Τοῦ Θεοφιλεστάτου Ἐπισκόπου Μαραθῶνος κ. Φωτίου

Μακαριώτατε,
Ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Σεβαστοί Πατέρες,
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

          Ἕνας ἀπολογισμός ἔργου πάντοτε ἀποτιμᾶ τὰ θετικὰ καὶ τὰ ἀρνητικά. Γιὰ νὰ μετρήσουμε κάτι, πρέπει νὰ διαθέτουμε ἕνα μέτρο μὲ τὸ  ὁποῖο συγκρίνουμε τὸ μετρούμενο. Γιὰ νὰ κάνουμε λοιπόν, τὸν ἀπολογισμό τοῦ ἔργου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τὴς δεκαετίας 2003-2013, πρέπει ἐκ προοιμίου νὰ δοῦμε ποιός εἶναι ὁ ρόλος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου σὲ μία τοπικὴ Ἐκκλησία, καὶ βλέποντας κατὰ πόσον ἐξεπλήρωσε ἐπιτυχῶς τὸν ρόλο αὐτό νὰ προχωρήσουμε στὴν ἀξιολόγηση τοῦ  ἔργου της. Γενικώτερος σκοπός τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, καὶ συνεπῶς καὶ κάθε Τοπικῆς Ἐκκλησίας, εἶναι ἡ σωτηρία τῶν πιστῶν. Ὅπως λίαν εὐστόχως ἐπεσήμανε ὁ προλαλήσας Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Χριστιανουπόλεως κ. Γρηγόριος, ἡ Ἐκκλησία εἶναι «ἐργαστήριο ἁγιότητος». Σκοπός της εἶναι να παράγει ἁγίους. Δηλαδή μετόχους τῆς βασιλείας τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἁγιότητα εῖναι ὁ κοινός στόχος ὅλων τῶν Χριστιανῶν καὶ ἡ Ἐκκλησία ὁ χῶρος ποὺ συντελεῖται αὐτή ἡ ἐπιδίωξη.

Ο ΣΥΝΟΔΙΚΟΣ ΘΕΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ

        Κάθε Ἐκκλησιαστική Ἐπαρχία δρᾶ καὶ ἐνεργεῖ συντεταγμένα περί τὸν τοπικό της Ἐπίσκοπο, ὁ ὁποῖος εἶναι εἰς τύπον καί τόπον Χριστοῦ. Αὐτός εἶναι ὑπεύθυνος πρῶτα ἀπ’ ὅλα γιὰ τὴν διαφύλαξη τῆς ὑγιαινούσης πίστεως καὶ τὴν δι’ αὐτῆς διδασκαλία  τοῦ λογικοῦ ποιμνίου τὸ ὁποῖο ὁ Χριστός τοῦ ἔχει ἐμπιστευθεῖ. Εἶναι ταυτοχρόνως καὶ ὁ Προεξάρχων τῶν λειτουργικῶν συνάξεων τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ ἀναθέτων εἰς τούς ἱερεῖς ποὺ τὸν περιστοιχίζουν τὴν τέλεση ἐπί μέρους λατρευτικῶν συνάξεων στίς κατὰ τόπους Ἐνορίες. Ἀκόμη εἶναι ὑπεύθυνος γιὰ τὴν τήρηση τῆς κανονικῆς τάξεως καὶ ἁρμονίας στὴν Ἐκκλησιαστική του Ἐπαρχία νουθετῶντας, συμβουλεύοντας, ἀλλὰ καὶ ἐπιτιμῶντας -ὁσάκις χρειάζεται- τοὺς ἀτάκτους σύμφωνα μὲ τοὺς ἱερούς κανόνες.

      Ἀναφύονται ὅμως συχνά, ζητήματα ὑπερ-τοπικοῦ χαρακτῆρα τὰ ὁποῖα ἐκφεύγουν ἀπό τὰ ὅρια μιᾶς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπαρχίας. Ἐκεῖ ἔρχεται ὁ Συνοδικός Θεσμός καὶ καλύπτει τὴν ἀναγκαιότητα τῆς ἐπιλύσεως τῶν εὐρυτέρων ζητημάτων τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ 37ος Ἀποστολικός Κανόνας προβλέπει ὅτι εἶναι ἀνάγκη να συνεδριάζουν οἱ Ἐπίσκοποι ἑνός γεωγραφικοῦ χώρου (τότε ἀναφερόταν στούς Ἐπισκόπους τῶν πόλεων μιᾶς ρωμαϊκῆς Ἐπαρχίας πού συνεδρίαζαν στὴν Πρωτεύουσα τῆς Ἐπαρχίας, τὴν Μητρόπολη) τουλάχιστον δύο φορές τόν χρόνον γιὰ νὰ ἐξετάζουν τὰ δογματικά ζητήματα καὶ τὶς ἐκκλησιαστικές ἀντιλογίες (δηλαδή τά κανονικά ζητήματα καὶ τὰ σχετικά μὲ τὴν ἐκκλησιαστική πειθαρχία): «Δεύτερον τοῦ ἔτους σύνοδος γινέσθω τῶν ἐπισκόπων, καὶ ἀνακρινέτωσαν ἀλλήλως τὰ δόγματα τῆς εὐσεβείας, καὶ τὰς ἐμπιπτούσας ἐκκλησιαστικάς ἀντιλογίας διαλυέτωσαν». Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὴν σχετική ἑρμηνεία του μᾶς δίνει καὶ τόν ὁρισμό τῆς Συνόδου: Σύνοδος εἶναι «τὸ ἄθροισμα τῶν ἀρχιερέων, γινόμενον ἢ διὰ νὰ ἐκδοθῇ ἀπόφασις διὰ τὴν εὐσέβειαν καὶ εὐταξίαν τῆς Ἐκκλησίας ἢ διὰ νὰ ἀναιρεθῇ μὲ τὰ ὅπλα τῆς εὐσεβείας καμία ζημία προλαβοῦσα, ἢ μέλλουσα τῆς εὐσεβείας».

        Τὸ Συνοδικό Σύστημα εἶναι ἀποστολοπαράδοτο. Στίς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων περιγράφεται ἡ Ἀποστολική Σύνοδος πού εἶναι τό πρότυπο τῶν Συνοδικῶν Διαδικασιῶν. Ἀλλά καὶ ὁ 34ος κανόνας τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καθορίζει τὴν ἁρμονική λειτουργία τῆς Συνοδικότητος, τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ: «Τοὺς ἐπισκόπους ἑκάστου ἔθνους εἰδέναι χρή τὸν ἐν αὐτοῖς πρῶτον, καὶ ἠγεῖσθαι αὐτὸν ὡς κεφαλήν, καὶ μηδὲν τι πράττειν ἄνευ τῆς ἐκείνου γνώμης· ἐκεῖνα δὲ μόνα πράττειν ἕκαστον, ὅσα τῇ αὐτοῦ παροικίᾳ ἐπιβάλλει, καὶ ταῖς ὑπ᾿ αὐτὴν χώραις. Ἀλλὰ μηδὲ ἐκεῖνος ἄνευ τῆς πάντων γνώμης ποιείτω τι. Οὕτω γὰρ ὁμόνοια ἔσται, καὶ δοξασθήσεται ὁ θεός, διὰ Κυρίου, ἐν ἁγίῳ Πνεύματι· ὁ Πατήρ, καὶ ὁ Υἱός, καὶ τὸ ἅγιον Πνεῦμα.»

        Σύμφωνα μὲ τὶς προηγούμενες περιγραφές, ἡ ὑγιὴς λειτουργία τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ πρέπει νὰ διαθέτει τρία χαρακτηριστικά:

        α) Τῆς καθολικῆς ἀντιπροσώπευσης τῆς Τοπικῆς Ἐκκλησίας διὰ τῶν Ὀρθοδόξων Ἐπισκόπων της δίχως ἀποκλεισμούς.

