Tὴν Τρίτη, 8/21-7-2020, μνήµη τοῦ Ἁγίου Μεγαλοµάρτυρος Προκοπίου, ἐτελέσθη ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία τοῦ Ἀειµνήστου Ἐπισκόπου Μακαριουπόλεως Ἰωάννου στὸν Καθεδρικὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων Θεοστέπτων Βασιλέων καὶ Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης τῆς Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς Στοκχόλµης, στὸ Βάμπεργκ.
Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ὠρωποῦ καὶ Φυλῆς κ. Κυπριανὸς καὶ Tοποτηρητὴς τῆς Ἱερᾶς Ἐπισκοπῆς Στοκχόλµης, μόλις πληροφορήθηκε τὴν κοίμηση τοῦ ἀειμνήστου Ἐπισκόπου Ἰωάννου, προσεκάλεσε τὸν Θεοφιλ. Ἐπίσκοπο Μεθώνης κ. Ἀμβρόσιο νὰ τὸν συνοδεύση γιὰ τὴν Ἐξόδιο Ἀκολουθία αὐτοῦ, ἐφ΄ ὅσον ὁ Θεοφιλέστατος εἶχε ἀπὸ παλαιὰ ἐργασθεῖ γιὰ τὴν στήριξη τοῦ μικροῦ Ποιμνίου μας στὴν Σουηδία. Μία μικρὴ ὁμάδα ἐξ Ἑλλάδος συνόδευσε τοὺς Ἀρχιερεῖς στὴν ἱερὰ αὐτὴ ἀποστολή.
Πρὸ τῆς Ἐξοδίου Ἀκολουθίας τελέσθηκε ἡ Θεία Λειτουργία ἀπὸ τὸν Θεοφ. Ἐπίσκοπο Μεθώνης κ. Ἀμβρόσιο. Ἐν συνεχείᾳ ἐψάλη ἡ Ἐξόδιος Ἀκολουθία εἰς Μεγαλόσχηµον Μοναχόν. Προΐστατο ὁ Σεβασµ. κ. Κυπριανὸς καὶ ἔλαβαν µέρος ὁ Θεοφ. κ. Ἀµβρόσιος, οἱ Αἰδεσιμ. π. Ἀνδρέας Ὄκερστρομ καὶ π. Στέφανος Γιάρπενμπεργκ καὶ ὁ Ἱεροδιάκονος Θεοχάρης.
Παρέστησαν ἐπίσης ἡ σεβαστὴ Γερόντισσα Μαγδαληνὴ Μοναχή, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς τῆς Ἁγίας Φιλοθέης τῆς Ἀθηναίας, εἰς Βίλμπεργκα ὡς καὶ πολλοὶ πιστοί.
Σὲ ὅλους ὁ ἀείµνηστος Ἐπίσκοπος Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος συνήθιζε νὰ ἐπισκέπτεται κάθε χρόνο τὴν Ἑλλάδα μέχρι τὸ 2011, ἦταν λίαν σεβαστὸς καὶ ἀγαπητός. Εἶχε καταστήσει τὸ Ἐπισκοπεῖο ἕνα λιμάνι παραμυθίας, κατηχήσεως, ὡς καὶ ὑλικῆς καὶ πνευματικῆς ἐνισχύσεως γιὰ πολλές ψυχές, οἱ ὁποῖες προσῆλθαν εὐγνωμόνως νὰ ἀσπασθοῦν τὸ ἱερὸ σκήνωμά του καὶ νὰ συμπροσευχηθοῦν γιὰ τὴν αἰώνια ἀνάπαυσή του. Ἡ Ἀκολουθία ἐψάλη στὰ ἑλληνικά, ἀγγλικά, σουηδικὰ καὶ ρωσικά.
Οἱ ἅγιοι Ἀρχιερεῖς ἐδιάβασαν τὶς μεγάλες συγχωρητικὲς εὐχὲς καὶ μίλησαν καὶ οἱ δύο γιὰ τὰ χάρισματα καὶ τὴν παρακαταθήκη τοῦ ἀειμνήστου Ἐπισκόπου Ἰωάννου, ὑπογραμμίσαντες ἀμφότεροι τὰ σημεῖα τῆς εὐαρεσκείας τοῦ Θεοῦ στὸν πιστὸ δοῦλο Του, τὸν ἀναστάσιμο χαρακτῆρα τῆς Ἀκολουθίας καὶ τὴν ἐναργῆ αἴηθηση, ὅτι γιὰ τὸν ἀείμνηστο Ἐπίσκοπο δὲν ὑφίσταται θάνατος, ἀλλὰ μετάβασις ἐκ τῶν προσκαίρων εἰς τὴν αἰώνια ἕνωση μὲ τὸν Χριστόν μας.
