Παραινετικά

Πνευματικὲς Νουθεσίες

Ὁσίου Γέροντος Παχωμίου τοῦ ἐν Χίῳ
(+14-10-1905)

* Τοῦτο καὶ μόνον εἶναι, Κύριε, φώτισόν με νὰ γνωρίσω τὸ θέλημά σου, καὶ δῶσε μου ἰσχὺν νὰ τὸ τελειώσω, οἴμοι τοῦ μιαροῦ καὶ ἀκαθάρτου.


agPaxwmios* Ὅ,τι καλὸν κάνεις εἰς τοὺς ἀδελφούς σου, ὁ Χριστὸς τὸ ἀναδέχεται εἰς τοῦ λόγου του.

* Ὅποιος ἀκούσει κανένα καὶ λέγει κατὰ τοῦ ἄλλου ἀδελφοῦ, ὀπίσω του, καὶ ὑπάγει καὶ τὸ φανερώσει, νὰ εἶναι ἐδῶ καὶ ἐν τῷ μέλλοντι αἰῶνι ἀσυγχώρητος.

* Πάντοτε νὰ ἐξουθενῇς τὸν ἑαυτόν σου καὶ μὴ δικαιώνεσαι, νὰ ῥίπτῃς τὸ σφάλμα ἐπάνω σου καὶ θὰ ἀναπαύεσαι.

* Τὸν κανόνα σου μὲ προσοχὴν μεγάλην νὰ κάμνῃς.

* Μὲ ἁπλότητα νὰ πορεύεσαι, δηλαδὴ σοῦ εἶπεν ἕνας τινὰ λόγον καὶ ὑπομείνῃς ἢ σὲ ὕβρισεν ἢ σὲ ἐξουδένωσεν, νὰ μὴ ἀνταποδίδῃς ἢ νὰ βαστᾷς κακίαν.

* Νὰ εἶσαι στρογγυλός.

* Νὰ λέγῃς φανερὰ τοὺς λογισμούς σου.

* Μὲ ταπείνωσιν νὰ παρακαλῶ τὸν Θεὸν νὰ μὲ φυλάξῃ καὶ νὰ μὴ πιστεύω τὸν λογισμόν μου.

* Νὰ φυλάξῃς τὴν προσοχὴν τοῦ νοός σου.

* Προσοχὴ ὀνομάζεται νοὸς τήρησις, καρδιακὴ φυλακή, νῆψις, νοερὰ ἡσυχία.

* Ὅταν προσεύχεσαι νὰ ἐννοῇς τὰ λεγόμενα.

* Φύλαττε συστολήν, ἡ ὁποία εἶναι ἀνωτέρα τῆς σιωπῆς, συστολὴ δὲ εἶναι νὰ μὴ γελᾷς, νὰ μὴν ἀργολογῇς καὶ νὰ μὴ καταλαλῇς.

* Κανένα πρᾶγμα δὲν εἶναι τὸ νὰ φεύγῃ τις τὴν ἁμαρτίαν ὡς ἡ ἐνθύμησις τοῦ θανάτου.

* Ἀρετὴ χωρὶς ταπείνωσιν δὲν εἶναι ἀρετή.

* Ὅ,τι καὶ νὰ κάμῃς, ὅταν δὲν ἔχῃς ταπείνωσιν, καὶ κυρίως ἀγάπην, δὲν εἶναι τίποτε.

* Ἡ ταπείνωσις εἶναι νὰ μὴν ἔχῃ τις κακίαν μὲ κανένα.

* Πάντοτε νὰ λέγωμεν τὴν Εὐχήν, ὅπου κι ἄν εἴμεθα.

* Ὅταν μέμφεσαι τὸν ἑαυτόν σου μὴ φοβῆσαι νὰ πλανηθῇς.

* Ὄχι τὸ θέλημά μου, ἀλλὰ τὸ τοῦ Κυρίου ἡμῶν.

* Νὰ εἶμαι ἕτοιμος πάντοτε διὰ τὸν θάνατον, ὡσὰν νὰ εἶναι ἡ τελευταία ἡμέρα τῆς ζωῆς μου, οὕτω νὰ πορεύωμαι.

* Νὰ λέγω τὴν Εὐχὴν ταπεινὰ ὡς εἰς αὐτί.

* Νὰ προτιμῶ τοὺς μεγαλυτέρους μου πάντοτε.

* Νὰ κόπτω τὸ θέλημά μου, ὅταν μοῦ ἔρχεται ὁ λογισμὸς νὰ ἰδῶ τι, ἐγὼ νὰ μὴ βλέπω· ἢ εἰπὲ τοῦτον τὸν λόγον νὰ μὴ τὸ λέγω.

* Ἀκαταπαύστως νὰ μέμφωμαι τὸν ἑαυτόν μου.

* Ὅταν σὲ ἐπαινοῦν νὰ μὴ τοὺς πιστεύῃς, διότι σὲ καταρῶνται.

* Ἀδύνατον εἶναι εἰς ἐκεῖνον, ὁποῦ πασχίζει ἐν ἀληθείᾳ νὰ σωθῇ, νὰ μὴ τὸν ἐλεήσῃ ὁ Θεός.


(Ἀντωνίου Ν. Χαροκόπου, Ὁ Γέροντας Παχώμιος - Ἱδρυτὴς τῆς Ἱερᾶς Σκήτης τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Χίου [1839-1905], σελ. 189-194, Ἀθῆναι 2003).