        β) Τοῦ δημοκρατικοῦ τρόπου λήψεως τῶν ἀποφάσεων καθὼς ὅλοι οἱ Ἐπίσκοποι μὲ ἰσηγορία ἐκφέρουν ἐλεύθερα τὴ γνώμῃ τους καὶ ὅλοι διαθέτουν ψῆφο, ὄντες ἴσοι μεταξύ τους, παρὰ τὸ πρωτεῖο τιμῆς τοῦ Ἀρχιεπισκόπου, ὁ ὁποῖος εἶναι πρῶτος μεταξύ ἴσων. Καὶ οὔτε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μπορεῖ νὰ αὐθαιρετεῖ ἀγνοῶντας τὰ μέλη τῆς Συνόδου, οὔτε οἱ Ἐπίσκοποι νὰ περιφρονοῦν τὸν Ἀρχιεπίσκοπό τους, ὅσον ἀφορᾶ βέβαια τὰ κοινά ζητήματα τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ὄχι τὰ ἀφορῶντα τὶς Ἐπισκοπές τοῦ καθενός. 

        γ) Τῆς ἀποδοχῆς τῶν συνοδικῶν ἀποφάσεων ὡς αὐθεντικῶν ἐκφράσεων τῆς βουλήσεως τῆς κεφαλῆς τῆς Ἐκκλησίας ποὺ εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ στὸν Ὁποῖο μόνον ἀνήκει ἡ ἐξουσία ὅλης τῆς Ἐκκλησίας καὶ ὁ Ὁποῖος μὲ τὴ συνέργεια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καθοδηγεῖ τὶς Συνόδους ὥστε νὰ διακρίνουν ὀρθὰ μεταξὺ ἀληθείας καὶ ψεύδους, δηλαδή νὰ ὀρθοτομοῦν τὸν λόγο τῆς ἀληθείας. Ὑπῆρξαν ἀποφάσεις Ἐπισκοπικῶν συναθροίσεων πού τὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἀπέρριψε  καὶ χαρακτηρίσθηκαν ὡς «ληστρικές σύνοδοι». Σὲ αὐτές, βέβαια, ἂν παρατηρήσουμε προσεκτικῶς θὰ δοῦμε ὅτι δὲν εἶχαν τηρηθεῖ τὰ προαναφερθέντα δύο χαρακτηριστικά.
Ὅπως προειδοποιεῖ ὁ 34ος ἀποστολικός, ἡ μή τήρησις τῶν χαρακτηριστικῶν τῆς Συνοδικότητος, προξενεῖ ἔριδες καὶ διχοστασίες καὶ σχίσματα. Ἀπεναντίας, ἡ τήρηση τῶν χαρακτηριστικῶν αὐτῶν διατηρεῖ τὴν ὁμόνοια καὶ τὴν εἰρήνη.

        Τὰ βασικά λοιπόν κριτήρια ἀξιολογήσεως τοῦ ἔργου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου εἶναι: α) Ἡ διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας, β) ἡ πιστή ἐφαρμογή τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ καὶ γ) ἡ φροντίδα σὲ κεντρικό ἐπίπεδο γιὰ τὰ καθημερινά ζητήματα τοῦ ποιμνίου καὶ ἀφοροῦν τοὺς τομεῖς: τηρήσεως τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ ἀπονομῆς τῆς ἐκκλησιαστικῆς δικαιοσύνης, κεντρικῆς ὀργανώσεως, λειτουργικῆς εὐταξίας, ἐκπροσωπήσεως ἐνώπιον τῶν ἀρχῶν ποὺ ὑπερασπίσεως τῶν δικαίων τῆς Ἐκκλησίας, ἱεραποστολῆς, φιλανθρωπίας, καθώς καὶ τὰ ὅσα ἀφοροῦν τὴν νεότητα καὶ τὴν κατάρτιση τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου. Τὰ ζητήματα αὐτά, ἐκτός τῆς κεντρικῆς ὀργανώσεως, εἶναι πεδίο δράσεως καὶ τῶν ἐνοριῶν σὲ τοπικό ἐπίπεδο καὶ τῶν ἐκκλησιαστικῶν ἐπαρχιῶν σὲ περιφερειακό ἐπίπεδο. Ὑπάρχουν ὅμως καὶ ζητήματα ποὺ πρέπει νὰ ἀντιμετωπισθοῦν σὲ κεντρικό (Συνοδικό) ἐπίπεδο γι’ αὐτό ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἔχει συστήσει γιὰ τὸν κάθε τομέα καὶ μία ἀντίστοιχη Συνοδικὴ Ἐπιτροπή. Τὰ δύο πρῶτα κριτήρια ἐξετάζουμε στόν Γενικό Ἀπολογισμό τῆς Δεκαετίας καὶ τὸ κριτήριο τῆς φροντίδος γιὰ τὸ ποίμνιο στὴν Εἰδικό (κατὰ τομεῖς) Ἀπολογισμό τῆς Δεκαετίας.

Ο ΓΕΝΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ

Ἡ διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου Ὁμολογίας

        Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν καὶ κατὰ τὴν παρελθοῦσα δεκαετία ὅπως καὶ προηγουμένως δὲν ὑπέστειλε οὔτε γιὰ μία στιγμή τὴν σημαία τῆς καλῆς ὁμολογίας ὑπέρ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Σὲ κάθε εὐκαιρία ἐκφράζει τὴν Ὀρθόδοξη ὁμολογία παρρησίᾳ. Κάθε Τελετή καταδύσεως τοῦ Τιμίου Σταυροῦ στὸ κεντρικό λιμάνι τοῦ Πειραιᾶ  ἔδωσε τῆν ἀφορμή γιὰ τὴν δημόσια διακήρυξη τῆς προσηλώσεώς μας στὶς ἀρχές τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως καὶ τῶν σεπτῶν Παραδόσεων τῆς Ἐκκλησίας μὲ τὴν πάνδημη συμμετοχή τοῦ πιστοῦ λαοῦ ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν Ἀρχιεπισκοπική ὁμιλία ἐνώπιον τῶν ἐκπροσώπων τῆς πολιτείας. Παρόμοια ὁμολογία γινόταν ἐτησίως καὶ κατὰ τὸν Συνοδικὸ ἑορτασμό τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. Κατὰ τὰ  δύο τελευταῖα ἔτη ἐκτός ἀπό τὴν Συνοδικὴ ἐκδήλωση πού ἀνέκαθεν γινόταν τὸ βράδυ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, καθιερώθηκε καὶ ἡ πρωϊνή πάνδημη λιτάνευση τῶν Ἱερῶν εἰκόνων στό κέντρο τῶν Ἀθηνῶν μὲ ἀφετηρία τὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἁγίας Παρασκευῆς. Ἄλλη ὁμολογιακή ἐκδήλωση πού καθιερώθηκε εἶναι ὁ ἐτήσιος Συνοδικός ἑορτασμός τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τοῦ ἱδρυτοῦ τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἀθηνῶν, τὸν ὁποῖο ἐξόχως ἐμεῖς ὀφείλουμε νὰ τιμοῦμε ὡς γνήσιοι φορεῖς τὴς ἀποστολικῆς παραδόσεως.