Ἐν συνεχείᾳ, τὸ σκήνωµα τοῦ ἀειµνήστου µετεφέρθη µέχρι τὸ μνῆμα, ἔξωθεν τῆς κόγχης τοῦ Ἱεροῦ τοῦ Ναοῦ, κατόπιν εἰδικῆς κρατικῆς ἄδειας, ἡ ὁποία θαυματουργικῶς εἶχε ἐπιτευχθεῖ πρὸ ἐτῶν.
Βιογραφικόν
Ὁ Επίσκοπος Μακαριουπόλεως Ἰωάννης γεννήθηκε στὸ Ρόττερνταμ τῆς ̔Ολλανδίας τὸ 1930 ἀπὸ οἰκογένεια ποὺ ἀνῆκε ὁμολογιακῶς στὴν Μεταρρύθμιση. Στὰ γυμνασιακά του ἔτη μετεστράφη στὸν Παπισμὸ καὶ τὸ 1949 εἰσῆλθε ὡς δόκιμος σὲ παπικὴ Μονή. ̓Εκεῖ ἔλαβε θρησκευτικὴ παιδεία, ἐπιδόθηκε δὲ περαιτέρω στὴν ἐνασχόληση μὲ τὶς Καλὲς Τέχνες μὲ σπουδὲς στὸ Παρίσι, ἐνῶ ἀργότερα εἰδικεύθηκε ὡς συντηρητὴς ἔργων τέχνης. ̔Η ἐνασχόλησίς του αὐτὴ τὸν ἔφερε σὲ σχέση καὶ γνωριμία μὲ τὴν ̓Ορθόδοξη Εἰκονογραφία καὶ ἐν συνεχείᾳ μὲ τὴν ̓Ορθόδοξη Πίστη.
Τὸ 1965 ἐγκατέλειψε τὸν Παπισμὸ καὶ ἐγκαταστάθηκε στὴν Σουηδία, ὅπου τὸ ἑπόμενο ἔτος νυμφεύθηκε τὴν σύζυγό του Μόνικα (Γιόχανσον), μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησε δύο τέκνα, τὸν ̓Ανδρέα καὶ τὴν Καικιλία.
Τὸ 1973 ὅλη ἡ οἰκογένεια μετεστράφη πλέον στὴν ̓Ορθοδοξία καὶ τὸ 1976 ὁ μακαριστὸς ̓Ιωάννης χειροτονήθηκε Διάκονος, τὸ δὲ ἑπόμενο ἔτος Πρεσβύτερος στὴν ̓Αμερική, στὴν Δικαιοδοσία τῆς λεγομένης «Ελευθέρας Σερβικῆς ̓Εκκλησίας», προκειμένου νὰ ἐξυπηρετήση τὶς ἀνάγκες ̓Ενοριῶν τῆς Δικαιοδοσίας αὐτῆς στὶς πόλεις Στοκχόλμη καὶ Μάλμοε τῆς Σουηδίας. Λίγο ἀργότερα ἔλαβε καὶ τὸ ὀφφίκιον τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου.
