Ἐκοιμήθη ἐν Κυρίω ὁ ἐπὶ σειρὰ ἐτῶν διακονήσας ὡς πρωτοψάλτης τὰ ἱερὰ ἀναλόγια τῆς Ἐκκλησίας μας Μιχαὴλ Μίμαρος.

Ὁ Μιχαὴλ Μίμαρος, γεννήθηκε στην Πιραμὰ Χίου ἀπό τόν Γεώργιο και τήν Μαρία Μιμάρου (ἀπ’ ὅπου καταγόταν καὶ ὁ Ἅγιος Παχώμιος ὁ Χίος) τὸ 1932. Ἔμαθε τὰ ἐγκύκλια γράμματα στὴν γενέτειρά του καὶ ἐν συνεχείᾳ σὲ ἡλικία 15 ἐτῶν μετώκησε στὴν Ἀθήνα. Ἐκεῖ σπούδασε τὴν ψαλτικὴ τέχνη κοντὰ στὸν Κωνσταντινουπολίτη Μουσικοδιδάσκαλο Θεοδόσιο Γεωργιάδη. Ἀναγνώστης χειροθετήθηκε ἀπὸ τὸν Μακαριστὸ Πρωθιεράρχη πρ. Φλωρίνης Χρυσόστομο τὸν ὁποῖον καὶ ὑπηρέτησε ὡς ἱεροψάλτης μέχρι τὸ τέλος τῆς ζωῆς τοῦ (+1955).

Τὸ 1966 νυμφεύθηκε τὴν Σταματία Κριτάκη, θυγατέρα τοῦ π. Στεφάνου Κριτάκη (ἐφημερίου Παρθενῶνος Ἁγίου Κωνσταντίνου Χίου) μὲ τὴν ὁποία ἀπέκτησε δύο κόρες, τὴν Μαρία καὶ τὴν Καλλιόπη.

Ὡς ἱεροψάλτης τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος μᾶς ἔψαλλε σὲ πολλὲς ἱερὲς ἀγρυπνίες καὶ πανηγύρεις καὶ ὑπηρέτησε ὡς πρωτοψάλτης τὸ ἱερὸ ἀναλόγιο σὲ διαφόρους ἱεροὺς Ναοὺς τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐνδεικτικὰ ἀναφέρονται οἱ ἑξῆς:

 

• Ἁγίας Τριάδος Ἰλισίων (ἐφημερεύοντος τοῦ π. Ἀκακίου Παππὰ μετέπειτα Ἐπισκόπου Διαυλείας).

• Εὐαγγελισμοῦ Θεοτόκου Μανιάτικων Πειραιῶς (ἐφημερεύοντός του τότε Ἀρχιμανδρίτου π. Καλλιοπίου, μετέπειτα Μητροπολίτου Πενταπόλεως).

• Ἁγίων Πατέρων Παιανίας (ἐφημερεύοντος τοῦ π. Νικολάου Καλοσκάμη ὁ ὁποῖος ὑπῆρξε καὶ πνευματικός του πατέρας).

• Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Δήμου Ἁγίας Βαρβάρας.

• Κοιμήσεως Θεοτόκου Πειραιῶς.

• Κοιμήσεως Θεοτόκου Τσακοῦ Ἁγ. Παρασκευῆς.

• Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος Γλυκῶν Νερῶν (Μητροπολίτου Ἁττικῆς κυροῦ Ἀντωνίου).

• Ι.Μ. Ἁγ. Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου Καρελᾶ.

• Ἁγ. Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου Δάφνης (ἐφημερεύοντος τοῦ π. Κωνσταντίνου Παπαντωνίου).

Εἰς τὴν ἐνορίαν αὐτὴν μὲ εὐχὴ τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου ὑπηρέτησε καὶ ὡς ἐπίτροπος καὶ παρέδωσε μαθήματα ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς στοὺς νέους της ἐνορίας οἱ ὁποῖοι καὶ τόν διαδέχθηκαν ἀργότερα στὸ ἱερὸ ἀναλόγιο.

• Ἁγ. Νικολάου Χαϊδαρίου (ἐφημερεύοντος τοῦ π. Ἀζαρία Ὠρωλογᾶ).

• Ἁγ. Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου ὁδοῦ Θηβῶν (ἐφημερέυοντος τοῦ π. Ἰωάννου Μουρίκη).