        Καὶ ἐκτάκτως διὰ κηρυγμάτων, καὶ δημοσιευμάτων καὶ Ἐγκυκλίων ὁ καθένας τῶν Ἀρχιερέων καὶ ἡ Ἱερὰ  Σύνοδος συνολικῶς πάντοτε διεκήρυττε τὴν Ὀρθόδοξη Ὁμολογία. Ἀπόδειξη τοῦ ὅτι ἡ Ἱερὰ ἡμῶν Σύνοδος ἀπετέλεσε καὶ ἀποτελεῖ φάρο Ὀρθοδόξου πίστεως εἶναι καὶ τὸ ὅτι ἀπετέλεσε πόλο ἕλξεως καὶ κέντρο συσπειρώσεως πολλῶν κληρικῶν καί χιλιάδων πιστῶν πού πύκνωσαν τὶς τάξεις τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. κατὰ τὴν τελευταία δεκαετία:

       Τὸ 2003 ὁ πολιός Μητροπολίτης Ἀττικῆς καὶ Διαυλείας κ. Ἀκάκιος ἐπανεντάχθηκε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, ἀκολουθούμενος ἀπό τρεῖς μοναστικές ἀδελφότητες.

        Τὸ 2006 ὁ μακαριστός ἤδη πρ. Αὐστραλίας κυρός Σπυρίδων Ἑρμογένους ἐντάχθηκε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο.

        Τὸ 2008 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης κ. Ἀθανάσιος μετὰ τῶν ὑπ' αὐτόν Κληρικῶν Ἐνοριῶν καὶ Μονῶν, ἐπανεντάχθηκε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο.

        Τὸ 2011 ἐντάχθηκαν στὴν Ἱερὰ Σύνοδο  ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Τορόντο κ. Μωϋσῆς καὶ ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Πόρτλαντ κ. Σέργιος ἀκολουθούμενοι ἀπό 9 Κληρικούς, 1 Μοναστήριον καὶ 8 Ένορίας, ἀκριβῶς χάριν τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας.

        Τὸ 2012 ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Βοστώνης Δημήτριος ἀκολουθούμενος ἀπό 25 Κληρικούς μετά τῶν Ἐνοριῶν αὐτῶν καὶ 15 περίπου Μοναχούς ἐντάχθηκε στὴν Ἱερὰ Σύνοδο, φεύγοντας τὴν αἵρεση τῆς ὀνοματολατρείας.

        Πρίν 10 ἔτη ὑπὸ τήν Ἱερά ἡμῶν Σύνοδο ὑπῆρχαν περίπου 180 ἐνορίες καί 81 μοναστήρια πού ἐξυπηρετοῦνταν ἀπό περίπου 157 κληρικούς (ὅλων τῶν βαθμῶν) στήν Ἑλλάδα καί στό Ἐξωτερικό.

         Σήμερα, στήν δικαιοδοσία τῆς κανονικῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος, ὑπηρετοῦν 219 Κληρικοί καὶ ὑφίστανται 248 Ἐνορίες καί 93 Μοναστήρια.

        Τὶποτε ἄλλο δὲν προσήλκυσε ὅσους πύκνωσαν τίς τάξεις τῆς Ἐκκλησίας μας, παρά μόνον ἡ τήρησις τῆς Ὀρθοδόξου ὁμολογίας καὶ ἡ πιστή ἐφαρμογή τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ.

 

Ἡ πιστή ἐφαρμογή τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ

        Ὅπως ἀναφερθήκαμε καὶ ἀπό τό ἴδιο βῆμα κατὰ τὴν Τελετή τὴς ἐνθρονήσεως τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ.κ. Καλλινίκου, ἡ σημαντικότερη προσφορά τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κυροῦ Χρυσοστόμου ἦταν ἡ ἀποκατάσταση τῆς εὔρυθμης λειτουργίας τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ. Σὲ παλαιότερες ἐποχές ὑπῆρξαν περιπτώσεις ποὺ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος μόνος, συνεννοούμενος μὲ ἕνα-δύο ἄλλους ἀρχιερεῖς νὰ χειροτονεῖ Ἐπισκόπους ἐν ἀγνοίᾳ τῶν ὑπολοίπων καὶ δίχως συνοδικήν ἀπόφασιν. Ὁμοίως καὶ δύο ἀρχιερεῖς ὑπῆρξε περίπτωση νὰ χειροτονήσουν Ἐπίσκοπο ἐν ἀγνοία τοῦ Ἀρχιεπισκόπου καὶ τῶν λοιπῶν μελῶν. Τέτοια περιστατικά (πού δυστυχῶς κατὰ τὸ παρελθόν εἶχαν συμβεῖ) ἀποτελοῦν κατάφορη παραβίαση τοῦ 34ου ἀποστολικοῦ κανόνα. Δὲν ἀποτελεῖ ἔκπληξη ἡ πρόκληση διχοστασιῶν καὶ ἐρίδων πού ἐπηκολούθησαν τότε λόγω τῆς μή τηρήσεως τῆς ἀρχῆς τῆς συνοδικότητος, αὐτό ἄλλωστε ἀναφέρει καί ὁ κανόνας ἐπί λέξει. Αὐτά ὅμως ἔπαυσαν ἐπὶ Ἀρχιεπισκοπείας τοῦ Μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου κυροῦ Χρυσοστόμου Βʹ. Πράγματι οἱ ἀρχές τῆς συνοδικότητας, ὅπως τὶς περιγράψαμε στό προοίμιο τηρήθηκαν εὐλαβικά καθ’ ὅλην τὴν διάκεια τῆς δεκαετίας, τόσο ἐπί Ἀρχιπισκοπείας Χρυσοστόμου Βʹ, ὅσο ἐπὶ τοῦ νῦν Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ.κ. Καλλινίκου.

        Καὶ πρέπει νὰ ἀναφέρουμε ἐδῶ, ὅτι γιὰ νὰ κατοχυρωθεῖ ἡ συνοδική λειτουργία, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος τὸν Δεκέμβριο τοῦ 2004 ἐνέκρινε τὸν Κανονισμό Συνεδριάσεως τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὅπου καθορίζονται λεπτομερῶς τὰ περὶ τοῦ τρόπου συγκλήσεως, καταρτήσεως ἡμερησίας διατάξεως καὶ διαδικασίας συνεδριάσεων τῆς Ἱερᾶς Συνόδου. Στόν ἴδιο κανονισμό καθορίζονται οἱ ἁρμοδιότητες τοῦ Προέδρου (Ἀρχιεπισκόπου), Ἀντιπροέδρου, Ἀρχιγραμματέως, Γραμματέως καὶ Πρακτικογράφου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου.

        Τὸν Σεπτέμβριο τοῦ 2009 ἐνεκρίθη καὶ ὁ κανονισμος ἐκλογῆς Ἀρχιερέων, βάσει τοῦ ὁποίου ἐγένετο καὶ ἡ ἐκλογή τοῦ νῦν Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν κ.κ. Καλλινίκου. Διότι ἡ κορυφαία συνοδική λειτουργία εἶναι αὐτή τῆς ἐκλογῆς ἀρχιερέως. Βέβαια, κανένας κανονισμός δὲν μπορεῖ νὰ ἀποτρέψει κάποιον πού θέλει νὰ δημιουργήσει πρόβλημα. Παρ’ ὅλα ταῦτα ἡ ὕπαρξη ἑνός συμπεφωνημένου πλαισίου διαδικασιῶν, βασιζόμενο στούς Ἱερούς Κανόνες μπορεῖ νὰ βοηθήσει στὴν ἁρμονική λειτουργία τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ καί αὐτό ἔδειξε ἡ μέχρι τώρα πράξη.

        Ἐκτὸς ἀπὸ τὴν σφυρηλάτηση τῆς συνοχῆς τῆς Ἱεραρχίας μὲ τὴν πιστὴ τήρηση τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἐργάσθηκε μὲ σθένος καὶ γιὰ τὴν ἀποκατάσταση διαιρέσεων καὶ διχοστασιῶν τοῦ παρελθόντος. Προηγουμένως ἀναφέρθηκαν παραδείγματα Ἀρχιερέων ποὺ ἐντάχθηκαν ἢ ἐπανεντάχθηκαν ὁμαλῶς στὸ σῶμα τῆς Ἱεραρχίας.

