1965 καὶ ἑξῆς, ἐνʼ ὅσῳ αὐτὴ πλέον εἰσήρχετο στὴν τελική της εὐθεῖα.
Ὁ μακάριος Φιλάρετος διατελῶν σὲ κοινωνία μὲ τὸν Δεσπότη Χριστό, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, δὲν ἐδίδασκε καὶ φρονοῦσε τὰ δικά του θεωρήματα, ἀλλʼ ὅσα διέτασσε καὶ παρέδιδε ὁ Ἀποστέλλων, ὁ μόνος πραγματικὸς Καθηγητὴς καὶ Διδάσκαλος τῶν ἀνθρώπων. «Ἀποστόλου γὰρ ἀξίωμα, μηδὲν οἴκοθεν ἐπεισάγειν», βεβαιώνει ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος. Καὶ αὐτὸς τίμησε τὸ ἀποστολικὸ ἀξίωμα, ποὺ ἔφερε, χωρὶς νὰ εἰσάγη τίποτε ἰδικό του, χωρὶς νὰ παρεκκλίνη ἀπὸ τὸν κανόνα τῆς Πίστεως.
Ὁ ὄντως φίλος τῆς ἀρετῆς ἱερὸς Φιλάρετος, ὁ καὶ γνήσιος τῆς Ἀληθείας ἐραστής, ἀντιτάχθηκε κατὰ τῆς πλάνης ὡς ὁ Δαυῒδ στὸν Γολιάθ, ὅπως ὁ Μάρτυς Νέστωρ στὸν Λιαῖο, σὰν νέος Ἅγιος Μᾶρκος Εὐγενικὸς ἐνάντια στὴν πολύτροπη Αἵρεσι.
Καὶ νίκησε, ἐπισφραγίσας τὸν Ἀγῶνα του μὲ τὸ θαυμαστὸ παράδειγμά του, μὲ τὰ ἐξαίρετα γραπτά του, μὲ τὰ ἐξαίσια Θαύματά του, μὲ τὸ θαυματουργὸ ἄφθαρτο ἱερὸ Λείψανό του, μὲ τὴν ζωοποιὸ καὶ ζωογόνο Παρακαταθήκη του.
Ὁ ἐκτενὴς Βίος του, τὸν ὁποῖον φιλοτεχνήσαμε ἀτέχνως, διʼ εὐχῶν του, ἀποτελεῖ τὴν ἐλάχιστη ἔνδειξι τιμῆς, σεβασμοῦ καὶ ἀγάπης στὴν Ἁγιότητά του, ὡς καὶ ὁλόκαρδη ἀποδοχὴ τῆς Μαρτυρίας καὶ Κληρονομίας του.
Εἴθε νὰ συμβάλη στὴν διάδοσι τῆς Μνήμης του καὶ στὴν υἱοθέτησι τοῦ Μηνύματός του ἀπὸ ὅσο τὸ δυνατὸν περισσοτέρους καλοπροαιρέτους ἀναγνῶστες! Αὐτὴ θὰ εἶναι ἡ μεγαλύτερη ἐπιτυχία τοῦ ἔργου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ ἡ εὐχὴ καὶ χαρά μας.
Κυριακὴ τοῦ Θωμᾶ 2015
† Γ.Κλ.