• Εὐαγγελισμοῦ Θεοτόκου Πειραιῶς. (ἐφημερεύοντος τοῦ Ἀρχιμανδρίτου π. Γρηγορίου Ταυλαρίου).

Ὁ Μιχαὴλ Μίμαρος ὑπηρέτησε τὴν Ἐκκλησία μας καὶ ὡς ὑπάλληλος τῶν Γραφείων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου καὶ τοῦ Γενικοῦ Ταμείου. Ὑπῆρξε ἀγωνιστής, ἰδεολόγος, θερμὸς ὑπέρμαχος τῶν πατρώων παραδόσεων καὶ καλλίφωνος ἱεροψάλτης, ἄριστος γνώστης τῆς αὐθεντικῆς Ἐκκλησιαστικῆς Μουσικῆς καὶ τοῦ Τυπικοῦ της. Μὲ σεβασμὸ στοὺς Ἀρχιερεῖς καὶ τὸν ἱερὸ Κλῆρο ἐν γένει, ὑπηρέτησε θεσμοὺς καὶ ὄχι πρόσωπα, χωρὶς νὰ διστάζει νὰ λέει τὴν ἀλήθεια καί χωρὶς νὰ ὑπολογίζει τὸ προσωπικὸ κόστος. Στυλίτευε τὰ «κακῶς κείμενα» τῆς ἐποχῆς του, ἔχοντας πάντα ὡς γνώμονα τὸ συμφέρον τῆς Ἐκκλησίας.

Ὑπηρετῶντας τὸ ἱερὸ ἀναλόγιο μεταλαμπάδευσε τὴν ψαλτικὴ τέχνη σὲ ἀρκετοὺς νέους καὶ ἐπάνδρωσε τὰ ἱερὰ ἀναλόγια τῶν Ἱερῶν Ναῶν τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ὁ ἀγαπητός μας Δάσκαλος Μιχαὴλ Μίμαρος, ἀγάπησε εἰλικρινὰ τὴν Ἐκκλησία μας καὶ τὸν ἱερὸ Ἀγώνα ὑπὲρ τῶν Πατρώων Παραδόσεων. Τὴν ὑπηρέτησε μὲ ὅλες του τὶς δυνάμεις ὡς λαϊκὸς καὶ ἀποτελεῖ παράδειγμα πρὸς μίμησιν καὶ γιὰ τὰ νεότερα λαϊκὰ μέλη Της, διότι ὅταν θέλει κανεὶς νὰ εἶναι γνήσιο τέκνο τῆς Ἐκκησίας μπορεῖ νὰ τὴν ὑπηρετεῖ καὶ νὰ προσφέρει τὴν διακονία του ἀπὸ ὁποιαδήποτε θέση Ἐκείνη τὸν τοποθετήσει.

Τὰ τελευταῖα ἔτη τῆς ζωῆς του, ὑπέμεινε καρτερικά τα προβλήματα τῆς ὑγείας του ποὺ ἀντιμετώπιζε, κοινωνῶντας συχνά των Ἀχράντων Μυστηρίων ἀπὸ ἱερεῖς τῆς Ἐκκλησίας μας. Μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, τὴν Παρασκευὴ 13/26 Δεκεμβρίου παρέδωσε εἰρηνικὰ τὴν ψυχὴ τοῦ, εἰς χεῖρας ζῶντος Θεοῦ, τὴν 8ην πρωινὴ στὸ Γενικὸ Κρατικὸ Νοσοκομεῖο Νικαίας.

Ἡ ἐξόδιος Ἀκολουθία (πατήστε ΕΔΩ) ἐψάλη τό Σάββατο 14/27 Δεκεμβρίου 2014 περὶ ὥραν 13.00 στὸ Καθολικόν της Ἱερᾶς Μονῆς Εὐαγγελιστοῦ Μάρκου Κορωπίου καὶ ἡ ταφή του ἔγινε στὸ κοιμητήριο τῆς Ἱερᾶς Μονῆς. 

Ἡ Μνήμη τοῦ ἃς εἶναι Αἰωνία! Καλὸν Παράδεισον Δάσκαλε! 

π. Στυλιανός Τομαής 

Ἐφημέριος Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίων Ἀποστόλων Πέτρου καὶ Παύλου Δάφνης