      Μὲ τὴν προσχώρηση τριῶν Ἀρχιερέων καί τῶν συνακολουθούντων αὐτοὺς Κληρικούς ποίμνιο, ἐνδυναμώθηκε ἡ Ἐκκλησία τῶν Γ.Ο.Χ, στὴν Ἀμειρκή καὶ λειτουργεῖ μὲ ὁμαλό τρόπο ὁ Συνοδικός Θεσμός καὶ στὴν Ἱερὰ Ἑπαρχιακή Σύνοδο της Ἀμερικῆς γιὰ τὴν ἐπίλυση τῶν ἐκεῖ τοπικῶν προβλημάτων.

        Παραλλήλως, κατὰ τὸ ἔτος 2008, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος διεξήγαγε ἕναν διάλογο μὲ τὴν Ἐκκλησιαστική Κοινότητα τῶν  Ἐνισταμένων. Ὁ διάλογος ἐκεῖνος, παρά τὸ ὅτι διεκόπη κατὰ τὶς ἀρχές του 2009, ἀπέφερε κάποιους θετικούς καρπούς. Λ.χ.  ἡ παραδοχή ὅτι δὲν φρονοῦν τὴν κρατοῦσα Ἐκκλησία ὡς «Μητέρα Ἐκκλησία» καὶ ἡ άπόφαση τὴν ὁποία αὐτοβούλως ἔλαβαν (διαρκοῦντος τοῦ διαλόγου) νὰ μὴν κοινωνοῦν πλέον νεοημερολογῖτες. Παρ’ὅλα ταῦτα δὲν ἤρθησαν τότε ὅλα τὰ μεταξύ μας ἐμπόδια καὶ ὁ διάλογος ἐπαύθη.

        Ἤδη, ἀπό τὶς ἀρχές τοῦ τρέχοντος ἔτους, ξανάρχισαν οἱ συζητήσεις, οἱ ὁποῖες συνεχίζονται μέχρι αὐτή τὴ στιγμή. Κατά διαστήματα, ἔπειτα ἀπό κάθε συνάστηση τῶν Ἐπιτροπῶς Διαλόγου, ἀναρτῶνται στὸ διαδίκτυο κοινές ἀνακοινώσεις πού ἀναφέρονται στὴν πορεία τοῦ διαλόγου.

 

 

ΕΙΔΙΚΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ (ΚΑΤΑ ΤΟΜΕΙΣ)

 

Τήρησις τῶν Ἱερῶν Κανόνων καὶ ἀπονομή τῆς ἐκκλησιαστικῆς δικαιοσύνης

        Γιὰ τὸν λόγο πού πρὸ ὀλίγου ἀνεφέραμε (ὅτι ἡ ὑπαρξη ἑνός συμπεφωνημένου πλαισίου διαδικασιῶν, βασιζόμενο στούς Ἱερούς Κανόνες μπορεῖ νὰ βοηθήση στὴν ἁρμονική λειτουργία τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ), ἡ Ἱερά Σύνοδος ἐνέκρινε τὸ ἔτος 2006 καὶ ἕναν λεπτομερὴ κανονισμό Ἐκκλησιαστικῆς Δικαιοσύνης ἀπότελούμενο ἀπό 71 ἄρθρα. Βασικό χαρακτηριστικό τοῦ Κανονισμοῦ εἶναι ἡ προσήλωση στην κανονική τάξη. Ὁ Κανονισμός αὐτός εἶναι ἀναρτημένος καί στήν ἰστοσελίδα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου προκειμένου νὰ γνωρίζουν ὅλοι οἱ ἐνδιαφερόμενοι τίς διαδικασίες ἀπονομῆς τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Δικαιοσύνης.

Κεντρικὴ Ὀργάνωσις

Ἡ εὔρυθμος λειτουργία τῶν Συνοδικῶν Γραφείων εἶναι εὐθύνη κυρίως τῆς Ἀρχιγραμματείας. Ἀποτελεῖται ex officio ἐκ τοῦ Ἀρχιγραμματέως, τοῦ Γραμματέως καὶ Πρακτικογράφου τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἀπό τούς Γραμματεῖς τῶν Συνοδικῶν Δικαστηρίων καί λαϊκό προσωπικό. Ἡ Ἀρχιγραμματεία παρέχει γραμματειακή ὑποστήριξη καὶ στὰ Συνοδικά Δικαστήρια καί τὶς λοιπὲς Συνοδικὲς Ἐπιτροπὲς.

          Τὸ ἔργο που συνετελέσθη στά γραφεῖα τῆς Ἱερᾶς Συνόδου κατὰ τὴν παρελθοῦσα δεκαετία ἦταν πολισχιδές.

        Ἡ κατάταξις τῆς ἀλληλογραφίας τηρεῖται ἐπιμελῶς ἀπό τὸ 2000 καὶ ἐντεῦθεν μὲ ὅλα τὰ εἰσερχόμενα καὶ ἐξερχόμενα ἔγγραφα τὰ ὁποῖα νὰ φυλασσονται κατὰ χρονολογική σειρά στὸ ἀρχεῖο. Κάθε ἔγγραφο, (ἐπιστολή, ἀναφορά εἰσήγηση κ.λπ.) τὸ ὁποῖο κατατίθεται στὴν Ἱερὰ Σύνοδο ἢ ἀποστέλλεται ἀπό αὐτήν, λαμβάνει ἀριθμό πρωτοκόλλου καὶ ἀρχειοθετεῖται, ὥστε ὅποιος ἀναγινώσκει τὰ πρακτικά, δύναται νὰ ἀναζητῇ τὰ ἀναφερόμενα ἔγγραφα  ἐκ τοῦ ἀρχείου καὶ νὰ ἔχῃ πλήρη εἰκόνα τῶν ὑποθέσεων.
Τῶν παλαιοτέρων ἐτῶν ὅμως τὰ ἔγγραφα, εὑρίσκονται ἀταξινόμητα, καὶ θέλει ἐπιμέλεια καὶ χρόνο γιὰ νὰ τακτοποιηθοῦν.

        Ὁμοίως τηρήθηκε ἐνημερωμένος ἀπό τόν Πανοσιώτατο Γραμματέα ὁ κῶδιξ τῶν Ὑπομνημάτων καί Διαβεβαιώσεων τῶν Ἐπισκοπικῶν Ἐκλογῶν, μὲ τὶς διαβεβαιώσεις καὶ τὰ ὑπομνήματα μέχρι καὶ τῆς Ἐκλογῆς τοῦ Θεοφιλ. Βοστώνης. Ἀκόμη τὰ Πρακτικά τῆς Ἱ.Σ. καὶ τῶν Συνοδικῶν Δικαστηρίων ἄρχισαν νὰ ψηφιοποιοῦνται καί νὰ καταγράφωνται ἠλεκτρονικῶς. Εἰδικῶς τὰ πρακτικά τῆς Ἱ. Συνόδου καταχωροῦνται καὶ χειρογράφως στὸν οἰκεῖο κώδικα ὑπό τοῦ Πρακτικογράφου.