Τὸ 1985 ὁ π. ̓Ιωάννης προσεχώρησε στὴν νεο-ιδρυθεῖσα τότε ̔Ιεραποστολὴ τῆς ̔Ἐκκλησίας μας στὴν Σουηδία ὑπὸ τὴν καθοδήγηση τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου Κυπριανοῦ (+2013). Ἔκτοτε τὸ ποιμαντικὸ καὶ ἱεραποστολικό του ἔργο εὐλογήθηκε κατὰ ἕναν ἰδιαίτερο τρόπο καὶ ἀπέδωσε πλουσίους καρπούς: πολλοὶ Λουθηρανοὶ μετεστράφησαν στὴν ̓Ορθοδοξία καὶ ἐβαπτίσθησαν κατόπιν ἐπιμόνου προετοιμασίας καὶ Κατηχήσεως, ἡ μαρτυρία τῆς Πίστεώς μας ἔγινε γνωστὴ ἀκόμη καὶ σὲ Σχολεῖα καὶ ̓Ανώτερα ἐκπαιδευτικὰ ἱδρύματα τῆς Σουηδίας διὰ τῆς διδασκαλίας τῆς ̓Ορθοδόξου Εἰκονογραφίας, πολλοὶ μετανάστες διαφόρων ἐθνοτήτων βρῆκαν κοντά του πνευματικὴ καὶ ὑλικὴ βοήθεια καὶ καθοδήγηση, ὁ ̔Ιερὸς Ναὸς τῶν ̔Αγίων Κωνσταντίνου καὶ ̔Ελένης στὸ Βάμπεργκ τῆς Στοκχόλμης ἀνακαινίσθηκε ἐκ βάθρων καὶ ἁγιογραφήθηκε κ.ἄ.
Τὸ 1988 ἡ θυγατέρα του Καικιλία εἰσῆλθε στὴν ̔Ιερὰ Γυναικεία Μονή μας τῆς ̔Αγίας ̓Ελισάβετ στὴν ῎Ετνα Καλιφορνίας τῶν Η.Π.Α., ὅπου ἔγινε Μοναχὴ μὲ τὸ ὄνομα ̓Ιουστῖνα.
Τὸ 1990 τοῦ ἀπενεμήθη τὸ Δίπλωμα τοῦ Κέντρου ̓Ορθοδόξων Παραδοσιακῶν Σπουδῶν τῆς ῎Ετνας Καλιφορνίας, κατόπιν ὑποβολῆς τῆς ἐργασίας του « ̔Η ̔Ιστορία καὶ ἡ ̓Ιδέα τῆς ̔Ιερᾶς Εἰκόνος στὴν ̓Ορθόδοξη ̓Εκκλησία». ̔Η Πρεσβυτέρα του Μόνικα, ἡ ὁποία πάντοτε τοῦ συμπαρεστέκετο καὶ τὸν βοηθοῦσε στὸ ἔργο του μὲ θυσιαστικὴ προθυμία, λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν πρόωρη κοίμησή της στὶς ἀρχὲς τοῦ 1999 ἐξ αἰτίας βαρειᾶς καὶ ἀνιάτου ἀσθενείας, ἐκάρη κατὰ τὴν ἐπιθυμία της Μοναχὴ μὲ τὸ ὄνομα Παρθενία. ̔Ο π. ̓Ιωάννης, κατόπιν αὐτοῦ, ἐκάρη Μοναχὸς στὴν ̔Ιερὰ Μονὴ τῶν Ἁγίων Κυπριανοῦ καὶ Ἰουστίνης Φυλῆς τὴν 19.4.1999 καὶ τὴν 23.4.1999 τοῦ ἀπενεμήθη τὸ ὀφφίκιον τοῦ ̓Αρχιμανδρίτου. Κατὰ δὲ τὴν πολυαρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς τῆς Τυρινῆς, 28.2.2000 ἐκ.ἡμ., τελέσθηκε ἡ εἰς ̓Επίσκοπον χειροτονία του στὴν Μονὴ τῆς Μετανοίας του.
Τὸ 2011 μετὰ ἀπὸ ἐγκεφαλικὸ ἐπεισόδιο, ἔμεινε πλέον κλινήρης στὸ κατάλυμά του παραπλεύρως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, γαλήνιος, μὲ θαυμαστὴν ὑπομονὴν στοὺς πόνους τῆς ἀσθενείας καὶ τῆς ἀκινησίας, δοξολογῶν τὸν Θεόν, ἐνισχύων καὶ παρηγορῶν τοὺς πιστούς, οἱ ὁποῖοι συνέχιζαν νὰ τὸν ἐπισκέπντονται, γιὰ νὰ ἐξομολογηθοῦν, νὰ συμβουλευθοῦν καὶ νὰ ἐπικαλεσθοῦν τὶς πατρικές του εὐχές.
Τὸ Σάββατο, 5/18.7.2020, τὸ πρωΐ ἀπῆλθε εἰρηνικῶς ἡ ψυχή του πρὸς τὰ οὐράνια.
Ἰωάννου τοῦ ἀειμνήστου
Ἐπισκόπου Μακαριουπόλεως
αἰωνία ἡ μνήμη!