       Στὸ μέλλον ὅμως θὰ ὑπάρξει πρόβλημα διότι ἐλάχιστοι νέοι κληρικοί μας κατέχουν τὴν ἐξειδικευμένη γνώση τῆς μορφῆς ἑνός πρακτικοῦ καὶ τῆς χρήσεως Η/Υ γιὰ τὴν σύνταξή του. Ἀπαιτεῖται πρὸς τοῦτο ἐκπαίδευση κάποιων κληρικῶν, ἀρχικῶς διὰ τῆς ἀντιγραφῆς πρακτικῶν στούς κώδικες μέχρι να μάθουν τὴν δομή ἑνός πρακτικοῦ, πλήν ὁ ἠλεκτρονικός ἀναλφαβητισμός τῶν κληρικῶν μας θὰ ἀποτελῇ πρόβλημα γι’ ἀρκετά ἔτη ἀκόμη. Ὁμοίως πρόβλημα ἀποτελεῖ καὶ ἡ ἐλλειπής γνώση τοῦ πολυτονικοῦ συστήματος καὶ τῆς καθαρεύουσας τὰ ὁποῖα εἶναι ζητήματα τὰ ὁποία ὀφείλει νὰ καλύψῃ ὁ τομέας τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἐκπαιδεύσεως.

        Ἡ κοινοποίηση τῶν ἀποφάσεων, ἡ ἔγκαιρη σύνταξη καὶ διεκπεραίωση ἐγκυκλίων καί ἀνακοινώσεων πού εἶναι καὶ αὐτό εὐθύνη τῆς Ἀρχιγραμματείας σέ κάποιες περιπτώσεις ὑστέρησε χρονικῶς, διότι καὶ αὐτὴ γίνεται ὑπό τοῦ Ἀρχιγραμματέως, ὁ ὁποῖος ὑποχρεοῦται νὰ ἐκτελῇ χρέη ὄχι μόνον συντάκτη ἀλλά καὶ δακτυλογράφου τῶν σχετικῶν ἐγγράφων (ἐπιστολῶν, ἐγκυκλίων, ἀνακοινώσεων καί κοινοποιήσεων ἀποφάσεων).

        Στὰ Γραφεῖα τηρήθηκε ἐνήμερο τὸ μητρῶο κληρικῶν μὲ ἐλλείψεις, ὅμως διότι δὲν ἐχουν δηλώσει ὅλα τὰ στοιχεῖα τους ὅλοι οἱ κληρικοί.  Τὰ μητρῶα Ἱ. Ναῶν καὶ Μονῶν τηροῦνται ἠλεκτρονικῶς στὸν Συνοδικό ἰστότοπο γιὰ νὰ εἶναι προσιτά στὸ κοινό. Τὴν καταχώρηση ἐπιτελεῖ ὁ Ἀρχιγραμματεύς.

        Ἐκκλησιαστικές ταυτότητες ἔχουν ἐκδοθεῖ σὲ ὅλους τοὺς κληρικούς οἱ ὁποῖοι τὸ ἐζήτησαν. Ἐπίσης, ἐντός τῆς δεκαετίας ἔχουν ἐκδοθεῖ ἑκατοντάδες πιστοποιητικά καὶ βεβαιώσεις κατόπιν αἰτήσεως Ἐνοριῶν, Μοναστηριῶν ἢ Κληρικῶν τῆς Ἐκκλησίας μας γιὰ χρήση κατὰ τίς συναλλαγές τους μὲ διάφορες ὑπηρεσίες καί φορεῖς.

      Κατὰ τὴν τελευταία διετία τὸ κοινό ἐνημερώνεται κατά μήνα γιὰ τὶς ἀποφάσεις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου διὰ τῆς ἀναρτήσεως συνοπτικῶν ἀνακοινώσεων στὸν ἰστότοπο τῆς Ἱ.Σ.

        Ἡ ἁρμοδιότητα τῆς ἐνημερώσεως τοῦ ἰστοτόπου ὀφείλουμε νὰ παρατηρήσουμε ὅτι πάσχει, ὡς πρὸς τὸν τομέα τῆς ἀναρτήσεως εἰδήσεων. Οἱ ἀνακοινώσεις, ἐγκύκλιοι, ἄρθρα κλπ. ἀναρτῶνται εὔκολα καί τακτικά (διότι πρόκειται περί ἁπλῶν κειμένων), καὶ ἀναρτῶνται εὐθύς ἅμα τῆ ἐκδόσει τους ὑπό τοῦ Ἀρχιγραμματέως. Οἱ εἰδήσεις, ὄμως μετὰ φωτογραφιῶν ποὺ εἶναι τό πλέον ἐνδιαφέρον, ἀλλά καί ἐπίπονο ἀπό τεχνικῆς πλευρᾶς ὑστεροῦν χρονικῶς.

        Στὸν τομέα τῆς κεντρικῆς ὀργανώσεως ἀνήκει καὶ ἡ δράση τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Ἱστορικοῦ Ἀρχείου ἡ ὁποία κατὰ τὸ ἐκκλησιαστικὸ ἔτος 2011 – 2012, δραστηριοποιήθηκε στοὺς κάτωθι τομεῖς:

1.    Ψηφιοποίηση τοῦ συνόλου ἀρχειακοῦ ὑλικοῦ (ἱστορικῶν φωτογραφιῶν καὶ κειμένων) τῆς Ι. Μ. Κοιμήσεως Θεοτόκου Παρνηθος.
2.    Ἔρευνα καὶ συλλογὴ στοιχείων γιὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ ἀφιερώματος τοῦ ἡμεροδείκτου τσέπης τοῦ ἔτους 2012, ἀφιερωμένο στὸν μακαριστὸ Ἐπίσκοπο Κυκλάδων κυρὸ Παρθένιο.
3.    Ἔρευνα καὶ συλλογὴ στοιχείων ἀπὸ ἔτι ζῶντες συγγενεῖς καὶ πνευματικὰ τέκνα τοῦ μακαριστοῦ π. Ἰωάννου Φλώρου γιὰ τὴ συγγραφὴ τοῦ ἀφιερώματος τοῦ ἡμεροδείκτου τσέπης τοῦ ἔτους 2013.
4.    Ἔρευνα καὶ μερικὴ καταγραφὴ ἐκ τοῦ ἀρχείου τῶν παλαιῶν τευχῶν τοῦ περιοδικοῦ «Φωνὴ τῆς Ὀρθοδοξίας» σχετικὰ μὲ τὶς χρονολογίες τῶν ἐγκαινίων ἱερῶν ναῶν, καθολικῶν καὶ παρεκκλησίων ἱερῶν μονῶν, πρὸς διάσωσιν τῶν πληροφοριῶν.

        Σχετικά μὲ τὴν Φωνή τῆς Ὀρθοδοξίας, δυστυχῶς λόγοι οἰκονομικοί διέκοψαν τήν κυκλοφορία της, θέλουμε να πιστεύουμε προσωρινῶς. Ἤδη ἔτοιμάζεται ἡ ἀνάρτηση στό διαδίκτυο μία ἠλεκτρονική ἔκδοση τῆς «Φωνῆς» μας, μέχρι νὰ κυκλοφορήσει ξανά ἔντυπη.

 

 

Λειτουργικὴ Εὐταξία

        Ἡ Ἱερὰ Σύνοδος ἀσχολήθηκε πολλάκις μέ λειτουργικά ζητήματα καί ἔπειτα ἀπό ἔρευνα καὶ εἰσήγηση τὴς ἁρμόδιας Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς συνέταξε τίς Τυπικές διατάξεις πού διανεμήθηκαν σήμερα καί ἐνέκρινε τὴν χρήση τοῦ συνιστώμενου Τυπικοῦ. Ἀνεφέρθη ἀναλυτικῶς ὁ Σεβασμ. Πειραιῶς πρὸ ὀλίγου.

 

 

Θέσπιση Τιμητικῶν Διακρίσεων

Ὅπως τὸ κακό πρέπει νὰ ἐλέγχεται, τὸ καλό πρέπει νὰ ἐπαινεῖται, ὥστε νὰ δίδεται τὸ ὀρθό μήνυμα στό ποίμνιο καὶ νὰ φιλοτιμοῦνται οἱ πιστή στὴν ἐργασία τῶν καλῶν ἔργων. Γι’ αὐτό ἡ Ἱερὰ Σύνοδος κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη ἔχει θεσπίσει κάποιες τιμητικές διακρίσεις τίς ὁποίες ἀπονέμει στὶς Συνοδικές Ἐκδηλώσεις τοῦ Ἑορτασμοῦ τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας. Αὐτές εἶναι:

α) Ὁ Δίκαιος Στέφανος τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Χρυσό μετάλλιο. Στὴν πρόσθεια ὄψη ὑπάρχει παράσταση δάφνινου στεφάνου καὶ στὸ μέσον ἡ παράσταση τοῦ Ἀποστόλου Παύλου. Στὴν ὄπισθεν πλευρά τὸ κείμενο: «Τὸν δρόμον τετέλεκα, τὴν πίστιν τετήρηκα· λοιπὸν ἀπόκειταί μοι ὁ τῆς δικαιοσύνης στέφανος, ὃν ἀποδώσει μοι ὁ Κύριος ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὁ δίκαιος κριτής» (Β΄ Τιμ. δ΄ 7). Ἀπονέμεται σὲ τεθνεῶτα μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας ὡς ἐπιβράβευση τῆς προσφορᾶς τους στὸν Ἱερὸ Ἀγῶνα. Ἐφέτος ἀπονεμήθηκε στὸν π. Ιωάννη Φλῶρο.

β) Τὸ Χρυσό Μετάλλιο τοῦ πρ. Φλωρίνης Χρυσοστόμου. Ἀπονέμεται στούς εὐεργέτες του Ἱεροῦ Ἀγῶνος, κτίτορες ἢ κληρονόμους κτιτόρων Ναῶν ἢ Μονῶν ποὺ φροντίζουν γιὰ τὴν διασφάλιση τῶν Ἱερῶν Καθιδρυμάτων στὸ Γενικό Ταμεῖο τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος. Ἐφέτος ἀπονεμήθηκε

Ἐκτὸς αὐτῶν ἔχουν θεσπισθεῖ ἄλλες δύο τιμητικές διακρίσεις ποὺ δὲν ἔχουν ἀπονεμηθεῖ μέχρι στιγμῆς:

i. Ὁ Σταυρὸς τῆς Γ’ Ἐμφανίσεως, ποὺ ἀπονέμεται σὲ ζῶντα μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας ὡς ἐπιβράβευση τῆς προσφορᾶς τους στὸν Ἱερὸ Ἀγῶνα.

ii. Ὁ Τίμιος Σταυρός τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου ποὺ εἶναι ἀναπαράσταση τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τὸν ὁποῖο εἶχε δεῖ στὸν οὐρανό ὁ Μ. Κωνσταντῖνος μὲ τὸ «ἐν τούτῳ νίκα». Μπορεῖ νὰ ἀπονεμηθεῖ σὲ ἀπόμαχους ἢ τεθνεῶτες πολιτικούς ποὺ εὐργέτησαν τὸν Ἱερὸ Ἀγῶνα μὲ σημαντικές ἀπόφάσεις ποὺ ἔλαβαν κατὰ τὴν διάρκεια τῆς θητείας τους.

Ἐκπροσώπησις ἐνώπιον τῶν ἀρχῶν καὶ ὑπεράσπισις τῶν δικαίων τῆς Ἐκκλησίας

        Συντάχθηκαν καί κατατέθηκαν στὶς Κυβερνήσεις τῆς περασμένης δεκαετίας λεπτομερή Ὑπομνήματα σχετικά μέ τά ζητήματα πού μας ἀφοροῦν. Τελευταία φορά ἦταν τόν περασμένο Σεπτέμβριο. Μὲ τὸ θέμα ἀσχολήθηκε πρίν 5 μῆνες καί ἡ Βουλή κατόπιν σχετικῆς ἐπερωτήσεως Βουλευτῶν. Ἀπάντηση δὲν ἔχουμε λάβει μέχρις στιγμῆς.

            Τὸ Ὑπόμνημα αὐτό περιλαμβάνει:

α) Ἑνα σύντομο ἱστορικό τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ.

β) Μία σύντομη περιγραφὴ τῆς παρούσης καταστάσεως τῆς Ἐκκλησίας μας μὲ κάποια στατιστικά στοιχεῖα.

γ) Ἀναλυτικὴ ἔκθεση τῶν προβλημάτων τὰ ὁποῖα ἀντιμετωπίζουμε.

δ) Προτάσεις γιὰ τὴ  ἐπίλυση τῶν προβλημάτων αὐτῶν

ε) Τὶς θέσεις τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ. ἐπί γενικωτέρων ζητημάτων, δηλαδή:

i. Τὴν ἀντίθεσή μας στὸ ἠλεκτρονικὸ φακέλωμα τῶν Ἑλλήνων πολιτῶν.

ii. Τὸν ἀποτροπιασμό μας γιὰ τὸ διαρκές ἔγκλημα τῶν ἐκτρώσεων, οἱ ὁποῖες μάλιστα ἐπιδοτοῦνται σκανδαλωδῶς ἀπό τό κράτος ἐφ' ὅσον τὰ ἔξοδα καλύπτονται  ἀπό τὰ ἀσφαλιστικά ταμεῖα.

iii. Τὴν προειδοποίησή μας γιὰ τοὺς κινδύνους ποὺ ἐγκυμονεῖ στὰ ἐθνικά θέματα ἡ μὲ νομιμοφανεῖς διαδικασίες προσπάθεια ὑποκαταστάσεως τῆς νομικῆς προσωπικότητος τῆς πραγματικῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου, ἀπό μία ἄλλη ἀδελφότητα πού παρουσάζεται ὡς «Μονή Ἐσφιγμένου».

       Στὸν τομέα τῆς ὑπερασπισεως τῶν δικαίων τῆς Ἐκκλησίας μας: ἐστάλη ἐξώδικο σὲ νεοημερολογίτη ἀρθρογράφο γιά δυσφημηστικό δημοσίευμα.
       Ἀκόμη ἡ Ἱ. Σύνοδος παρακολουθοῦσε τήν πορείαν τῶν ἐν ἐξελίξει δικαστικῶν ὑποθέσεων μέσω τῆς ἀρμόδιας ἐπιτροπῆς δίδοντας κατυθύνσεις στούς δικηγόρους :

α) Γενικοῦ Ταμείου κατά Εὐθυμίου Ὀρφανοῦ (Ὑπόθεση Ἁγ. Εἰρήνης Χρυσοβαλάντου).
β) Γενικοῦ Ταμείου κατὰ Βατοπεδίου: (Ὑπόθεση Ἱ.Ναοῦ Ἁγίων Πάντων Ζακύνθου)
γ) Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος κατὰ Μεγίστης Λαύρας (Ὑπόθεση «Ἄξιον Ἐστίν» Βαρυμπόμπης, ἡ ὁποία ἔχει γίνει ἐξαιρετικά δύσκολη καί περίπλοκη ὑπόθεση).
δ) Ψευδοῦς Μονῆς Ἐσφιγμένου κατὰ τῶν πρώην μετοχίων τῆς γνησίας Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου.

        Στὰ γραφεῖα ἐσχηματίσθη ἀρχεῖο ἐγγράφων: νομοθετικῶν, νομολογιακῶν, γνωμοδοτήσεων, ὑπομνημάτων, ἐγκυκλίων, ὑπουργικῶν ἀποφάσεων κ.λπ.. Τά σημαντικότερα ἐξ αὐτῶν ψηφιοποιήθηκαν καί ἐπισυνάφθηκαν στό τελευταῖο Ὑπόμνημα πρός τήν Κυβέρνηση.

Ἱεραποστολῆς

Συνοδική Ἐπιτροπή Ἱεραποστολικοῦ Ἔργου:
1. Στὴν Ἀφρικὴ δὲν ἔγινε κατορθωτό νὰ ἐπιτύχουμε τίποτε τὸ σημαντικό διότι οἱ Ἑλληνικές Προξενικές ἀρχές μιὰ Ἀφρικανικῆς χῶρας ἀρνήθηκαν τὴν ἔδοση θεωρήσεως σε αἰτοῦντες Κληρικούς προκειμένου νὰ προσέλθουν εδώ γιὰ κανονική ἀποκατάσταση
2. Ὁ Κληρικός ἐκ Κολομβίας ἀκόμη τελεῖ σε ἀναμονή γιὰ τήν ἔγκριση τῆς θεωρήσεως (visa).
3. Ὁ π. Σπυρίδων Tanous ἐκ Σουηδίας προσῆλθε πρίν λίγους μῆνες ἐνετάχθη κανονικά στὸν Ἱερὸ Κλῆρο καί ἀνέλαβε δράση τις Σκανδιναυϊκές χῶρες.

             Δυστυχῶς ἡ ἐνσκύψασα οἰκονομική κρίση δυσκολεύει τό ἔργο τῆς συλλογῆς χρημάτων γιὰ Ἱεραποστολή.

 

 

    Φιλανθρωπία

         Τὸ 2010 ἡ Συνοδική Ἐπιτροπή Κοινωνικοῦ Ἒργου τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γ.Ο.Χ., ἡ ὁποία ἀπαρτίζεται ἀπό τόν Θεοφιλέστατο Ἐπίσκοπο Χριστιανουπόλεως κ. Γρηγόριο καί τούς αἰδεσιμωτάτους ἱερεῖς π. Γεώργιο Κοντογιώργη, π. Στυλιανό Τομαῆ καί π. Μιχαήλ Κωνσταντινίδη, ἐπισκέφθηκε τόν  Ἐντιμώτατο Ἐπίτιμο Πρόξενο τῆς Ἀϊτῆς, Ἰατρό κ. Yvelt D. Lebrun καί τοῦ προσέφερε τό ποσό τῶν 14.825 € γιά τούς πληγέντας ἀπό τόν σεισμό. Δυστυχῶς ἡ ἐνσκύψασα οἰκονομική κρίση δυσκολεύει –συν τοῖς ἄλλοις- καὶ τό ἔργο τῆς συλλογῆς χρημάτων για φιλανθρωπικούς λόγους.

        Τό ἴδιο ἔτος μία φιλανθρωπική ὀργάνωση ἀπὸ τὶς Η.Π.Α. (στὸ Δ. Συμβούλιο τῆς ὁποίας μετεῖχε δικός μας ἄνθρωπος) μᾶς προσέφερε ἔνα κοντέινερ φαρμακευτικό ὑλικό γιὰ νὰ διανεμηθεῖ διαχειριζόμενο μὲ εὐθύνη τῆς Ἐκκλησίας μας. Δυστυχῶς δὲν ἐστάθη δυνατόν νὰ ἐξευρεθοῦν τὰ ἔξοδα ἐνοικιάσεως καί μεταφορᾶς τοῦ κοντέϊνερ ἀπὸ Ἀμερική μέχρι ἐδῶ καὶ ἡ προσφορά ἔμεινε ἀναξιοποίητη.

 

     Νεότης καὶ κατάρτισις τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου

        Ο Νεανικός Ὀρθόδοξος Σύνδεσμος δημιουργήθηκε τὴν ἄνοιξη τοῦ 2007, καὶ οὐσιαστικὰ ἀποτελεῖ τὴν συνέχεια τῆς ἱστορικῆς «Ἑνώσεως Νέων». Ὁ Νεανικός Ὀρθόδοξος Σύνδεσμος ἀποσκοπεῖ στήν στήριξη τοῦ πολυσχιδοῦς ἔργου τῆς Ἐκκλησίας τῶν Γνησίων Ορθοδόξων. Εἰδικώτερα ἀποβλέπει:

α) Στήν ἐμπέδωση ἐκκλησιαστικοῦ φρονήματος καί τήν γενικώτερη ἐκκλησιαστική κατάρτιση τῆς νέας γενεᾶς τῆς Ἐκκλησίας μέσω διαφόρων ἐκδηλώσεων (συνάξεων, διαλέξεων, προσκυνηματικῶν ἐκδρομῶν κ.λπ). (ἔχουν ἤδη γινει 4)
β) Στη στήριξη καὶ στελέχωση ὅλων τῶν δραστηριοτήτων τῆς Ἐκκλησίας σέ Ἐνοριακό, Μητροπολιτικό καί Κεντρικό ἐπίπεδο μέσω δημιουργίας ὀργανωμένων τοπικῶν νεολαιῶν. (Ἔχει συστήσει Τράπεζα αἵματος καὶ διενεργεῖ τακτές αἱμοδοσίες)
γ)  Στήν ἀλληλογνωριμία, ἐπικοινωνία καὶ ἀλληλοϋποστήριξη τῶν νέων τῆς Ἐκκλησίας.
δ)  Στήν εὐρύτερη διάδοση τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως  μεταξύ τῶν νέων τῆς Πατρίδος μας.

        Λεπτομερῶς ὅμως γιὰ τὸ θέμα, μᾶς μίλησε προηγουμένως ὁ Πρόεδρος τῆς Συντονιστικῆς Ἐπιτροπῆς τοῦ Νέος Αἰδεσιμ. Πρεσβύτερος π. Στυλιανός Τομαῆς, γι΄ αὐτό δὲν θὰ ἐπεκταθοῦμε.

        Στὸν τομέα τῆς φροντίδας γιὰ τὴ νεότητα συμπεριλαμβάνεται καί ἡ κατ’ ἔτος λειτουργία θερινῶν κατασκηνώσεων γιὰ παιδιά, ποὺ τελεῖ ὑπό τὴν σκέπη τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης καὶ Δημητριάδος.

        Μία ἀξιόλογη δραστηριότητα στόν τομέα τῆς Νεότητος ἦταν ἡ Aʹ Σύναξη Κατηχητῶν
Τόν Σεπτέμβριο τοῦ 2010, πραγματοποιήθηκε ἡ πρώτη Σύναξη Κατηχητῶν ἀπό ὅλη τήν Ἑλλάδα, στόν Ἱερό Ναό Ἁγ. Νικολάου Ἀχαρνῶν. Προσκλήθηκαν μέ γραπτή πρόσκληση παραπάνω ἀπό 100 κατηχητές καί φοιτητές τῆς Σχολῆς Κατηχητῶν καί συμμετεῖχαν 50. Πραγματοποιήθηκαν οἱ ἀκόλουθες τρεῖς εἰσηγήσεις:

α) Μεθοδολογία μαθήματος Κατηχητικοῦ Σχολείου ἀπό τήν φιλόλογο κ. Μαρία Παϊβανᾶ.
β) Τμήματα καί τάξεις κατηχητικῶν σχολείων μέ μαθητές διαφόρων ἡλικιῶν, ἀπό τόν Ἐλλογιμώτατο θεολόγο καί  ἐκπαιδευτικό κ. Ζήση Τσιότρα.
γ) Ἐκπαιδευτικοί στόχοι ἀνά βαθμίδα ἀπό τόν ὀμιλοῦντα.

Ἡ Σχολή Κατηχητῶν

        Ἡ Σχολὴ Κατηχητῶν τῆς Ἐκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ἑλλάδος ἀπετέλεσε τὴν πρώτη προσπάθεια τῆς Ἐκκλησίας μας νὰ ἐπιμορφώσει μὲ συστηματικὸ τρόπο τὰ στελέχη της. Γιὰ τὴν ἵδρυσή της οὐσιαστικὴ ἦταν ἡ συμβολή τοῦ κ. Ἀγγέλου Κρᾶ (ὁ ὁποῖος τὰ τελευταῖα ἔτη ζεῖ στὴν Θεσσαλονίκη). Λειτούργησε γιὰ πρώτη φορὰ κατὰ τὸ ἀκαδημαϊκὸ ἔτος 2001-2002 στὸν Ἱερὸ Ναὸ Ἄγ. Παρασκευῆς στὸ Μοναστηράκι καὶ ἀργότερα μετεφέρθη στὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ Ἄγ. Ἀθανασίου Νέας Φιλαδελφείας τῆς Ἀρχιεπι­σκο­πῆς Ἀθηνῶν, ὅπου καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ λειτουργεῖ μετὰ μία διακοπὴ (2005-2007). Γιὰ τὸ πρόγραμμα Καταρτίσεως Κατηχητῶν ἔχει ἐκπονηθεῖ συνολική ἀποτίμηση τοῦ προγράμματος ἐκ τῆς ὁποίας σᾶς διαβάζω χάριν συντομίας, μόνον τὰ συμπεράσματα:

        Τὸ πρόγραμμα Καταρτίσεως Κατηχητῶν ἔγινε γιὰ νὰ καλύψει τὶς ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας μας σὲ ἐπιμορφωμένα λαϊκὰ στελέχη. Ἡ ἀξιολόγησή του εἶ­ναι πολὺ σημαντικὴ γιὰ τὴν βελτίωσή του ὥστε νὰ φέρει καλύτερα ἀποτελέ­σμα­τα. Ἄς κἀνουμε κάποιες ἀξιολογικὲς διαπιστώσεις:

α) Πολὺ συχνὲς ἀλλαγὲς τοῦ προγράμματος λόγω δυσκολιῶν ἐκ μέρους τῶν διδασκόντων νὰ παρευρεθοῦν τὶς συγκεκριμένες ἡμερομηνίες προκαλοῦν διαταραχὴ τῆς φυσιολογικῆς ροῆς τῶν μαθημάτων ποὺ ἔχουν μία λογικὴ σειρὰ καὶ διάταξη. Σημαντικὴ ἐπίσης εἶναι ἡ ἔγκαιρη ἔναρξη τῶν μαθημάτων καὶ ἡ τή­ρη­ση τῶν χρονικῶν ὁρίων.  Ἡ μὴ τήρηση τῶν χρονοδιαγραμμάτων εἶναι ἴσως τὸ συνηθέστερο σφάλμα ποὺ ἔχει διαπιστωθεῖ.
β) Τὰ μαθήματα ποὺ γίνονται ὑπὸ τὴν μορφὴ εἰσηγήσεων πολλὲς φορὲς καταντοῦν ἀνιαρὰ στοὺς καταρτιζομένους καὶ γι’ αὐτὸ πρέπει νὰ ἀναζητηθοῦν πιὸ συμμετοχικὲς διαδικασίες.
γ) Ἡ διδακτέα ὕλη θέλει σὲ πολλὰ σημεῖα ἀναδιατύπωση καὶ βελτίωση.
δ) Τὸ πρόγραμμα θὰ μποροῦσε νὰ προσαρμοστεῖ καταλλήλως γιὰ νὰ διατίθεται καὶ μὲ τὸ σύστημα τῆς ἐξ ἀποστάσεως ἐκπαιδεύσεως, σκέψη ποὺ χρειά­ζεται ἀρκετὴ δουλειὰ ἀκόμη γιὰ νὰ ὑλοποιηθεῖ.

       Ἡ Σχολή Κατηχητῶν, σύμφωνα μὲ προηγούμενη ἀπόφαση τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ἔχει ἀναστείλει τὴ λειτουργία της προκειμένου νὰ ἀναβαθμισθῇ ποιοτικῶς, βάσει τῆς προαναφερθείσης ἀξιολογήσεως,  μὲ τὴν πρόσθεση καὶ ἄλλων προγραμμάτων σπουδῶν νὰ ἀποτελέσῃ τὴν ἀπαρχή ἑνός ἐκπαιδευτικοῦ ὀργανισμοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας. 

 

Πρόγραμμα Ἐκκλησιαστικῆς καταρτίσεως

 

         Ἡ Ἐκκλησία μας ἐδῶ καί τρεῖς μῆνες συνεργάζεται μέ ἕνα ἰδιωτικό ΙΕΚ καί προσφέρει ἕνα πρόγραμμα ἐκκλησιαστικῆς καταρτίσεως γιὰ κληρικούς, ὑποψηφίους κληρικούς ἢ λαϊκά στελέχη Ἐνοριῶν καί Μητροπόλεων. Τό πρόγραμμα τό προσαρμόσαμε στίς δικές μας ἀνάγκες καί μᾶς τὸ προσφέρουν σέ χαμηλό κόστος. Ἤδη συστήθηκε τμῆμα από 7-8 ἄτομα πού μετέχουν στό πρόγραμμα αὐτό. Παράλληλα προσελήφθησαν καὶ δύο Καθηγητές Θεολόγοι τῆς Ἐκκλησία μας (ποὺ πληροῦσαν τὶς ἀκαδημαϊκές προδιαγραφές) οἱ ὁποῖοι διδάσκουν τὰ κυριώτερα μαθήματα στούς σπουδαστές μας. Τὸ ὄφελος εἶναι διπλό, διότι ἐκπαιδεύονται στελέχη τῆς Ἐκκλησίας μας ποὺ ἀποκτοῦν γνώσεις καί δεξιότητες ἀναγκαῖες γιὰ τὴν διακονία στήν Ἐκκλησία ἀφ’ ἑνός, ἀλλά καὶ ἀποκτοῦμε ἐκπαιδευτές μέ διδακτική πεῖρα, τούς ὁποίους ἡ Ἐκκλησίας μας θὰ ἀξιοποιήσει καλύτερα στὸ μέλλον.

Ἐπίλογος

         Τελειώνοντας τόν λόγο, θὰ ἤθελα νὰ εὐχηθῶ ἡ Ἱερὰ μας Σύνοδος πάντοτε μὲ τὴν χάρη τοῦ Θεοῦ νὰ διαφυλάσσει ἀπαραχάρακτη τὴν ἀμώμητο Ὀρθόδοξη πίστη. Νὰ τηρεῖ μὲ εὐλάβεια τὶς ἀρχές τοῦ Συνοδικοῦ Θεσμοῦ καί νὰ ἐργάζεται ἀόκνως γιὰ τὸ καλό τοῦ ποιμνίου μέ τά ὅποια πενιχρά ὑλικά μέσα διαθέτει. Θὰ ἤθελα νὰ ζητήσῳ ἀπό ἐσᾶς, Σεβαστοί Πατέρες, νὰ προσεύχεσθε γιὰ τούς Ἐπισκόπους σας καί νά τούς περιβάλλετε μέ ἐμπιστοσύνη στηρίζοντας τό ἔργο τους. Διότι ἡ κριτικὴ εἶναι εὔκολη καὶ κάποιες φορές ἴσως καὶ εὐχάριστη. Αὐτό, ὄμως ποὺ ἔχουμε πιὸ πολύ ἀνάγκη καὶ ποὺ ὠφελεῖ περισσότερο ὅλους μας, εἶναι ἡ προσευχή σας.

        Σᾶς εὐχαριστῶ.